Formentabelle zu „strigare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigo | strigor |
2. Person Singular | strigas | strigare, strigaris |
3. Person Singular | strigat | strigatur |
1. Person Plural | strigamus | strigamur |
2. Person Plural | strigatis | strigamini |
3. Person Plural | strigant | strigantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigabam | strigabar |
2. Person Singular | strigabas | strigabare, strigabaris |
3. Person Singular | strigabat | strigabatur |
1. Person Plural | strigabamus | strigabamur |
2. Person Plural | strigabatis | strigabamini |
3. Person Plural | strigabant | strigabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigabo | strigabor |
2. Person Singular | strigabis | strigabere, strigaberis |
3. Person Singular | strigabit | strigabitur |
1. Person Plural | strigabimus | strigabimur |
2. Person Plural | strigabitis | strigabimini |
3. Person Plural | strigabunt | strigabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigavi | — |
2. Person Singular | strigavisti | — |
3. Person Singular | strigavit | — |
1. Person Plural | strigavimus | — |
2. Person Plural | strigavistis | — |
3. Person Plural | strigare, strigavere, strigaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigaveram | — |
2. Person Singular | strigaveras | — |
3. Person Singular | strigaverat | — |
1. Person Plural | strigaveramus | — |
2. Person Plural | strigaveratis | — |
3. Person Plural | strigaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigavero | — |
2. Person Singular | strigaris, strigaveris | — |
3. Person Singular | strigaverit | — |
1. Person Plural | strigaverimus | — |
2. Person Plural | strigaveritis | — |
3. Person Plural | strigaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigem | striger |
2. Person Singular | striges | strigere, strigeris |
3. Person Singular | striget | strigetur |
1. Person Plural | strigemus | strigemur |
2. Person Plural | strigetis | strigemini |
3. Person Plural | strigent | strigentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigarem | strigarer |
2. Person Singular | strigares | strigarere, strigareris |
3. Person Singular | strigaret | strigaretur |
1. Person Plural | strigaremus | strigaremur |
2. Person Plural | strigaretis | strigaremini |
3. Person Plural | strigarent | strigarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigaverim | — |
2. Person Singular | strigaris, strigaveris | — |
3. Person Singular | strigaverit | — |
1. Person Plural | strigaverimus | — |
2. Person Plural | strigaveritis | — |
3. Person Plural | strigaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strigavissem | — |
2. Person Singular | strigavisses | — |
3. Person Singular | strigavisset | — |
1. Person Plural | strigavissemus | — |
2. Person Plural | strigavissetis | — |
3. Person Plural | strigavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | strigare | strigavisse |
Passiv | strigari, strigarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | striga | strigare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | strigate | strigamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | strigato | strigator |
3. Person Singular | strigato | strigator |
2. Person Plural | strigatote | — |
3. Person Plural | striganto | strigantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | strigata, strigatum, strigatus | strigata, strigatae, strigati |
Genitiv | strigatae, strigati | strigatarum, strigatorum |
Dativ | strigatae, strigato | strigatis |
Akkusativ | strigatam, strigatum | strigata, strigatas, strigatos |
Ablativ | strigata, strigato | strigatis |
Vokativ | strigata, strigate, strigatum | strigata, strigatae, strigati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | strigans | strigantes, strigantia |
Genitiv | strigantis | strigantium, strigantum |
Dativ | striganti | strigantibus |
Akkusativ | strigans, strigantem | strigantes, strigantia |
Ablativ | strigante, striganti | strigantibus |
Vokativ | strigans | strigantes, strigantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | strigatura, strigaturum, strigaturus | strigatura, strigaturae, strigaturi |
Genitiv | strigaturae, strigaturi | strigaturarum, strigaturorum |
Dativ | strigaturae, strigaturo | strigaturis |
Akkusativ | strigaturam, strigaturum | strigatura, strigaturas, strigaturos |
Ablativ | strigatura, strigaturo | strigaturis |
Vokativ | strigatura, strigature, strigaturum | strigatura, strigaturae, strigaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | striganda, strigandum, strigandus | striganda, strigandae, strigandi |
Genitiv | strigandae, strigandi | strigandarum, strigandorum |
Dativ | strigandae, strigando | strigandis |
Akkusativ | strigandam, strigandum | striganda, strigandas, strigandos |
Ablativ | striganda, strigando | strigandis |
Vokativ | striganda, strigande, strigandum | striganda, strigandae, strigandi |
152 (228) Formen für „strigare“