Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "stabulare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulo, stabuloqui, stabuloquidem	stabulor
2. Person Singular	stabulas	stabulare, stabularis
3. Person Singular	stabulationi, stabulat	stabulatur
1. Person Plural	stabulamus	stabulamur
2. Person Plural	stabulatis	stabulamini
3. Person Plural	stabulant	stabulantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulabam	stabulabar
2. Person Singular	stabulabas	stabulabare, stabulabaris
3. Person Singular	stabulabat	stabulabatur
1. Person Plural	stabulabamus	stabulabamur
2. Person Plural	stabulabatis	stabulabamini
3. Person Plural	stabulabant	stabulabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulabo	stabulabor
2. Person Singular	stabulabis	stabulabere, stabulaberis
3. Person Singular	stabulabit	stabulabitur
1. Person Plural	stabulabimus	stabulabimur
2. Person Plural	stabulabitis	stabulabimini
3. Person Plural	stabulabunt	stabulabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulavi	—
2. Person Singular	stabulavisti	—
3. Person Singular	stabulavit	—
1. Person Plural	stabulavimus	—
2. Person Plural	stabulavistis	—
3. Person Plural	stabulavere, stabulare, stabulaverunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulaveram	—
2. Person Singular	stabulaveras	—
3. Person Singular	stabulaverat	—
1. Person Plural	stabulaveramus	—
2. Person Plural	stabulaveratis	—
3. Person Plural	stabulaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulavero	—
2. Person Singular	stabulaveris, stabularis	—
3. Person Singular	stabulaverit	—
1. Person Plural	stabulaverimus	—
2. Person Plural	stabulaveritis	—
3. Person Plural	stabulaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulem	stabuler
2. Person Singular	stabules	stabulere, stabuleris
3. Person Singular	stabulet	stabuletur
1. Person Plural	stabulemus	stabulemur
2. Person Plural	stabuletis	stabulemini
3. Person Plural	stabulent	stabulentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabularem	stabularer
2. Person Singular	stabulares	stabularere, stabulareris
3. Person Singular	stabularet	stabularetur
1. Person Plural	stabularemus	stabularemur
2. Person Plural	stabularetis	stabularemini
3. Person Plural	stabularent	stabularentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulaverim	—
2. Person Singular	stabulaveris, stabularis	—
3. Person Singular	stabulaverit	—
1. Person Plural	stabulaverimus	—
2. Person Plural	stabulaveritis	—
3. Person Plural	stabulaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	stabulavissem	—
2. Person Singular	stabulavisses	—
3. Person Singular	stabulavisset	—
1. Person Plural	stabulavissemus	—
2. Person Plural	stabulavissetis	—
3. Person Plural	stabulavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	stabulare	stabulavisse
Passiv	stabulari, stabularier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	stabula	stabulare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	stabulate	stabulamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	stabulato	stabulator
3. Person Singular	stabulato	stabulator
2. Person Plural	stabulatote	—
3. Person Plural	stabulanto	stabulantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	stabulatus, stabulata, stabulatum	stabulati, stabulata, stabulatae
Genitiv	stabulati, stabulati, stabulatae	stabulatorum, stabulatorum, stabulatarum
Dativ	stabulato, stabulato, stabulatae	stabulatis
Akkusativ	stabulatum, stabulatam, stabulatum	stabulata, stabulatos, stabulatas
Ablativ	stabulata, stabulato, stabulato	stabulatis
Vokativ	stabulata, stabulatum, stabulate	stabulati, stabulata, stabulatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	stabulans	stabulantes, stabulantia
Genitiv	stabulantis	stabulantium, stabulantum
Dativ	stabulanti	stabulantibus
Akkusativ	stabulans, stabulantem	stabulantes, stabulantia
Ablativ	stabulante, stabulanti	stabulantibus
Vokativ	stabulans	stabulantes, stabulantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	stabulaturus, stabulatura, stabulaturum	stabulaturi, stabulatura, stabulaturae
Genitiv	stabulaturi, stabulaturae, stabulaturi	stabulaturorum, stabulaturorum, stabulaturarum
Dativ	stabulaturo, stabulaturo, stabulaturae	stabulaturis
Akkusativ	stabulaturam, stabulaturum, stabulaturum	stabulatura, stabulaturos, stabulaturas
Ablativ	stabulatura, stabulaturo, stabulaturo	stabulaturis
Vokativ	stabulatura, stabulaturum, stabulature	stabulaturi, stabulatura, stabulaturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	stabulanda, stabulandum, stabulandus	stabulandi, stabulanda, stabulandae
Genitiv	stabulandae, stabulandi, stabulandi	stabulandorum, stabulandorum, stabulandarum
Dativ	stabulando, stabulando, stabulandae	stabulandis
Akkusativ	stabulandam, stabulandum, stabulandum	stabulanda, stabulandos, stabulandas
Ablativ	stabulanda, stabulando, stabulando	stabulandis
Vokativ	stabulanda, stabulandum, stabulande	stabulandi, stabulanda, stabulandae

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	stabulationi	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum