Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „specere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularspeciospecior
2. Person Singularspecisspecere, speceris
3. Person Singularspecitspecitur
1. Person Pluralspecimusspecimur
2. Person Pluralspecitisspecimini
3. Person Pluralspeciuntspeciuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularspeciebamspeciebar
2. Person Singularspeciebasspeciebare, speciebaris
3. Person Singularspeciebatspeciebatur
1. Person Pluralspeciebamusspeciebamur
2. Person Pluralspeciebatisspeciebamini
3. Person Pluralspeciebantspeciebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularspeciamspeciar
2. Person Singularspecies, speciesnonspeciere, specieris
3. Person Singularspecietspecietur
1. Person Pluralspeciemusspeciemur
2. Person Pluralspecietisspeciemini
3. Person Pluralspecientspecientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularspexi
2. Person Singularspexisti
3. Person Singularspexit
1. Person Pluralspeximus
2. Person Pluralspexistis
3. Person Pluralspexere, spexerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularspexeram
2. Person Singularspexeras
3. Person Singularspexerat
1. Person Pluralspexeramus
2. Person Pluralspexeratis
3. Person Pluralspexerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularspexero
2. Person Singularspexeris
3. Person Singularspexerit
1. Person Pluralspexerimus
2. Person Pluralspexeritis
3. Person Pluralspexerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularspeciamspeciar
2. Person Singularspeciasspeciare, speciaris
3. Person Singularspeciatspeciatur
1. Person Pluralspeciamusspeciamur
2. Person Pluralspeciatisspeciamini
3. Person Pluralspeciantspeciantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularspeceremspecerer
2. Person Singularspeceresspecerere, specereris
3. Person Singularspeceretspeceretur
1. Person Pluralspeceremusspeceremur
2. Person Pluralspeceretisspeceremini
3. Person Pluralspecerentspecerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularspexerim
2. Person Singularspexeris
3. Person Singularspexerit
1. Person Pluralspexerimus
2. Person Pluralspexeritis
3. Person Pluralspexerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularspexissem
2. Person Singularspexisses
3. Person Singularspexisset
1. Person Pluralspexissemus
2. Person Pluralspexissetis
3. Person Pluralspexissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivspecerespexisse
Passivspecieque, speci, speciaria, specieme, specier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularspecespecere
3. Person Singular
2. Person Pluralspecitespecimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularspecitospecitor
3. Person Singularspecitospecitor
2. Person Pluralspecitote
3. Person Pluralspecuntospecuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativspeciensspecientes, specientia
Genitivspecientisspecientium, specientum
Dativspecientispecientibus
Akkusativspeciens, specientemspecientes, specientia
Ablativspeciente, specientispecientibus
Vokativspeciensspecientes, specientia
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativspecienda, speciendum, speciendus, speciunda, speciundum, speciundusspecienda, speciendae, speciendi, speciunda, speciundae, speciundi
Genitivspeciendae, speciendi, speciundae, speciundispeciendarum, speciendorum, speciundarum, speciundorum
Dativspeciendae, speciendo, speciundae, speciundospeciendis, speciundis
Akkusativspeciendam, speciendum, speciundam, speciundumspecienda, speciendas, speciendos, speciunda, speciundas, speciundos
Ablativspecienda, speciendo, speciunda, speciundospeciendis, speciundis
Vokativspecienda, speciende, speciendum, speciunda, speciunde, speciundumspecienda, speciendae, speciendi, speciunda, speciundae, speciundi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativspecium
Genitivspecium
Dativ
Akkusativspecium
Ablativ
Vokativspecium

132 (202) Formen für „specere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum