Formentabelle zu „solitare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solito | solitor |
2. Person Singular | solitas, coriosolitas | solitare, solitaris |
3. Person Singular | solitat | solitatur |
1. Person Plural | solitamus | solitamur |
2. Person Plural | solitatis | solitamini |
3. Person Plural | solitant | solitantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitabam | solitabar |
2. Person Singular | solitabas | solitabare, solitabaris |
3. Person Singular | solitabat | solitabatur |
1. Person Plural | solitabamus | solitabamur |
2. Person Plural | solitabatis | solitabamini |
3. Person Plural | solitabant | solitabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitabo | solitabor |
2. Person Singular | solitabis | solitabere, solitaberis |
3. Person Singular | solitabit | solitabitur |
1. Person Plural | solitabimus | solitabimur |
2. Person Plural | solitabitis | solitabimini |
3. Person Plural | solitabunt | solitabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitavi | — |
2. Person Singular | solitavisti | — |
3. Person Singular | solitavit | — |
1. Person Plural | solitavimus | — |
2. Person Plural | solitavistis | — |
3. Person Plural | solitare, solitavere, solitaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitaveram | — |
2. Person Singular | solitaveras | — |
3. Person Singular | solitaverat | — |
1. Person Plural | solitaveramus | — |
2. Person Plural | solitaveratis | — |
3. Person Plural | solitaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitavero | — |
2. Person Singular | solitaris, solitaveris | — |
3. Person Singular | solitaverit | — |
1. Person Plural | solitaverimus | — |
2. Person Plural | solitaveritis | — |
3. Person Plural | solitaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitem | soliter |
2. Person Singular | coriosolites, curiosolites, solites | solitere, soliteris |
3. Person Singular | solitet | solitetur |
1. Person Plural | solitemus | solitemur |
2. Person Plural | solitetis | solitemini |
3. Person Plural | solitent | solitentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitarem | solitarer |
2. Person Singular | solitares | solitarere, solitareris |
3. Person Singular | solitaret | solitaretur |
1. Person Plural | solitaremus | solitaremur |
2. Person Plural | solitaretis | solitaremini |
3. Person Plural | solitarent | solitarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitaverim | — |
2. Person Singular | solitaris, solitaveris | — |
3. Person Singular | solitaverit | — |
1. Person Plural | solitaverimus | — |
2. Person Plural | solitaveritis | — |
3. Person Plural | solitaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | solitavissem | — |
2. Person Singular | solitavisses | — |
3. Person Singular | solitavisset | — |
1. Person Plural | solitavissemus | — |
2. Person Plural | solitavissetis | — |
3. Person Plural | solitavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | solitare | solitavisse |
Passiv | solitari, solitarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | solita, solitaeque | solitare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | solitate | solitamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | solitato | solitator |
3. Person Singular | solitato | solitator |
2. Person Plural | solitatote | — |
3. Person Plural | solitanto | solitantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | solitata, solitatum, solitatus | solitata, solitatae, solitati |
Genitiv | solitatae, solitati | solitatarum, solitatorum |
Dativ | solitatae, solitato | solitatis |
Akkusativ | solitatam, solitatum | solitata, solitatas, solitatos |
Ablativ | solitata, solitato | solitatis |
Vokativ | solitata, solitate, solitatum | solitata, solitatae, solitati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | solitans | solitantes, solitantia |
Genitiv | solitantis | solitantium, solitantum |
Dativ | solitanti | solitantibus |
Akkusativ | solitans, solitantem | solitantes, solitantia |
Ablativ | solitante, solitanti | solitantibus |
Vokativ | solitans | solitantes, solitantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | solitatura, solitaturum, solitaturus | solitatura, solitaturae, solitaturi |
Genitiv | solitaturae, solitaturi | solitaturarum, solitaturorum |
Dativ | solitaturae, solitaturo | solitaturis |
Akkusativ | solitaturam, solitaturum | solitatura, solitaturas, solitaturos |
Ablativ | solitatura, solitaturo | solitaturis |
Vokativ | solitatura, solitature, solitaturum | solitatura, solitaturae, solitaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | solitanda, solitandum, solitandus | solitanda, solitandae, solitandi |
Genitiv | solitandae, solitandi | solitandarum, solitandorum |
Dativ | solitandae, solitando | solitandis |
Akkusativ | solitandam, solitandum | solitanda, solitandas, solitandos |
Ablativ | solitanda, solitando | solitandis |
Vokativ | solitanda, solitande, solitandum | solitanda, solitandae, solitandi |
152 (233) Formen für „solitare“