Formentabelle zu „sinuare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuo | sinuor |
2. Person Singular | sinuas | sinuare, sinuaris |
3. Person Singular | sinuat | sinuatur |
1. Person Plural | sinuamus | sinuamur |
2. Person Plural | sinuatisque, sinuatis | sinuamini |
3. Person Plural | sinuant | sinuantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuabam | sinuabar |
2. Person Singular | sinuabas | sinuabare, sinuabaris |
3. Person Singular | sinuabat | sinuabatur |
1. Person Plural | sinuabamus | sinuabamur |
2. Person Plural | sinuabatis | sinuabamini |
3. Person Plural | sinuabant | sinuabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuabo | sinuabor |
2. Person Singular | sinuabis | sinuabere, sinuaberis |
3. Person Singular | sinuabit | sinuabitur |
1. Person Plural | sinuabimus | sinuabimur |
2. Person Plural | sinuabitis | sinuabimini |
3. Person Plural | sinuabunt | sinuabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuavi | — |
2. Person Singular | sinuavisti | — |
3. Person Singular | sinuavit | — |
1. Person Plural | sinuavimus | — |
2. Person Plural | sinuavistis | — |
3. Person Plural | sinuare, sinuavere, sinuaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuaveram | — |
2. Person Singular | sinuaveras | — |
3. Person Singular | sinuaverat | — |
1. Person Plural | sinuaveramus | — |
2. Person Plural | sinuaveratis | — |
3. Person Plural | sinuaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuavero | — |
2. Person Singular | sinuaris, sinuaveris | — |
3. Person Singular | sinuaverit | — |
1. Person Plural | sinuaverimus | — |
2. Person Plural | sinuaveritis | — |
3. Person Plural | sinuaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuem | sinuer |
2. Person Singular | sinuessanas, sinuessanos, sinuessanus, sinues, sinuessanum | sinuere, sinueris, susinuere |
3. Person Singular | sinuet | sinuetur |
1. Person Plural | sinuemus | sinuemur |
2. Person Plural | sinuetis | sinuemini |
3. Person Plural | sinuent | sinuentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuarem | sinuarer |
2. Person Singular | sinuares | sinuarere, sinuareris |
3. Person Singular | sinuaret | sinuaretur |
1. Person Plural | sinuaremus | sinuaremur |
2. Person Plural | sinuaretis | sinuaremini |
3. Person Plural | sinuarent | sinuarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuaverim | — |
2. Person Singular | sinuaris, sinuaveris | — |
3. Person Singular | sinuaverit | — |
1. Person Plural | sinuaverimus | — |
2. Person Plural | sinuaveritis | — |
3. Person Plural | sinuaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinuavissem | — |
2. Person Singular | sinuavisses | — |
3. Person Singular | sinuavisset | — |
1. Person Plural | sinuavissemus | — |
2. Person Plural | sinuavissetis | — |
3. Person Plural | sinuavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | sinuare | sinuavisse |
Passiv | sinuari, sinuarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | sinua | sinuare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | sinuate | sinuamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | sinuato | sinuator |
3. Person Singular | sinuato | sinuator |
2. Person Plural | sinuatote | — |
3. Person Plural | sinuanto | sinuantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | sinuata, sinuatus, sinuatum | sinuati, sinuata, sinuatae |
Genitiv | sinuati, sinuatae | sinuatarum, sinuatorum |
Dativ | sinuatae, sinuato | sinuatisque, sinuatis |
Akkusativ | sinuatam, sinuatum | sinuatos, sinuata, sinuatas |
Ablativ | sinuata, sinuato | sinuatisque, sinuatis |
Vokativ | sinuata, sinuate, sinuatum | sinuati, sinuata, sinuatae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | sinuans | sinuantes, sinuantia |
Genitiv | sinuantis | sinuantium, sinuantum |
Dativ | sinuanti | sinuantibus |
Akkusativ | sinuans, sinuantem | sinuantes, sinuantia |
Ablativ | sinuante, sinuanti | sinuantibus |
Vokativ | sinuans | sinuantes, sinuantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | sinuatura, sinuaturum, sinuaturus | sinuatura, sinuaturae, sinuaturi |
Genitiv | sinuaturae, sinuaturi | sinuaturarum, sinuaturorum |
Dativ | sinuaturae, sinuaturo | sinuaturis |
Akkusativ | sinuaturam, sinuaturum | sinuatura, sinuaturas, sinuaturos |
Ablativ | sinuatura, sinuaturo | sinuaturis |
Vokativ | sinuatura, sinuature, sinuaturum | sinuatura, sinuaturae, sinuaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | sinuanda, sinuandum, sinuandus | sinuanda, sinuandae, sinuandi |
Genitiv | sinuandae, sinuandi | sinuandarum, sinuandorum |
Dativ | sinuandae, sinuando | sinuandis |
Akkusativ | sinuandam, sinuandum | sinuanda, sinuandas, sinuandos |
Ablativ | sinuanda, sinuando | sinuandis |
Vokativ | sinuanda, sinuande, sinuandum | sinuanda, sinuandae, sinuandi |
152 (242) Formen für „sinuare“