Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "scire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	omniscio, fascio, scio, luscio, scio	scior, luscior, scior
2. Person Singular	sciscitatione, sciscitationi, scisionem, scis, scis, sciscitatio	scire, sciris, sciris, descire, proficisciris
3. Person Singular	purpurascit, durescit, popscit, scit, gracilescit, grauescit, caelescit, siccescit, scit, lippescit	scitur, inficiscitur, scitur
1. Person Plural	scimus, scimus	scimur, scimur
2. Person Plural	scitis, scitissime, scitissimum, scitis	scimini, scimini
3. Person Plural	sciunt, sciunt	sciuntur, sciuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	scbam, sciebam, sciebam, scibam	sciebar
2. Person Singular	scbas, sciebas, sciebas	sciebare, sciebaris
3. Person Singular	scibat, scibat, scbat, sciebat, sciebat	sciebatur
1. Person Plural	scbamus, sciebamus, sciebamus	sciebamur
2. Person Plural	scbatis, sciebatis, sciebatis	sciebamini
3. Person Plural	scbant, scibant, sciebant, sciebant, susciebant	sciebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	scibo, sciam, sciam, cumsciam, tusciam, sciamusque	sciar, scibor
2. Person Singular	scies, scibis, fascies, scies, sciveris, sciveris, scieris, scieris	sciere, scibere, scieris, sciberis
3. Person Singular	disciet, sciet, scibit, sciet, scietque, sciverit, sciverit, scierit, scierit	scietur, sciberit
1. Person Plural	sciverimus, scibimus, sciemus, scierimus, scierimus, sciemus, sciverimus	oblivisciemur, scibimur, sciemur, obliviscibimur
2. Person Plural	scietis, scibitis, scietis, sciveritis, sciveritis	scibimini, sciemini
3. Person Plural	sciverint, scient, sciverint, scierint, scibunt, scierint, scient	scientor, scientur, scibuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	scii, scii, scivi, scivi	—
2. Person Singular	scisti, scivisti, scivisti, scisti	—
3. Person Singular	sciuit, sciuit, sciit, sciit	—
1. Person Plural	scivimus, scivimus	—
2. Person Plural	scivistis, scivistis	—
3. Person Plural	scierunt, scivere, sciuerunt, sciere, scierunt, sciere, scivere, sciuerunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	sciveram, sciveram	—
2. Person Singular	sciveras, sciveras	—
3. Person Singular	sciverat, sciverat	—
1. Person Plural	sciveramus, sciveramus	—
2. Person Plural	sciveratis, sciveratis	—
3. Person Plural	scierant, scierant, sciverant, sciverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	sciero, scivero	—
2. Person Singular	sciveris, scieris	—
3. Person Singular	scierit, sciverit	—
1. Person Plural	sciverimus, scierimus	—
2. Person Plural	sciveritis	—
3. Person Plural	sciverint, scierint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	sciam, sciam, cumsciam, tusciam, sciamusque	sciar, sciar
2. Person Singular	scias, scias	sciare, sciaris, sciare, sciaris
3. Person Singular	sciat, sciat	sciatur, sciatur
1. Person Plural	sciamus, sciamus	sciamur, sciamur
2. Person Plural	sciatis, sciatis	sciamini, sciamini
3. Person Plural	sciantque, sciant, sciant	sciantur, proficisciantur, sciantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	scirem, scirem, sciremque	scirer, scirer
2. Person Singular	scires, scires	scirere, scirere, scireris, scireris
3. Person Singular	sciret, sciret	sciretur, sciretur
1. Person Plural	sciremus, sciremus	sciremur, sciremur
2. Person Plural	sciretis, sciretis	sciremini, sciremini
3. Person Plural	scirent, scirent, scirentque	scirentur, scirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	sciverim, sciverim	—
2. Person Singular	sciveris, sciveris, scieris, scieris	—
3. Person Singular	scierit, sciverit, sciverit, scierit	—
1. Person Plural	sciverimus, sciverimus, scierimus, scierimus	—
2. Person Plural	sciveritis, sciveritis	—
3. Person Plural	sciverint, sciverint, scierint, scierint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	scivissem, scivissem, scissem, scissem	—
2. Person Singular	scisses, scivisses, scivisses, scisses	—
3. Person Singular	sciuisset, scisset, sciuisset, scisset	—
1. Person Plural	scivissemus, scivissemus	—
2. Person Plural	scivissetis, scivissetis	—
3. Person Plural	scissent, scivissent, scivissent, scissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	scire, scire, descire	sciuisse, scisse, sciuisse, scisse
Passiv	sciri, sciri, scirier, scirier, scirique	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	sciantia, experisci, panisci, parthisci, scinebant, sci, scipia, hisci, scipolorum, sci, scieres, capisci, taurisci, scigere, sciatque, tuesci, scidite, scih, praefasci, tusci, sciditis, scidito, metisci, nanisci, scilicere, scienta, naucisci, scilitet, scivias	sciere, scire, descire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	scite, scite	scimini, scimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	scito, scido, scito	scitor, scitor
3. Person Singular	scito, scido, scito	scitor, scitor
2. Person Plural	scitote, scitote	—
3. Person Plural	sciunto, sciunto	sciuntor, sciuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	scitum, scita, scitum, scita, scitus, scitus	scitae, sciti, scitae, sciti, scita, scita
Genitiv	scitae, sciti, sciti, scitae, sciti, sciti	scitarum, scitorum, scitarum, scitorum, scitorum, scitorum
Dativ	scito, scitae, scito, scitae, scito, scito	scitis, scitis
Akkusativ	scitum, scitum, scitam, scitum, scitam, scitum	scita, scitos, scita, scitas, scitas, scitos
Ablativ	scito, scito, scito, scita, scito, scita	scitis, scitis
Vokativ	scite, scitum, scita, scitum, scita, scite	scitae, sciti, scitae, sciti, scita, scita

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	sciens, sciens	scientes, scientia
Genitiv	scientis	scientium
Dativ	scienti	scientibus
Akkusativ	sciens, scientem, sciens	scientes, scientia
Ablativ	sciente, scienti	scientibus
Vokativ	sciens, sciens	scientes, scientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	sciturum, scitura, sciturum, sciturus, sciturus, scitura	scitura, scitura, scituri, sciturae, scituri, sciturae
Genitiv	scituri, sciturae, scituri, scituri, sciturae, scituri	sciturorum, sciturarum, sciturarum, sciturorum, sciturorum, sciturorum
Dativ	scituro, scituro, scituro, scituro, sciturae, sciturae	scituris, scituris
Akkusativ	scituram, scituram, sciturum, sciturum, sciturum, sciturum	scituros, scituros, scitura, scituras, scituras, scitura
Ablativ	scitura, scituro, scituro, scituro, scituro, scitura	scituris, scituris
Vokativ	sciturum, scitura, sciture, sciture, sciturum, scitura	scituri, sciturae, scitura, scitura, scituri, sciturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	sciundus, sciundus, sciunda, sciendum, sciundum, sciunda, sciendus, sciundum, scienda	scienda, sciundae, sciundi, sciendae, sciundae, sciundi, sciunda, sciunda, sciendi
Genitiv	sciundi, sciendae, sciundae, sciundi, sciundi, sciendi, sciendi, sciundae, sciundi	sciundorum, sciundorum, sciundorum, sciendorum, sciundorum, sciendorum, sciendarum, sciundarum, sciundarum
Dativ	sciundo, sciundae, sciendo, sciendo, sciendae, sciundae, sciundo, sciundo, sciundo	sciundis, sciundis, sciendis
Akkusativ	sciundum, sciendam, sciundam, sciundam, sciendum, sciundum, sciendum, sciundum, sciundum	scienda, sciundos, sciendos, sciundos, sciunda, sciendas, sciundas, sciundas, sciunda
Ablativ	sciundo, sciundo, sciendo, sciendo, sciunda, sciunda, sciundo, sciundo, scienda	sciendis, sciundis, sciundis
Vokativ	sciunda, sciendum, sciundum, sciunda, sciende, sciunde, sciundum, scienda, sciunde	scienda, sciundae, sciundi, sciendae, sciundae, sciundi, sciunda, sciunda, sciendi

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	scido, scido	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	scido, scido	—
Vokativ	scide	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	scitissimum	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	scitissimum, scitissimum	—
Ablativ	—	—
Vokativ	scitissimum, scitissime	—

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	scar, scido	—
Genitiv	—	—
Dativ	scari	—
Akkusativ	scar, scisionem	—
Ablativ	scari	—
Vokativ	scar, scido	—

Adverb

	Grundform
Positiv	scide
Komparativ	—
Superlativ	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum