Formentabelle zu „sancire“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sancio | sancior |
2. Person Singular | sancis | sanciris |
3. Person Singular | sancit | sancitur |
1. Person Plural | sancimus | sancimur |
2. Person Plural | sancitis | sancimini |
3. Person Plural | sanciunt | sanciuntur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sancbam, sanciebam | sanciebar |
2. Person Singular | sancbas, sanciebas | sanciebare, sanciebaris |
3. Person Singular | sancbat, sanciebat | sanciebatur |
1. Person Plural | sancbamus, sanciebamus | sanciebamur |
2. Person Plural | sancbatis, sanciebatis | sanciebamini |
3. Person Plural | sanciebant, sancbant | sanciebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sanciam, sancibo | sanciar, sancibor |
2. Person Singular | sancibis, sancies | sanciberis, sanciere, sancieris |
3. Person Singular | sancibit, sanciet | sanciberit, sancietur |
1. Person Plural | sancibimus, sanciemus | sancibimur, sanciemur |
2. Person Plural | sancibitis, sancietis | sancibimini, sanciemini |
3. Person Plural | sancibunt, sancient | sancientur, sancibuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sanxi | — |
2. Person Singular | sanxisti | — |
3. Person Singular | sanxit | — |
1. Person Plural | sanximus | — |
2. Person Plural | sanxistis | — |
3. Person Plural | sanxerunt, sanxere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sanxeram | — |
2. Person Singular | sanxeras | — |
3. Person Singular | sanxerat | — |
1. Person Plural | sanxeramus | — |
2. Person Plural | sanxeratis | — |
3. Person Plural | sanxerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sanxero | — |
2. Person Singular | sanxeris | — |
3. Person Singular | sanxerit | — |
1. Person Plural | sanxerimus | — |
2. Person Plural | sanxeritis | — |
3. Person Plural | sanxerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sanciam | sanciar |
2. Person Singular | sancias | sanciare, sanciaris |
3. Person Singular | sanciat | sanciatur |
1. Person Plural | sanciamus | sanciamur |
2. Person Plural | sanciatis | sanciamini |
3. Person Plural | sanciant | sanciantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sancirem | sancirer |
2. Person Singular | sancires | sancirere, sancireris |
3. Person Singular | sanciret | sanciretur |
1. Person Plural | sanciremus | sanciremur |
2. Person Plural | sanciretis | sanciremini |
3. Person Plural | sancirent | sancirentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sanxerim | — |
2. Person Singular | sanxeris | — |
3. Person Singular | sanxerit | — |
1. Person Plural | sanxerimus | — |
2. Person Plural | sanxeritis | — |
3. Person Plural | sanxerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sanxissem | — |
2. Person Singular | sanxisses | — |
3. Person Singular | sanxisset | — |
1. Person Plural | sanxissemus | — |
2. Person Plural | sanxissetis | — |
3. Person Plural | sanxissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | sancitum, sanci, sancitam | sancire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | sancite | sancimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | sancito | sancitor |
3. Person Singular | sancito | sancitor |
2. Person Plural | sancitote | — |
3. Person Plural | sanciunto | sanciuntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | sanctum, sancta, sanctus | sancta, sancti, sanctae, sanctiusque, sanctientes |
Genitiv | sancti, sanctae, sanctiusque, sanctientes | sanctorum, sanctarum, santorum |
Dativ | sanctae, sancto | sanctis, sanctissume |
Akkusativ | sanctum, sanctam | sancta, sanctos, sanctas |
Ablativ | sancta, sancto | sanctis, sanctissume |
Vokativ | sanctum, sancta, sancte | sancta, sancti, sanctae, sanctiusque, sanctientes |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | sanctura, sancturum, sancturus | sanctura, sancturae, sancturi |
Genitiv | sancturae, sancturi | sancturarum, sancturorum |
Dativ | sancturae, sancturo | sancturis |
Akkusativ | sancturam, sancturum | sanctura, sancturas, sancturos |
Ablativ | sanctura, sancturo | sancturis |
Vokativ | sanctura, sancture, sancturum | sanctura, sancturae, sancturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | sanciendum, sancienda, sanciendus, sanciunda, sanciundum, sanciundus | sancienda, sanciundi, sanciendae, sanciendi, sanciunda, sanciundae |
Genitiv | sanciendae, sanciundi, sanciendi, sanciundae | sanciendarum, sanciendorum, sanciundarum, sanciundorum |
Dativ | sanciendo, sanciendae, sanciundae, sanciundo | sanciendis, sanciundis |
Akkusativ | sanciendum, sanciendam, sanciundam, sanciundum | sancienda, sanciendas, sanciendos, sanciunda, sanciundas, sanciundos |
Ablativ | sanciendo, sancienda, sanciunda, sanciundo | sanciendis, sanciundis |
Vokativ | sanciendum, sancienda, sanciende, sanciunda, sanciunde, sanciundum | sancienda, sanciundi, sanciendae, sanciendi, sanciunda, sanciundae |
152 (312) Formen für „sancire“