Formentabelle zu „salutare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutabam | salutabar |
2. Person Singular | salutabas | salutabare, salutabaris |
3. Person Singular | salutabat | salutabatur |
1. Person Plural | salutabamus | salutabamur |
2. Person Plural | salutabatis | salutabamini |
3. Person Plural | salutabant | salutabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutabo, salutaro | salutabor |
2. Person Singular | salutabis | salutabere, salutaberis |
3. Person Singular | salutabit | salutabitur |
1. Person Plural | salutabimus | salutabimur |
2. Person Plural | salutabitis | salutabimini |
3. Person Plural | salutabunt | salutabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutavi | — |
2. Person Singular | salutavisti | — |
3. Person Singular | salutauit | — |
1. Person Plural | salutavimus | — |
2. Person Plural | salutastis, salutavistis | — |
3. Person Plural | salutavere, salutare, salutaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutaveram | — |
2. Person Singular | salutaveras | — |
3. Person Singular | salutaverat | — |
1. Person Plural | salutaveramus | — |
2. Person Plural | salutaveratis | — |
3. Person Plural | salutaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutaro, salutavero | — |
2. Person Singular | salutaris, salutaveris | — |
3. Person Singular | salutaverit | — |
1. Person Plural | salutaverimus | — |
2. Person Plural | salutaveritis | — |
3. Person Plural | salutaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutem, salutem(que) | saluter |
2. Person Singular | salutes | salutere, saluteris |
3. Person Singular | salutet | salutetur |
1. Person Plural | salutemus | salutemur |
2. Person Plural | salutetis | salutemini |
3. Person Plural | salutent | salutentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutarem, salutarem(que) | salutarer |
2. Person Singular | salutares | salutarere, salutareris |
3. Person Singular | salutaret | salutaretur |
1. Person Plural | salutaremus | salutaremur |
2. Person Plural | salutaretis | salutaremini |
3. Person Plural | salutarent | salutarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutaverim | — |
2. Person Singular | salutaris, salutaveris | — |
3. Person Singular | salutaverit | — |
1. Person Plural | salutaverimus | — |
2. Person Plural | salutaveritis | — |
3. Person Plural | salutaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | salutavissem | — |
2. Person Singular | salutavisses | — |
3. Person Singular | salutasset, salutavisset | — |
1. Person Plural | salutavissemus | — |
2. Person Plural | salutavissetis | — |
3. Person Plural | salutassent, salutavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | saluta | salutare, salutare(que) |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | salutate | salutamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | salutato, salutatoreis | salutator |
3. Person Singular | salutato, salutatoreis | salutator |
2. Person Plural | salutatote | — |
3. Person Plural | salutanto | salutantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | salutatus, salutatum, salutata | salutati, salutata, salutatae |
Genitiv | salutati, salutati, salutatae | salutatarum, salutatorum, salutatorum |
Dativ | salutato, salutato, salutatae, salutatoreis, salutatoreis | salutatis |
Akkusativ | salutatam, salutatum, salutatum | salutatos, salutata, salutatas |
Ablativ | salutato, salutato, salutata, salutatoreis, salutatoreis | salutatis |
Vokativ | salutatum, salutata, salutate | salutati, salutata, salutatae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | salutatura, salutaturum, salutaturus | salutaturi, salutatura, salutaturae |
Genitiv | salutaturi, salutaturi, salutaturae | salutaturarum, salutaturorum, salutaturorum |
Dativ | salutaturae, salutaturo, salutaturo | salutaturis |
Akkusativ | salutaturam, salutaturum, salutaturum | salutatura, salutaturas, salutaturos |
Ablativ | salutatura, salutaturo, salutaturo | salutaturis |
Vokativ | salutatura, salutature, salutaturum | salutaturi, salutatura, salutaturae |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | salutandum, salutanda, salutandus | salutanda, salutandi, salutandi(que), salutandae |
Genitiv | salutandi, salutandi, salutandi(que), salutandi(que), salutandae | salutandarum, salutandorum, salutandorum |
Dativ | salutandae, salutando, salutando | salutandis |
Akkusativ | salutandum, salutandum, salutandam | salutandos, salutanda, salutandas |
Ablativ | salutanda, salutando, salutando | salutandis |
Vokativ | salutandum, salutanda, salutande | salutanda, salutandi, salutandi(que), salutandae |
Substantiv
164 (271) Formen für „salutare“