Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | reluctor |
2. Person Singular | — | reluctaris, reluctare |
3. Person Singular | — | reluctatur |
1. Person Plural | — | reluctamur |
2. Person Plural | — | reluctamini |
3. Person Plural | — | reluctantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | reluctabar |
2. Person Singular | — | reluctabare, reluctabaris |
3. Person Singular | — | reluctabatur |
1. Person Plural | — | reluctabamur |
2. Person Plural | — | reluctabamini |
3. Person Plural | — | reluctabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | reluctabor |
2. Person Singular | — | reluctabere, reluctaberis |
3. Person Singular | — | reluctabitur |
1. Person Plural | — | reluctabimur |
2. Person Plural | — | reluctabimini |
3. Person Plural | — | reluctabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | relucter |
2. Person Singular | — | reluctere, relucteris |
3. Person Singular | — | reluctetur |
1. Person Plural | — | reluctemur |
2. Person Plural | — | reluctemini |
3. Person Plural | — | reluctentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | reluctarer |
2. Person Singular | — | reluctarere, reluctareris |
3. Person Singular | — | reluctaretur |
1. Person Plural | — | reluctaremur |
2. Person Plural | — | reluctaremini |
3. Person Plural | — | reluctarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | — | — |
Passiv | reluctari, reluctarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | — | reluctare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | — | reluctamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | — | reluctator |
3. Person Singular | — | reluctator |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | reluctantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | reluctatus, reluctata, reluctatum | reluctata, reluctatae, reluctati |
Genitiv | reluctatae, reluctati | reluctatarum, reluctatorum |
Dativ | reluctatae, reluctato | reluctatis |
Akkusativ | reluctatam, reluctatum | reluctata, reluctatas, reluctatos |
Ablativ | reluctata, reluctato | reluctatis |
Vokativ | reluctata, reluctate, reluctatum | reluctata, reluctatae, reluctati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | reluctans | reluctantes, reluctantia |
Genitiv | reluctantis | reluctantium, reluctantum |
Dativ | reluctanti | reluctantibus |
Akkusativ | reluctantem, reluctans | reluctantes, reluctantia |
Ablativ | reluctante, reluctanti | reluctantibus |
Vokativ | reluctans | reluctantes, reluctantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | reluctandum, reluctanda, reluctandus, reluctatura, reluctaturum, reluctaturus | reluctanda, reluctandae, reluctandi, reluctatura, reluctaturae, reluctaturi |
Genitiv | reluctandae, reluctandi, reluctaturae, reluctaturi | reluctandarum, reluctandorum, reluctaturarum, reluctaturorum |
Dativ | reluctandae, reluctando, reluctaturae, reluctaturo | reluctandis, reluctaturis |
Akkusativ | reluctandum, reluctandam, reluctaturam, reluctaturum | reluctanda, reluctandas, reluctandos, reluctatura, reluctaturas, reluctaturos |
Ablativ | reluctanda, reluctando, reluctatura, reluctaturo | reluctandis, reluctaturis |
Vokativ | reluctandum, reluctanda, reluctande, reluctatura, reluctature, reluctaturum | reluctanda, reluctandae, reluctandi, reluctatura, reluctaturae, reluctaturi |
72 (156) Formen für „reluctari“