Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "recutere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecutiorecutior
2. Person Singularrecutisrecuteris, recutere
3. Person Singularrecutitrecutitur
1. Person Pluralrecudimus, recutimusrecutimur
2. Person Pluralrecutitisrecutimini
3. Person Pluralrecutiuntrecutiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecutiebamrecutiebar
2. Person Singularrecutiebasrecutiebare, recutiebaris
3. Person Singularrecutiebatrecutiebatur
1. Person Pluralrecutiebamusrecutiebamur
2. Person Pluralrecutiebatisrecutiebamini
3. Person Pluralrecutiebantrecutiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecutiamrecutiar
2. Person Singularrecutiesrecutiere, recutieris
3. Person Singularrecutietrecutietur
1. Person Pluralrecutiemusrecutiemur
2. Person Pluralrecutietisrecutiemini
3. Person Pluralrecutientrecutientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecussi
2. Person Singularrecussisti
3. Person Singularrecussit
1. Person Pluralrecussimus
2. Person Pluralrecussistis
3. Person Pluralrecusserunt, recussere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecusseram
2. Person Singularrecusseras
3. Person Singularrecusserat
1. Person Pluralrecusseramus
2. Person Pluralrecusseratis
3. Person Pluralrecusserant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecussero
2. Person Singularrecusseris
3. Person Singularrecusserit
1. Person Pluralrecusserimus
2. Person Pluralrecusseritis
3. Person Pluralrecusserint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecutiamrecutiar
2. Person Singularrecutiasrecutiare, recutiaris
3. Person Singularrecutiatrecutiatur
1. Person Pluralrecutiamusrecutiamur
2. Person Pluralrecutiatisrecutiamini
3. Person Pluralrecutiantrecutiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecuteremrecuterer
2. Person Singularrecuteresrecuterere, recutereris
3. Person Singularrecuteretrecuteretur
1. Person Pluralrecuteremusrecuteremur
2. Person Pluralrecuteretisrecuteremini
3. Person Pluralrecuterentrecuterentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecusserim
2. Person Singularrecusseris
3. Person Singularrecusserit
1. Person Pluralrecusserimus
2. Person Pluralrecusseritis
3. Person Pluralrecusserint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularrecussissem
2. Person Singularrecussisses
3. Person Singularrecussisset
1. Person Pluralrecussissemus
2. Person Pluralrecussissetis
3. Person Pluralrecussissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivrecutererecussisse
Passivrecutier, recuti
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularrecuterecutere
3. Person Singular
2. Person Pluralrecutiterecutimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularrecutitorecutitor
3. Person Singularrecutitorecutitor
2. Person Pluralrecutitote
3. Person Pluralrecutuntorecutuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum