Formentabelle zu „recantare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recanto | recantor |
2. Person Singular | recantas | recantare, recantaris |
3. Person Singular | recantat | recantatur |
1. Person Plural | recantamus | recantamur |
2. Person Plural | recantatis | recantamini |
3. Person Plural | recantant | recantantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantabam | recantabar |
2. Person Singular | recantabas | recantabare, recantabaris |
3. Person Singular | recantabat | recantabatur |
1. Person Plural | recantabamus | recantabamur |
2. Person Plural | recantabatis | recantabamini |
3. Person Plural | recantabant | recantabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantabo | recantabor |
2. Person Singular | recantabis | recantabere, recantaberis |
3. Person Singular | recantabit | recantabitur |
1. Person Plural | recantabimus | recantabimur |
2. Person Plural | recantabitis | recantabimini |
3. Person Plural | recantabunt | recantabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantavi | — |
2. Person Singular | recantavisti | — |
3. Person Singular | recantavit | — |
1. Person Plural | recantavimus | — |
2. Person Plural | recantavistis | — |
3. Person Plural | recantare, recantavere, recantaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantaveram | — |
2. Person Singular | recantaveras | — |
3. Person Singular | recantaverat | — |
1. Person Plural | recantaveramus | — |
2. Person Plural | recantaveratis | — |
3. Person Plural | recantaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantavero | — |
2. Person Singular | recantaris, recantaveris | — |
3. Person Singular | recantaverit | — |
1. Person Plural | recantaverimus | — |
2. Person Plural | recantaveritis | — |
3. Person Plural | recantaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantem | recanter |
2. Person Singular | recantes | recantere, recanteris |
3. Person Singular | recantet | recantetur |
1. Person Plural | recantemus | recantemur |
2. Person Plural | recantetis | recantemini |
3. Person Plural | recantent | recantentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantarem | recantarer |
2. Person Singular | recantares | recantarere, recantareris |
3. Person Singular | recantaret | recantaretur |
1. Person Plural | recantaremus | recantaremur |
2. Person Plural | recantaretis | recantaremini |
3. Person Plural | recantarent | recantarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantaverim | — |
2. Person Singular | recantaris, recantaveris | — |
3. Person Singular | recantaverit | — |
1. Person Plural | recantaverimus | — |
2. Person Plural | recantaveritis | — |
3. Person Plural | recantaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | recantavissem | — |
2. Person Singular | recantavisses | — |
3. Person Singular | recantavisset | — |
1. Person Plural | recantavissemus | — |
2. Person Plural | recantavissetis | — |
3. Person Plural | recantavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | recantare | recantavisse |
Passiv | recantari, recantarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | recanta | recantare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | recantate | recantamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | recantato | recantator |
3. Person Singular | recantato | recantator |
2. Person Plural | recantatote | — |
3. Person Plural | recantanto | recantantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | recantata, recantatum, recantatus | recantata, recantatae, recantati |
Genitiv | recantatae, recantati | recantatarum, recantatorum |
Dativ | recantatae, recantato | recantatis |
Akkusativ | recantatam, recantatum | recantata, recantatas, recantatos |
Ablativ | recantata, recantato | recantatis |
Vokativ | recantata, recantate, recantatum | recantata, recantatae, recantati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | recantans | recantantes, recantantia |
Genitiv | recantantis | recantantium, recantantum |
Dativ | recantanti | recantantibus |
Akkusativ | recantans, recantantem | recantantes, recantantia |
Ablativ | recantante, recantanti | recantantibus |
Vokativ | recantans | recantantes, recantantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | recantatura, recantaturum, recantaturus | recantatura, recantaturae, recantaturi |
Genitiv | recantaturae, recantaturi | recantaturarum, recantaturorum |
Dativ | recantaturae, recantaturo | recantaturis |
Akkusativ | recantaturam, recantaturum | recantatura, recantaturas, recantaturos |
Ablativ | recantatura, recantaturo | recantaturis |
Vokativ | recantatura, recantature, recantaturum | recantatura, recantaturae, recantaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | recantanda, recantandum, recantandus | recantanda, recantandae, recantandi |
Genitiv | recantandae, recantandi | recantandarum, recantandorum |
Dativ | recantandae, recantando | recantandis |
Akkusativ | recantandam, recantandum | recantanda, recantandas, recantandos |
Ablativ | recantanda, recantando | recantandis |
Vokativ | recantanda, recantande, recantandum | recantanda, recantandae, recantandi |
152 (228) Formen für „recantare“