Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "provenire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprovenioprovenior
2. Person Singularprovenisprovenire, proveniris
3. Person Singularprouenitprovenitur
1. Person Pluralprovenimusprovenimur
2. Person Pluralprovenitisprovenimini
3. Person Pluralproueniuntproveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularproveniebam, provenbamproveniebar
2. Person Singularprovenbas, proveniebasproveniebare, proveniebaris
3. Person Singularprovenbat, proveniebatproveniebatur
1. Person Pluralproveniebamus, provenbamusproveniebamur
2. Person Pluralproveniebatis, provenbatisproveniebamini
3. Person Pluralprovenbant, proveniebantproveniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprovenibo, proveniamprovenibor, proveniar
2. Person Singularprovenies, provenibisproveniere, proveniberis, provenieris
3. Person Singularproveniet, provenibitproveniberit, provenietur
1. Person Pluralproveniemus, provenibimusproveniemur, provenibimur
2. Person Pluralprovenibitis, provenietisproveniemini, provenibimini
3. Person Pluralprovenibunt, provenientprovenibuntur, provenientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularproveni
2. Person Singularprovenisti
3. Person Singularprouenit
1. Person Pluralprovenimus
2. Person Pluralprovenistis
3. Person Pluralprovenerunt, provenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularproveneram
2. Person Singularproveneras
3. Person Singularprovenerat
1. Person Pluralproveneramus
2. Person Pluralproveneratis
3. Person Pluralprovenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprovenero
2. Person Singularproveneris
3. Person Singularprovenerit
1. Person Pluralprovenerimus
2. Person Pluralproveneritis
3. Person Pluralprovenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularproveniamproveniar
2. Person Singularproveniasproveniare, proveniaris
3. Person Singularproveniatproveniatur
1. Person Pluralproveniamusproveniamur
2. Person Pluralproveniatisproveniamini
3. Person Pluralproveniantproveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularproveniremprovenirer
2. Person Singularproveniresprovenirere, provenireris
3. Person Singularproveniretproveniretur
1. Person Pluralproveniremusproveniremur
2. Person Pluralproveniretisproveniremini
3. Person Pluralprovenirentprovenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprovenerim
2. Person Singularproveneris
3. Person Singularprovenerit
1. Person Pluralprovenerimus
2. Person Pluralproveneritis
3. Person Pluralprovenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprovenissem
2. Person Singularprovenisses
3. Person Singularprovenisset
1. Person Pluralprovenissemus
2. Person Pluralprovenissetis
3. Person Pluralprovenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivprovenireprovenisse
Passivproveniri, provenirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularproveniprovenire
3. Person Singular
2. Person Pluralproveniteprovenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularprovenitoprovenitor
3. Person Singularprovenitoprovenitor
2. Person Pluralprovenitote
3. Person Pluralproveniuntoproveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum