Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "prorumpere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorumpoprorumpor
2. Person Singularprorumpisprorumpere, prorumperis
3. Person Singularprorumpitprorumpitur
1. Person Pluralprorumpimusprorumpimur
2. Person Pluralprorumpitisprorumpimini
3. Person Pluralprorumpuntprorumpuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorumpebamprorumpebar
2. Person Singularprorumpebasprorumpebare, prorumpebaris
3. Person Singularprorumpebatprorumpebatur
1. Person Pluralprorumpebamusprorumpebamur
2. Person Pluralprorumpebatisprorumpebamini
3. Person Pluralprorumpebantprorumpebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorumpamprorumpar
2. Person Singularprorumpesprorumperis, prorumpere
3. Person Singularprorumpetprorumpetur
1. Person Pluralprorumpemusprorumpemur
2. Person Pluralprorumpetisprorumpemini
3. Person Pluralprorumpentprorumpentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorupi
2. Person Singularprorupisti
3. Person Singularprorupit
1. Person Pluralprorupimus
2. Person Pluralprorupistis
3. Person Pluralproruperunt, prorupere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularproruperam
2. Person Singularproruperas
3. Person Singularproruperat
1. Person Pluralproruperamus
2. Person Pluralproruperatis
3. Person Pluralproruperant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorupero
2. Person Singularproruperis
3. Person Singularproruperit
1. Person Pluralproruperimus
2. Person Pluralproruperitis
3. Person Pluralproruperint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorumpamprorumpar
2. Person Singularprorumpasprorumpare, prorumparis
3. Person Singularprorumpatprorumpatur
1. Person Pluralprorumpamusprorumpamur
2. Person Pluralprorumpatisprorumpamini
3. Person Pluralprorumpantprorumpantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorumperemprorumperer
2. Person Singularprorumperesprorumperere, prorumpereris
3. Person Singularprorumperetprorumperetur
1. Person Pluralprorumperemusprorumperemur
2. Person Pluralprorumperetisprorumperemini
3. Person Pluralprorumperentprorumperentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularproruperim
2. Person Singularproruperis
3. Person Singularproruperit
1. Person Pluralproruperimus
2. Person Pluralproruperitis
3. Person Pluralproruperint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprorupissem
2. Person Singularprorupisses
3. Person Singularprorupisset
1. Person Pluralprorupissemus
2. Person Pluralprorupissetis
3. Person Pluralprorupissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivprorumpereprorupisse
Passivprorumpi, prorumpier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularprorumpeprorumpere
3. Person Singular
2. Person Pluralprorumpiteprorumpimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularprorumpitoprorumpitor
3. Person Singularprorumpitoprorumpitor
2. Person Pluralprorumpitote
3. Person Pluralprorumpuntoprorumpuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum