Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugno, propugno | propugnor, propugnor |
2. Person Singular | propugnas, propugnas | propugnaris, propugnare, propugnare, propugnaris |
3. Person Singular | propugnat, propugnat | propugnatur, propugnatur |
1. Person Plural | propugnamus, propugnamus | propugnamur, propugnamur |
2. Person Plural | propugnatis, propugnatis | propugnamini, propugnamini |
3. Person Plural | propugnant, propugnant | propugnantur, propugnantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnabam, propugnabam | propugnabar, propugnabar |
2. Person Singular | propugnabas, propugnabas | propugnabaris, propugnabare, propugnabaris, propugnabare |
3. Person Singular | propugnabat, propugnabat | propugnabatur, propugnabatur |
1. Person Plural | propugnabamus, propugnabamus | propugnabamur, propugnabamur |
2. Person Plural | propugnabatis, propugnabatis | propugnabamini, propugnabamini |
3. Person Plural | propugnabant, propugnabant | propugnabantur, propugnabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnabo, propugnabo | propugnabor, propugnabor |
2. Person Singular | propugnabis, propugnabis | propugnabere, propugnabere, propugnaberis, propugnaberis |
3. Person Singular | propugnabit, propugnabit | propugnabitur, propugnabitur |
1. Person Plural | propugnabimus, propugnabimus | propugnabimur, propugnabimur |
2. Person Plural | propugnabitis, propugnabitis | propugnabimini, propugnabimini |
3. Person Plural | propugnabunt, propugnabunt | propugnabuntur, propugnabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnavi, propugnavi | — |
2. Person Singular | propugnavisti, propugnavisti | — |
3. Person Singular | propugnavit, propugnavit | — |
1. Person Plural | propugnavimus, propugnavimus | — |
2. Person Plural | propugnavistis, propugnavistis | — |
3. Person Plural | propugnavere, propugnaverunt, propugnavere, propugnaverunt, propugnare | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnaveram, propugnaveram | — |
2. Person Singular | propugnaveras, propugnaveras | — |
3. Person Singular | propugnaverat, propugnaverat | — |
1. Person Plural | propugnaveramus, propugnaveramus | — |
2. Person Plural | propugnaveratis, propugnaveratis | — |
3. Person Plural | propugnaverant, propugnaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnavero, propugnavero | — |
2. Person Singular | propugnaris, propugnaveris, propugnaveris | — |
3. Person Singular | propugnaverit, propugnaverit | — |
1. Person Plural | propugnaverimus, propugnaverimus | — |
2. Person Plural | propugnaveritis, propugnaveritis | — |
3. Person Plural | propugnaverint, propugnaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnem, propugnem | propugner, propugner |
2. Person Singular | propugnes, propugnes | propugnere, propugneris, propugnere, propugneris |
3. Person Singular | propugnet, propugnet | propugnetur, propugnetur |
1. Person Plural | propugnemus, propugnemus | propugnemur, propugnemur |
2. Person Plural | propugnetis, propugnetis | propugnemini, propugnemini |
3. Person Plural | propugnent, propugnent | propugnentur, propugnentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnarem, propugnarem | propugnarer, propugnarer |
2. Person Singular | propugnares, propugnares | propugnarere, propugnareris, propugnarere, propugnareris |
3. Person Singular | propugnaret, propugnaret | propugnaretur, propugnaretur |
1. Person Plural | propugnaremus, propugnaremus | propugnaremur, propugnaremur |
2. Person Plural | propugnaretis, propugnaretis | propugnaremini, propugnaremini |
3. Person Plural | propugnarent, propugnarent | propugnarentur, propugnarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnaverim, propugnaverim | — |
2. Person Singular | propugnaris, propugnaveris, propugnaveris | — |
3. Person Singular | propugnaverit, propugnaverit | — |
1. Person Plural | propugnaverimus, propugnaverimus | — |
2. Person Plural | propugnaveritis, propugnaveritis | — |
3. Person Plural | propugnaverint, propugnaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | propugnavissem, propugnavissem | — |
2. Person Singular | propugnavisses, propugnavisses | — |
3. Person Singular | propugnavisset, propugnavisset | — |
1. Person Plural | propugnavissemus, propugnavissemus | — |
2. Person Plural | propugnavissetis, propugnavissetis | — |
3. Person Plural | propugnavissent, propugnavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | propugnare, propugnare | propugnavisse, propugnavisse |
Passiv | propugnari, propugnarier, propugnari, propugnarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | propugna, propugna | propugnare, propugnare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | propugnate, propugnate | propugnamini, propugnamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | propugnatoreis, propugnato, propugnato | propugnator, propugnator |
3. Person Singular | propugnato, propugnatoreis, propugnato | propugnator, propugnator |
2. Person Plural | propugnatote, propugnatote | — |
3. Person Plural | propugnanto, propugnanto | propugnantor, propugnantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | propugnans, propugnans | propugnantia, propugnantes, propugnantes, propugnantia |
Genitiv | propugnantis, propugnantis | propugnantium, propugnantum, propugnantium, propugnantum |
Dativ | propugnanti, propugnanti | propugnantibus, propugnantibus |
Akkusativ | propugnantem, propugnans, propugnans, propugnantem | propugnantia, propugnantia, propugnantes, propugnantes |
Ablativ | propugnanti, propugnante, propugnante, propugnanti | propugnantibus, propugnantibus |
Vokativ | propugnans, propugnans | propugnantia, propugnantia, propugnantes, propugnantes |