Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "pronuntiare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntio	pronuntior
2. Person Singular	pronuntias	pronuntiare, pronuntiaris
3. Person Singular	pronuntiat	pronuntiatur
1. Person Plural	pronuntiamus	pronuntiamur
2. Person Plural	pronuntiatis	pronuntiamini
3. Person Plural	pronuntiant	pronuntiantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiabam	pronuntiabar
2. Person Singular	pronuntiabas	pronuntiabare, pronuntiabaris
3. Person Singular	pronuntiabat	pronuntiabatur
1. Person Plural	pronuntiabamus	pronuntiabamur
2. Person Plural	pronuntiabatis	pronuntiabamini
3. Person Plural	pronuntiabant	pronuntiabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiabo	pronuntiabor
2. Person Singular	pronuntiabis	pronuntiabere, pronuntiaberis
3. Person Singular	pronuntiabit	pronuntiabitur
1. Person Plural	pronuntiabimus	pronuntiabimur
2. Person Plural	pronuntiabitis	pronuntiabimini
3. Person Plural	pronuntiabunt	pronuntiabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiavi	—
2. Person Singular	pronuntiasti, pronuntiavisti	—
3. Person Singular	pronunciavit, pronuntiauit, pronuntiauitque	—
1. Person Plural	pronuntiavimus	—
2. Person Plural	pronuntiavistis	—
3. Person Plural	pronuntiavere, pronuntiare, pronuntiauerunt, pronuntiarunt, pronuntiaueruntque	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiaveram	—
2. Person Singular	pronuntiaveras	—
3. Person Singular	pronuntiaverat	—
1. Person Plural	pronuntiaveramus	—
2. Person Plural	pronuntiaveratis	—
3. Person Plural	pronuntiaverant, pronuntiarant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiavero	—
2. Person Singular	pronuntiaris, pronuntiaveris	—
3. Person Singular	pronuntiarit, pronuntiaverit	—
1. Person Plural	pronuntiaverimus	—
2. Person Plural	pronuntiaveritis	—
3. Person Plural	pronuntiaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiem	pronuntier
2. Person Singular	pronunties	pronuntiere, pronuntieris
3. Person Singular	pronuntiet	pronuntietur
1. Person Plural	pronuntiemus	pronuntiemur
2. Person Plural	pronuntietis	pronuntiemini
3. Person Plural	pronuntient	pronuntientur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiarem	pronuntiarer
2. Person Singular	pronuntiares	pronuntiareris, pronuntiarere
3. Person Singular	pronuntiaret	pronuntiaretur
1. Person Plural	pronuntiaremus	pronuntiaremur
2. Person Plural	pronuntiaretis	pronuntiaremini
3. Person Plural	pronuntiarent	pronuntiarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiaverim	—
2. Person Singular	pronuntiaris, pronuntiaveris	—
3. Person Singular	pronuntiarit, pronuntiaverit	—
1. Person Plural	pronuntiaverimus	—
2. Person Plural	pronuntiaveritis	—
3. Person Plural	pronuntiaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pronuntiavissem	—
2. Person Singular	pronuntiavisses	—
3. Person Singular	pronuntiasset, pronuntiavisset	—
1. Person Plural	pronuntiavissemus	—
2. Person Plural	pronuntiavissetis	—
3. Person Plural	pronuntiavissent, pronuntiassent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	pronuntiare	pronuntiavisse, pronuntiasse
Passiv	pronuntiari, pronuntiarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	pronuntia, pronuntiatonis	pronuntiare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	pronuntiate	pronuntiamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	pronuntiato	pronuntiator
3. Person Singular	pronuntiato	pronuntiator
2. Person Plural	pronuntiatote	—
3. Person Plural	pronuntianto	pronuntiantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	pronuntiata, pronuntiatus, pronuntiatum	pronuntiati, pronuntiata, pronuntiatae
Genitiv	pronuntiati, pronuntiatae, pronuntiati	pronuntiatorum, pronuntiatorum, pronuntiatarum
Dativ	pronuntiato, pronuntiato, pronuntiatae	pronuntiatis
Akkusativ	pronuntiatum, pronuntiatam, pronuntiatum	pronuntiata, pronuntiatos, pronuntiatas
Ablativ	pronuntiata, pronuntiato, pronuntiato	pronuntiatis
Vokativ	pronuntiata, pronuntiate, pronuntiatum	pronuntiati, pronuntiata, pronuntiatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	pronuntians	pronuntiantes, pronuntiantia
Genitiv	pronuntiantis	pronuntiantum, pronuntiantium
Dativ	pronuntianti	pronuntiantibus
Akkusativ	pronuntians, pronuntiantem	pronuntiantes, pronuntiantia
Ablativ	pronuntiante, pronuntianti	pronuntiantibus
Vokativ	pronuntians	pronuntiantes, pronuntiantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	pronuntiaturum, pronuntiaturus, pronuntiatura	pronuntiaturae, pronuntiaturi, pronuntiatura
Genitiv	pronuntiaturae, pronuntiaturi, pronuntiaturi	pronuntiaturorum, pronuntiaturorum, pronuntiaturarum
Dativ	pronuntiaturo, pronuntiaturo, pronuntiaturae	pronuntiaturis
Akkusativ	pronuntiaturam, pronuntiaturum, pronuntiaturum	pronuntiatura, pronuntiaturos, pronuntiaturas
Ablativ	pronuntiaturo, pronuntiaturo, pronuntiatura	pronuntiaturis
Vokativ	pronuntiaturum, pronuntiature, pronuntiatura	pronuntiatura, pronuntiaturae, pronuntiaturi

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	pronuntiandum, pronuntiandus, pronuntianda	pronuntianda, pronuntiandae, pronuntiandi
Genitiv	pronuntiandae, pronuntiandi, pronuntiandi	pronuntiandorum, pronuntiandorum, pronuntiandarum
Dativ	pronuntiando, pronuntiando, pronuntiandae	pronuntiandis
Akkusativ	pronuntiandam, pronuntiandum, pronuntiandum	pronuntianda, pronuntiandos, pronuntiandas
Ablativ	pronuntianda, pronuntiando, pronuntiando	pronuntiandis
Vokativ	pronuntianda, pronuntiandum, pronuntiande	pronuntiandi, pronuntianda, pronuntiandae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum