Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „procurare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuroprocuror
2. Person Singularprocurasprocurare, procuraris
3. Person Singularprocuratprocuratur
1. Person Pluralprocuramusprocuramur
2. Person Pluralprocuratisprocuramini
3. Person Pluralprocurantprocurantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocurabamprocurabar
2. Person Singularprocurabasprocurabare, procurabaris
3. Person Singularprocurabatprocurabatur
1. Person Pluralprocurabamusprocurabamur
2. Person Pluralprocurabatisprocurabamini
3. Person Pluralprocurabantprocurabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuraboprocurabor
2. Person Singularprocurabisprocurabere, procuraberis
3. Person Singularprocurabitprocurabitur
1. Person Pluralprocurabimusprocurabimur
2. Person Pluralprocurabitisprocurabimini
3. Person Pluralprocurabuntprocurabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuravi
2. Person Singularprocurasti, procuravisti
3. Person Singularprocuravit
1. Person Pluralprocuravimus
2. Person Pluralprocuravistis
3. Person Pluralprocurarunt, procurare, procuravere, procuraverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuraveram
2. Person Singularprocuraveras
3. Person Singularprocuraverat
1. Person Pluralprocuraveramus
2. Person Pluralprocuraveratis
3. Person Pluralprocuraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuravero
2. Person Singularprocuraris, procuraveris
3. Person Singularprocuraverit
1. Person Pluralprocuraverimus
2. Person Pluralprocuraveritis
3. Person Pluralprocuraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuremprocurer
2. Person Singularprocuresprocurere, procureris
3. Person Singularprocuretprocuretur
1. Person Pluralprocuremusprocuremur
2. Person Pluralprocuretisprocuremini
3. Person Pluralprocurentprocurentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuraremprocurarer
2. Person Singularprocuraresprocurarere, procurareris
3. Person Singularprocuraretprocuraretur
1. Person Pluralprocuraremusprocuraremur
2. Person Pluralprocuraretisprocuraremini
3. Person Pluralprocurarentprocurarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuraverim
2. Person Singularprocuraris, procuraveris
3. Person Singularprocuraverit
1. Person Pluralprocuraverimus
2. Person Pluralprocuraveritis
3. Person Pluralprocuraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprocuravissem
2. Person Singularprocuravisses
3. Person Singularprocuravisset
1. Person Pluralprocuravissemus
2. Person Pluralprocuravissetis
3. Person Pluralprocurassent, procuravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivprocurareprocuravisse
Passivprocurari, procurarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularprocuratricem, procuraprocurare
3. Person Singular
2. Person Pluralprocurateprocuramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularprocurato, procuratoreisprocurator
3. Person Singularprocurato, procuratoreisprocurator
2. Person Pluralprocuratote
3. Person Pluralprocurantoprocurantor
PPP
 SingularPlural
Nominativprocuratum, procurata, procuratusprocurata, procuratae, procurati
Genitivprocuratae, procuratiprocuratorum, procuratarum
Dativprocurato, procuratae, procuratoreisprocuratis
Akkusativprocuratum, procuratamprocurata, procuratas, procuratos
Ablativprocurato, procurata, procuratoreisprocuratis
Vokativprocurata, procuratum, procurateprocurata, procuratae, procurati
PPA
 SingularPlural
Nominativprocuransprocurantes, procurantia
Genitivprocurantisprocurantium, procurantum
Dativprocurantiprocurantibus
Akkusativprocurantem, procuransprocurantes, procurantia
Ablativprocurante, procurantiprocurantibus
Vokativprocuransprocurantes, procurantia
PFA
 SingularPlural
Nominativprocuratura, procuraturum, procuraturusprocuratura, procuraturae, procuraturi
Genitivprocuraturae, procuraturiprocuraturarum, procuraturorum
Dativprocuraturae, procuraturoprocuraturis
Akkusativprocuraturam, procuraturumprocuratura, procuraturas, procuraturos
Ablativprocuratura, procuraturoprocuraturis
Vokativprocuratura, procurature, procuraturumprocuratura, procuraturae, procuraturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativprocuranda, procurandum, procurandusprocuranda, procurandae, procurandi
Genitivprocurandae, procurandiprocurandorum, procurandarum
Dativprocurandae, procurandoprocurandis
Akkusativprocurandam, procurandumprocurandaque, procuranda, procurandas, procurandos
Ablativprocuranda, procurandoprocurandis
Vokativprocuranda, procurande, procurandumprocurandaque, procurandae, procuranda, procurandi

152 (245) Formen für „procurare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum