Formentabelle zu „procare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procopius, procopio, procopii, procopium, proco, prococero | procor |
2. Person Singular | procas | procare, procaris |
3. Person Singular | procat | procatur |
1. Person Plural | procamus | procamur |
2. Person Plural | procatis | procamini |
3. Person Plural | procant | procantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procabam | procabar |
2. Person Singular | procabas | procabare, procabaris |
3. Person Singular | procabat | procabatur |
1. Person Plural | procabamus | procabamur |
2. Person Plural | procabatis | procabamini |
3. Person Plural | procabant | procabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procabo | procabor |
2. Person Singular | procabis | procabere, procaberis |
3. Person Singular | procabit | procabitur |
1. Person Plural | procabimus | procabimur |
2. Person Plural | procabitis | procabimini |
3. Person Plural | procabunt | procabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procoravi | — |
2. Person Singular | procoravisti | — |
3. Person Singular | procoravit | — |
1. Person Plural | procoravimus | — |
2. Person Plural | procoravistis | — |
3. Person Plural | procoravere, procoraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procoraveram | — |
2. Person Singular | procoraveras | — |
3. Person Singular | procoraverat | — |
1. Person Plural | procoraveramus | — |
2. Person Plural | procoraveratis | — |
3. Person Plural | procoraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procoravero | — |
2. Person Singular | procoraveris | — |
3. Person Singular | procoraverit | — |
1. Person Plural | procoraverimus | — |
2. Person Plural | procoraveritis | — |
3. Person Plural | procoraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procem | procer |
2. Person Singular | proces | proceris, procere |
3. Person Singular | procet | procetur |
1. Person Plural | procemus | procemur |
2. Person Plural | procetis | procemini |
3. Person Plural | procent | procentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procarem | procarer |
2. Person Singular | procares | procarere, procareris |
3. Person Singular | procaret | procaretur |
1. Person Plural | procaremus | procaremur |
2. Person Plural | procaretis | procaremini |
3. Person Plural | procarent | procarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procoraverim | — |
2. Person Singular | procoraveris | — |
3. Person Singular | procoraverit | — |
1. Person Plural | procoraverimus | — |
2. Person Plural | procoraveritis | — |
3. Person Plural | procoraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | procoravissem | — |
2. Person Singular | procoravisses | — |
3. Person Singular | procoravisset | — |
1. Person Plural | procoravissemus | — |
2. Person Plural | procoravissetis | — |
3. Person Plural | procoravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | procare | procoravisse |
Passiv | procari, procarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | proca, procacior | procare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | procate | procamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | procato | procator |
3. Person Singular | procato | procator |
2. Person Plural | procatote | — |
3. Person Plural | procanto | procantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | procorata, procoratum, procoratus | procorata, procoratae, procorati |
Genitiv | procoratae, procorati, procorati | procoratarum, procoratorum, procoratorum |
Dativ | procoratae, procorato, procorato | procoratis |
Akkusativ | procoratam, procoratum, procoratum | procorata, procoratas, procoratos |
Ablativ | procorata, procorato, procorato | procoratis |
Vokativ | procorata, procorate, procoratum | procorata, procoratae, procorati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | procans | procantes, procantia |
Genitiv | procantis | procantium, procantum |
Dativ | procanti | procantibus |
Akkusativ | procans, procantem | procantes, procantia |
Ablativ | procante, procanti | procantibus |
Vokativ | procans | procantes, procantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | procoratura, procoraturum, procoraturus | procoratura, procoraturae, procoraturi |
Genitiv | procoraturae, procoraturi, procoraturi | procoraturarum, procoraturorum, procoraturorum |
Dativ | procoraturae, procoraturo, procoraturo | procoraturis |
Akkusativ | procoraturam, procoraturum, procoraturum | procoratura, procoraturas, procoraturos |
Ablativ | procoratura, procoraturo, procoraturo | procoraturis |
Vokativ | procoratura, procorature, procoraturum | procoratura, procoraturae, procoraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | procanda, procandum, procandus | procanda, procandae, procandi |
Genitiv | procandae, procandi, procandi | procandarum, procandorum, procandorum |
Dativ | procandae, procando, procando | procandis |
Akkusativ | procandam, procandum, procandum | procanda, procandas, procandos |
Ablativ | procanda, procando, procando | procandis |
Vokativ | procanda, procande, procandum | procanda, procandae, procandi |
152 (231) Formen für „procare“