Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praevenire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniopraevenior
2. Person Singularpraevenispraeveniris
3. Person Singularpraevenitque, praeuenitpraevenitur
1. Person Pluralpraevenimuspraevenimur
2. Person Pluralpraevenitispraevenimini
3. Person Pluralpraeveniuntpraeveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniebam, praevenbampraeveniebar
2. Person Singularpraeveniebas, praevenbaspraeveniebare, praeveniebaris
3. Person Singularpraeveniebat, praevenbatpraeveniebatur
1. Person Pluralpraeveniebamus, praevenbamuspraeveniebamur
2. Person Pluralpraevenbatis, praeveniebatispraeveniebamini
3. Person Pluralpraeveniebant, praevenbantpraeveniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniam, praevenibopraeveniar, praevenibor
2. Person Singularpraevenies, praevenibispraeveniere, praeveniberis, praevenieris
3. Person Singularpraeveniet, praevenibitpraeveniberit, praevenietur
1. Person Pluralpraeveniemus, praevenibimuspraevenibimur, praeveniemur
2. Person Pluralpraevenietis, praevenibitispraevenibimini, praeveniemini
3. Person Pluralpraevenient, praevenibuntpraevenibuntur, praevenientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeueni
2. Person Singularpraevenisti
3. Person Singularpraevenitque, praeuenit
1. Person Pluralpraevenimus
2. Person Pluralpraevenistis
3. Person Pluralpraevenerunt, praevenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveneram
2. Person Singularpraeveneras
3. Person Singularpraevenerat
1. Person Pluralpraeveneramus
2. Person Pluralpraeveneratis
3. Person Pluralpraevenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenero
2. Person Singularpraeveneris
3. Person Singularpraevenerit
1. Person Pluralpraevenerimus
2. Person Pluralpraeveneritis
3. Person Pluralpraevenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniampraeveniar
2. Person Singularpraeveniaspraeveniaris, praeveniare
3. Person Singularpraeveniatpraeveniatur
1. Person Pluralpraeveniamuspraeveniamur
2. Person Pluralpraeveniatispraeveniamini
3. Person Pluralpraeveniantpraeveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenirempraevenirer
2. Person Singularpraevenirespraevenirere, praevenireris
3. Person Singularpraeveniretpraeveniretur
1. Person Pluralpraeveniremuspraeveniremur
2. Person Pluralpraeveniretispraeveniremini
3. Person Pluralpraeuenirentpraevenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenerim
2. Person Singularpraeveneris
3. Person Singularpraevenerit
1. Person Pluralpraevenerimus
2. Person Pluralpraeveneritis
3. Person Pluralpraevenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenissem
2. Person Singularpraevenisses
3. Person Singularpraeuenisset
1. Person Pluralpraevenissemus
2. Person Pluralpraevenissetis
3. Person Pluralpraevenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraeuenire, prevenirepraevenisse
Passivpraevenirier, praeveniri
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraeuenipraeuenire, prevenire
3. Person Singular
2. Person Pluralpraevenitepraevenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraevenitopraevenitor
3. Person Singularpraevenitopraevenitor
2. Person Pluralpraevenitote
3. Person Pluralpraeveniuntopraeveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativpraeventiopraeventores
Genitiv
Dativ
Akkusativpraeventores
Ablativ
Vokativpraeventiopraeventores

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum