Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praevenire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniopraevenior
2. Person Singularpraevenispraeveniris
3. Person Singularpraevenitque, praeuenitpraevenitur
1. Person Pluralpraevenimuspraevenimur
2. Person Pluralpraevenitispraevenimini
3. Person Pluralpraeveniuntpraeveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenbam, praeveniebampraeveniebar
2. Person Singularpraeveniebas, praevenbaspraeveniebare, praeveniebaris
3. Person Singularpraeveniebat, praevenbatpraeveniebatur
1. Person Pluralpraeveniebamus, praevenbamuspraeveniebamur
2. Person Pluralpraeveniebatis, praevenbatispraeveniebamini
3. Person Pluralpraeveniebant, praevenbantpraeveniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniam, praevenibopraeveniar, praevenibor
2. Person Singularpraevenies, praevenibispraeveniere, praeveniberis, praevenieris
3. Person Singularpraeveniet, praevenibitpraeveniberit, praevenietur
1. Person Pluralpraevenibimus, praeveniemuspraevenibimur, praeveniemur
2. Person Pluralpraevenietis, praevenibitispraevenibimini, praeveniemini
3. Person Pluralpraevenient, praevenibuntpraevenientur, praevenibuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeueni
2. Person Singularpraevenisti
3. Person Singularpraevenitque, praeuenit
1. Person Pluralpraevenimus
2. Person Pluralpraevenistis
3. Person Pluralpraevenerunt, praevenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveneram
2. Person Singularpraeveneras
3. Person Singularpraevenerat
1. Person Pluralpraeveneramus
2. Person Pluralpraeveneratis
3. Person Pluralpraevenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenero
2. Person Singularpraeveneris
3. Person Singularpraevenerit
1. Person Pluralpraevenerimus
2. Person Pluralpraeveneritis
3. Person Pluralpraevenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniampraeveniar
2. Person Singularpraeveniaspraeveniare, praeveniaris
3. Person Singularpraeveniatpraeveniatur
1. Person Pluralpraeveniamuspraeveniamur
2. Person Pluralpraeveniatispraeveniamini
3. Person Pluralpraeveniantpraeveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenirempraevenirer
2. Person Singularpraevenirespraevenirere, praevenireris
3. Person Singularpraeveniretpraeveniretur
1. Person Pluralpraeveniremuspraeveniremur
2. Person Pluralpraeveniretispraeveniremini
3. Person Pluralpraeuenirentpraevenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenerim
2. Person Singularpraeveneris
3. Person Singularpraevenerit
1. Person Pluralpraevenerimus
2. Person Pluralpraeveneritis
3. Person Pluralpraevenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenissem
2. Person Singularpraevenisses
3. Person Singularpraeuenisset
1. Person Pluralpraevenissemus
2. Person Pluralpraevenissetis
3. Person Pluralpraevenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraeuenire, prevenirepraevenisse
Passivpraeveniri, praevenirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraeueniprevenire, praeuenire
3. Person Singular
2. Person Pluralpraevenitepraevenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraevenitopraevenitor
3. Person Singularpraevenitopraevenitor
2. Person Pluralpraevenitote
3. Person Pluralpraeveniuntopraeveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativpraeuenta, praeuentum, praeventuspraeuenta, praeventi, praeventae
Genitivpraeventi, praeventi, praeventaepraeventorum, praeventarum, praeventorum
Dativpraevento, praevento, praeventaepraeventis
Akkusativpraeventam, praeuentum, praeuentumpraeventos, praeventas, praeuenta
Ablativpraeuenta, praevento, praeventopraeventis
Vokativpraeuenta, praeuentum, praeventepraeventae, praeuenta, praeventi
PPA
 SingularPlural
Nominativpraevenienspraevenientia, praevenientes
Genitivpraevenientispraevenientium, praevenientum
Dativpraevenientipraevenientibus
Akkusativpraeveniens, praevenientempraevenientes, praevenientia
Ablativpraevenienti, praevenientepraevenientibus
Vokativpraevenienspraevenientia, praevenientes
PFA
 SingularPlural
Nominativpraeventurum, praeventurus, praeventurapraeventuri, praeventura, praeventurae
Genitivpraeventuri, praeventuri, praeventuraepraeventurorum, praeventurarum, praeventurorum
Dativpraeventuro, praeventuro, praeventuraepraeventuris
Akkusativpraeventuram, praeventurum, praeventurumpraeventuros, praeventuras, praeventura
Ablativpraeventura, praeventuro, praeventuropraeventuris
Vokativpraeventurum, praeventure, praeventurapraeventurae, praeventuri, praeventura
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativpraeveniendum, praeveniundum, praeveniendus, praevenienda, praeveniundus, praeveniundapraeveniunda, praeveniendae, praeveniundae, praeveniendi, praevenienda, praeveniundi
Genitivpraeveniundae, praeveniendi, praeveniendi, praeveniundi, praeveniundi, praeveniendaepraeveniendorum, praeveniendorum, praeveniendarum, praeveniundorum, praeveniundorum, praeveniundarum
Dativpraeveniendae, praeveniundo, praeveniundo, praeveniundae, praeveniendo, praeveniendopraeveniendis, praeveniundis
Akkusativpraeveniendam, praeveniendum, praeveniundam, praeveniendum, praeveniundum, praeveniundumpraeveniunda, praeveniendos, praeveniendas, praeveniundos, praeveniundas, praevenienda
Ablativpraeveniendo, praeveniundo, praeveniundo, praevenienda, praeveniunda, praeveniendopraeveniundis, praeveniendis
Vokativpraeveniendum, praeveniende, praeveniundum, praeveniunde, praevenienda, praeveniundapraeveniunda, praeveniendae, praeveniundae, praeveniendi, praevenienda, praeveniundi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativpraeventiopraeventores
Genitiv
Dativ
Akkusativpraeventores
Ablativ
Vokativpraeventiopraeventores

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum