Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „praesumere“

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumo	praesumor
2. Person Singular	praesumis, presumis	praesumeris
3. Person Singular	praesumit, presumit	praesumitur
1. Person Plural	praesumimus	praesumimur
2. Person Plural	praesumitis	praesumimini
3. Person Plural	praesumunt	praesumuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumebam	praesumebar
2. Person Singular	praesumebas	praesumebare, praesumebaris
3. Person Singular	praesumebat	praesumebatur
1. Person Plural	praesumebamus	praesumebamur
2. Person Plural	praesumebatis	praesumebamini
3. Person Plural	praesumebant	praesumebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumam	praesumar
2. Person Singular	praesumes	praesumere, praesumeris, presumere
3. Person Singular	praesumet	praesumetur
1. Person Plural	praesumemus	praesumemur
2. Person Plural	praesumetis	praesumemini
3. Person Plural	praesument	praesumentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumpsi, praesumsi	—
2. Person Singular	praesumpsisti, praesumsisti	—
3. Person Singular	praesumpsit, praesumsit, presumpsit	—
1. Person Plural	praesumpsimus, praesumsimus	—
2. Person Plural	praesumpsistis, praesumsistis	—
3. Person Plural	praesumpsere, praesumpserunt, praesumsere, praesumserunt, presumpsere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumpseram, praesumseram	—
2. Person Singular	praesumpseras, praesumseras	—
3. Person Singular	praesumpserat, praesumserat	—
1. Person Plural	praesumpseramus, praesumseramus	—
2. Person Plural	praesumpseratis, praesumseratis	—
3. Person Plural	praesumpserant, praesumserant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumpsero, praesumsero, presumpsero	—
2. Person Singular	praesumpseris, praesumseris	—
3. Person Singular	praesumpserit, praesumserit, presumpserit	—
1. Person Plural	praesumpserimus, praesumserimus	—
2. Person Plural	praesumpseritis, praesumseritis	—
3. Person Plural	praesumpserint, praesumserint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumam	praesumar
2. Person Singular	praesumas	praesumare, praesumaris, presumare
3. Person Singular	praesumat, presumat	praesumatur
1. Person Plural	praesumamus	praesumamur
2. Person Plural	praesumatis	praesumamini
3. Person Plural	praesumant	praesumantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumerem	praesumerer
2. Person Singular	praesumeres	praesumerere, praesumereris
3. Person Singular	praesumeret	praesumeretur
1. Person Plural	praesumeremus	praesumeremur
2. Person Plural	praesumeretis	praesumeremini
3. Person Plural	praesumerent	praesumerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumpserim, praesumserim	—
2. Person Singular	praesumpseris, praesumseris	—
3. Person Singular	praesumpserit, praesumserit, presumpserit	—
1. Person Plural	praesumpserimus, praesumserimus	—
2. Person Plural	praesumpseritis, praesumseritis	—
3. Person Plural	praesumpserint, praesumserint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesumpsissem, praesumsissem	—
2. Person Singular	praesumpsisses, praesumsisses	—
3. Person Singular	praesumpsisset, praesumsisset	—
1. Person Plural	praesumpsissemus, praesumsissemus	—
2. Person Plural	praesumpsissetis, praesumsissetis	—
3. Person Plural	praesumpsissent, praesumsissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praesumere, presumere	praesumpsisse, praesumsisse
Passiv	praesumi, praesumier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praesume, presume	praesumere, presumere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praesumite	praesumimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praesumito	praesumitor
3. Person Singular	praesumito	praesumitor
2. Person Plural	praesumitote	—
3. Person Plural	praesumunto	praesumuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	praesumpta, praesumptum, praesumptus	praesumpta, praesumptae, praesumpti
Genitiv	praesumptae, praesumpti	praesumptarum, praesumptorum
Dativ	praesumptae, praesumpto	praesumptis
Akkusativ	praesumptum, praesumptam	praesumpta, praesumptas, praesumptos
Ablativ	praesumpta, praesumpto	praesumptis
Vokativ	praesumpta, praesumptum, praesumpte	praesumpta, praesumptae, praesumpti

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	praesumens, presumens	praesumentes, praesumentia
Genitiv	praesumentis	praesumentium, praesumentum
Dativ	praesumenti	praesumentibus
Akkusativ	praesumens, praesumentem, presumens	praesumentes, praesumentia
Ablativ	praesumente, praesumenti	praesumentibus
Vokativ	praesumens, presumens	praesumentes, praesumentia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	praesumptura, praesumpturum, praesumpturus	praesumptura, praesumpturae, praesumpturi
Genitiv	praesumpturae, praesumpturi	praesumpturarum, praesumpturorum
Dativ	praesumpturae, praesumpturo	praesumpturis
Akkusativ	praesumpturam, praesumpturum	praesumptura, praesumpturas, praesumpturos
Ablativ	praesumptura, praesumpturo	praesumpturis
Vokativ	praesumptura, praesumpture, praesumpturum	praesumptura, praesumpturae, praesumpturi

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	praesumenda, praesumendum, praesumendus, praesumunda, praesumundum, praesumundus	praesumendi, praesumenda, praesumendae, praesumunda, praesumundae, praesumundi
Genitiv	praesumendi, praesumendae, praesumundae, praesumundi	praesumendarum, praesumendorum, praesumundarum, praesumundorum
Dativ	praesumendo, praesumendae, praesumundae, praesumundo	praesumendis, praesumundis
Akkusativ	praesumendam, praesumendum, praesumundam, praesumundum	praesumenda, praesumendas, praesumendos, praesumunda, praesumundas, praesumundos
Ablativ	praesumendo, praesumenda, praesumunda, praesumundo	praesumendis, praesumundis
Vokativ	praesumenda, praesumende, praesumendum, praesumunda, praesumunde, praesumundum	praesumendi, praesumenda, praesumendae, praesumunda, praesumundae, praesumundi

152 (304) Formen für „praesumere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum