Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praesultare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultopraesultor
2. Person Singularpraesultaspraesultare, praesultaris
3. Person Singularpraesultatpraesultatur
1. Person Pluralpraesultamuspraesultamur
2. Person Pluralpraesultatispraesultamini
3. Person Pluralpraesultantpraesultantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultabampraesultabar
2. Person Singularpraesultabaspraesultabare, praesultabaris
3. Person Singularpraesultabatpraesultabatur
1. Person Pluralpraesultabamuspraesultabamur
2. Person Pluralpraesultabatispraesultabamini
3. Person Pluralpraesultabantpraesultabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultabopraesultabor
2. Person Singularpraesultabispraesultabere, praesultaberis
3. Person Singularpraesultabitpraesultabitur
1. Person Pluralpraesultabimuspraesultabimur
2. Person Pluralpraesultabitispraesultabimini
3. Person Pluralpraesultabuntpraesultabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultavi
2. Person Singularpraesultavisti
3. Person Singularpraesultavit
1. Person Pluralpraesultavimus
2. Person Pluralpraesultavistis
3. Person Pluralpraesultavere, praesultare, praesultaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultaveram
2. Person Singularpraesultaveras
3. Person Singularpraesultaverat
1. Person Pluralpraesultaveramus
2. Person Pluralpraesultaveratis
3. Person Pluralpraesultaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultavero
2. Person Singularpraesultaveris, praesultaris
3. Person Singularpraesultaverit
1. Person Pluralpraesultaverimus
2. Person Pluralpraesultaveritis
3. Person Pluralpraesultaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultempraesulter
2. Person Singularpraesultespraesultere, praesulteris
3. Person Singularpraesultetpraesultetur
1. Person Pluralpraesultemuspraesultemur
2. Person Pluralpraesultetispraesultemini
3. Person Pluralpraesultentpraesultentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultarempraesultarer
2. Person Singularpraesultarespraesultarere, praesultareris
3. Person Singularpraesultaretpraesultaretur
1. Person Pluralpraesultaremuspraesultaremur
2. Person Pluralpraesultaretispraesultaremini
3. Person Pluralpraesultarentpraesultarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultaverim
2. Person Singularpraesultaveris, praesultaris
3. Person Singularpraesultaverit
1. Person Pluralpraesultaverimus
2. Person Pluralpraesultaveritis
3. Person Pluralpraesultaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesultavissem
2. Person Singularpraesultavisses
3. Person Singularpraesultavisset
1. Person Pluralpraesultavissemus
2. Person Pluralpraesultavissetis
3. Person Pluralpraesultavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraesultarepraesultavisse
Passivpraesultari, praesultarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraesultapraesultare
3. Person Singular
2. Person Pluralpraesultatepraesultamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraesultatopraesultator
3. Person Singularpraesultatopraesultator
2. Person Pluralpraesultatote
3. Person Pluralpraesultantopraesultantor
PPP
 SingularPlural
Nominativpraesultatum, praesultatus, praesultatapraesultata, praesultatae, praesultati
Genitivpraesultatae, praesultati, praesultatipraesultatorum, praesultatorum, praesultatarum
Dativpraesultato, praesultato, praesultataepraesultatis
Akkusativpraesultatam, praesultatum, praesultatumpraesultata, praesultatos, praesultatas
Ablativpraesultata, praesultato, praesultatopraesultatis
Vokativpraesultata, praesultatum, praesultatepraesultati, praesultata, praesultatae
PPA
 SingularPlural
Nominativpraesultanspraesultantes, praesultantia
Genitivpraesultantispraesultantium, praesultantum
Dativpraesultantipraesultantibus
Akkusativpraesultantem, praesultanspraesultantes, praesultantia
Ablativpraesultante, praesultantipraesultantibus
Vokativpraesultanspraesultantes, praesultantia
PFA
 SingularPlural
Nominativpraesultaturum, praesultaturus, praesultaturapraesultatura, praesultaturae, praesultaturi
Genitivpraesultaturae, praesultaturi, praesultaturipraesultaturorum, praesultaturorum, praesultaturarum
Dativpraesultaturo, praesultaturo, praesultaturaepraesultaturis
Akkusativpraesultaturam, praesultaturum, praesultaturumpraesultatura, praesultaturos, praesultaturas
Ablativpraesultatura, praesultaturo, praesultaturopraesultaturis
Vokativpraesultaturum, praesultature, praesultaturapraesultatura, praesultaturae, praesultaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativpraesultandum, praesultandus, praesultandapraesultanda, praesultandae, praesultandi
Genitivpraesultandae, praesultandi, praesultandipraesultandorum, praesultandorum, praesultandarum
Dativpraesultando, praesultando, praesultandaepraesultandis
Akkusativpraesultandam, praesultandum, praesultandumpraesultanda, praesultandos, praesultandas
Ablativpraesultando, praesultando, praesultandapraesultandis
Vokativpraesultandum, praesultande, praesultandapraesultanda, praesultandae, praesultandi

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum