Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praestituere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituopraestituor
2. Person Singularpraestituispraestitueris, prestituere, praestituere
3. Person Singularpraestituitpraestituitur
1. Person Pluralpraestituimuspraestituimur
2. Person Pluralpraestituitispraestituimini
3. Person Pluralpraestituuntpraestituuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituebampraestituebar
2. Person Singularpraestituebaspraestituebare, praestituebaris
3. Person Singularpraestituebatpraestituebatur
1. Person Pluralpraestituebamuspraestituebamur
2. Person Pluralpraestituebatispraestituebamini
3. Person Pluralpraestituebantpraestituebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituampraestituar
2. Person Singularpraestituespraestitueris, prestituere, praestituere
3. Person Singularpraestituetpraestituetur
1. Person Pluralpraestituemuspraestituemur
2. Person Pluralpraestituetispraestituemini
3. Person Pluralpraestituentpraestituentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestitui
2. Person Singularpraestituisti
3. Person Singularpraestituit
1. Person Pluralpraestituimus
2. Person Pluralpraestituistis
3. Person Pluralprestituere, prestituerunt, praestituerunt, praestituere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestitueram
2. Person Singularpraestitueras
3. Person Singularpraestituerat
1. Person Pluralpraestitueramus
2. Person Pluralpraestitueratis
3. Person Pluralpraestituerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituero
2. Person Singularpraestitueris
3. Person Singularpraestituerit
1. Person Pluralpraestituerimus
2. Person Pluralpraestitueritis
3. Person Pluralpraestituerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituampraestituar
2. Person Singularpraestituaspraestituare, praestituaris
3. Person Singularpraestituatpraestituatur
1. Person Pluralpraestituamuspraestituamur
2. Person Pluralpraestituatispraestituamini
3. Person Pluralpraestituantpraestituantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituerempraestituerer
2. Person Singularpraestituerespraestituerere, praestituereris
3. Person Singularpraestitueretpraestitueretur
1. Person Pluralpraestitueremuspraestitueremur
2. Person Pluralpraestitueretispraestitueremini
3. Person Pluralpraestituerentpraestituerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituerim
2. Person Singularpraestitueris
3. Person Singularpraestituerit
1. Person Pluralpraestituerimus
2. Person Pluralpraestitueritis
3. Person Pluralpraestituerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituissem
2. Person Singularpraestituisses
3. Person Singularpraestituisset
1. Person Pluralpraestituissemus
2. Person Pluralpraestituissetis
3. Person Pluralpraestituissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivprestituere, praestituerepraestituisse
Passivpraestituier, praestitui
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraestitueprestituere, praestituere
3. Person Singular
2. Person Pluralpraestituitepraestituimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraestituitopraestituitor
3. Person Singularpraestituitopraestituitor
2. Person Pluralpraestituitote
3. Person Pluralpraestituuntopraestituuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum