Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „praestituere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituopraestituor
2. Person Singularpraestituispraestituere, praestitueris, prestituere
3. Person Singularpraestituitpraestituitur
1. Person Pluralpraestituimuspraestituimur
2. Person Pluralpraestituitispraestituimini
3. Person Pluralpraestituuntpraestituuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituebampraestituebar
2. Person Singularpraestituebaspraestituebare, praestituebaris
3. Person Singularpraestituebatpraestituebatur
1. Person Pluralpraestituebamuspraestituebamur
2. Person Pluralpraestituebatispraestituebamini
3. Person Pluralpraestituebantpraestituebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituampraestituar
2. Person Singularpraestituespraestituere, praestitueris, prestituere
3. Person Singularpraestituetpraestituetur
1. Person Pluralpraestituemuspraestituemur
2. Person Pluralpraestituetispraestituemini
3. Person Pluralpraestituentpraestituentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestitui
2. Person Singularpraestituisti
3. Person Singularpraestituit
1. Person Pluralpraestituimus
2. Person Pluralpraestituistis
3. Person Pluralpraestituere, praestituerunt, prestituere, prestituerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestitueram
2. Person Singularpraestitueras
3. Person Singularpraestituerat
1. Person Pluralpraestitueramus
2. Person Pluralpraestitueratis
3. Person Pluralpraestituerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituero
2. Person Singularpraestitueris
3. Person Singularpraestituerit
1. Person Pluralpraestituerimus
2. Person Pluralpraestitueritis
3. Person Pluralpraestituerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituampraestituar
2. Person Singularpraestituaspraestituare, praestituaris
3. Person Singularpraestituatpraestituatur
1. Person Pluralpraestituamuspraestituamur
2. Person Pluralpraestituatispraestituamini
3. Person Pluralpraestituantpraestituantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituerempraestituerer
2. Person Singularpraestituerespraestituerere, praestituereris
3. Person Singularpraestitueretpraestitueretur
1. Person Pluralpraestitueremuspraestitueremur
2. Person Pluralpraestitueretispraestitueremini
3. Person Pluralpraestituerentpraestituerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituerim
2. Person Singularpraestitueris
3. Person Singularpraestituerit
1. Person Pluralpraestituerimus
2. Person Pluralpraestitueritis
3. Person Pluralpraestituerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraestituissem
2. Person Singularpraestituisses
3. Person Singularpraestituisset
1. Person Pluralpraestituissemus
2. Person Pluralpraestituissetis
3. Person Pluralpraestituissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraestituere, prestituerepraestituisse
Passivpraestitui, praestituier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraestituepraestituere, prestituere
3. Person Singular
2. Person Pluralpraestituitepraestituimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraestituitopraestituitor
3. Person Singularpraestituitopraestituitor
2. Person Pluralpraestituitote
3. Person Pluralpraestituuntopraestituuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativpraestitutum, praestitvta, praestitutuspraestitvta, praestituti, praestitutae
Genitivpraestituti, praestitutaepraestitutarum, praestitutorum
Dativpraestituto, praestitutaepraestitutis
Akkusativpraestitutam, praestitutumpraestitvta, praestitutos, praestitutas
Ablativpraestituto, praestitvtapraestitutis
Vokativpraestitutum, praestitvta, praestitutepraestitvta, praestituti, praestitutae
PPA
 SingularPlural
Nominativpraestituenspraestituentes, praestituentia
Genitivpraestituentispraestituentium, praestituentum
Dativpraestituentipraestituentibus
Akkusativpraestituens, praestituentempraestituentes, praestituentia
Ablativpraestituente, praestituentipraestituentibus
Vokativpraestituenspraestituentes, praestituentia
PFA
 SingularPlural
Nominativpraestitutura, praestituturum, praestituturuspraestitutura, praestituturae, praestituturi
Genitivpraestituturae, praestituturipraestituturarum, praestituturorum
Dativpraestituturae, praestituturopraestituturis
Akkusativpraestituturam, praestituturumpraestitutura, praestituturas, praestituturos
Ablativpraestitutura, praestituturopraestituturis
Vokativpraestitutura, praestituture, praestituturumpraestitutura, praestituturae, praestituturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativpraestituenda, praestituendum, praestituendus, praestituunda, praestituundum, praestituunduspraestituenda, praestituendae, praestituendi, praestituunda, praestituundae, praestituundi
Genitivpraestituendae, praestituendi, praestituundae, praestituundipraestituendarum, praestituendorum, praestituundarum, praestituundorum
Dativpraestituendae, praestituendo, praestituundae, praestituundopraestituendis, praestituundis
Akkusativpraestituendam, praestituendum, praestituundam, praestituundumpraestituenda, praestituendas, praestituendos, praestituunda, praestituundas, praestituundos
Ablativpraestituenda, praestituendo, praestituunda, praestituundopraestituendis, praestituundis
Vokativpraestituenda, praestituende, praestituendum, praestituunda, praestituunde, praestituundumpraestituenda, praestituendae, praestituendi, praestituunda, praestituundae, praestituundi

152 (263) Formen für „praestituere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum