Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praescire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praescio	praescior
2. Person Singular	praescis	praescire
3. Person Singular	praescit	praescitur
1. Person Plural	praescimus	praescimur
2. Person Plural	praescitis	praescimini
3. Person Plural	praesciunt	praesciuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesciebam	praesciebar
2. Person Singular	praesciebas	praesciebare, praesciebaris
3. Person Singular	praesciebat	praesciebatur
1. Person Plural	praesciebamus	praesciebamur
2. Person Plural	praesciebatis	praesciebamini
3. Person Plural	praesciebant	praesciebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesciam	praesciar
2. Person Singular	praescies	praesciere, praescieris
3. Person Singular	praesciet	praescietur
1. Person Plural	praesciemus	praesciemur
2. Person Plural	praescietis	praesciemini
3. Person Plural	praescient	praescientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praescii, praescivi	—
2. Person Singular	praescisti, praescivisti	—
3. Person Singular	praescivit	—
1. Person Plural	praescivimus	—
2. Person Plural	praescivistis, praescistis	—
3. Person Plural	praesciverunt, praesciere, praescivere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesciveram	—
2. Person Singular	praesciveras	—
3. Person Singular	praesciverat	—
1. Person Plural	praesciveramus	—
2. Person Plural	praesciveratis	—
3. Person Plural	praesciverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praescivero	—
2. Person Singular	praescieris, praesciveris	—
3. Person Singular	praesciverit	—
1. Person Plural	praesciverimus	—
2. Person Plural	praesciveritis	—
3. Person Plural	praescierint, praesciverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesciam	praesciar
2. Person Singular	praescias	praesciare, praesciaris
3. Person Singular	praesciat	praesciatur
1. Person Plural	praesciamus	praesciamur
2. Person Plural	praesciatis	praesciamini
3. Person Plural	praesciant	praesciantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	—	—
2. Person Singular	—	—
3. Person Singular	—	—
1. Person Plural	—	—
2. Person Plural	—	—
3. Person Plural	—	—

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praesciverim	—
2. Person Singular	praescieris, praesciveris	—
3. Person Singular	praesciverit	—
1. Person Plural	praesciverimus	—
2. Person Plural	praesciveritis	—
3. Person Plural	praescierint, praesciverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praescivissem, praescissem	—
2. Person Singular	praescisses, praescivisses	—
3. Person Singular	praescisset, praescivisset	—
1. Person Plural	praescivissemus, praescissemus	—
2. Person Plural	praescissetis, praescivissetis	—
3. Person Plural	praescivissent, praescissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praescire	praescivisse, praescisse
Passiv	—	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praesci	praescire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praescite	praescimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praescito	praescitor
3. Person Singular	praescito	praescitor
2. Person Plural	praescitote	—
3. Person Plural	—	—

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum