Formentabelle zu „praeparare“
Verb
Imperfekt (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparabam | praeparabar |
| 2. Person Singular | praeparabas | praeparabare, praeparabaris |
| 3. Person Singular | praeparabat | praeparabatur |
| 1. Person Plural | praeparabamus | praeparabamur |
| 2. Person Plural | praeparabatis | praeparabamini |
| 3. Person Plural | praeparabant | praeparabantur |
Futur I (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparabo | praeparabor |
| 2. Person Singular | praeparabis | praeparabere, praeparaberis |
| 3. Person Singular | praeparabit | praeparabitur |
| 1. Person Plural | praeparabimus | praeparabimur |
| 2. Person Plural | praeparabitis | praeparabimini |
| 3. Person Plural | praeparabunt | praeparabuntur |
Perfekt (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparavi | — |
| 2. Person Singular | praeparavisti | — |
| 3. Person Singular | praeparavit, preparavit | — |
| 1. Person Plural | praeparavimus | — |
| 2. Person Plural | praeparavistis | — |
| 3. Person Plural | praeparare, praepararunt, praeparavere, praeparaverunt, preparare | — |
Plusquamperfekt (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparaveram | — |
| 2. Person Singular | praeparaveras | — |
| 3. Person Singular | praeparauerat | — |
| 1. Person Plural | praeparaveramus | — |
| 2. Person Plural | praeparaveratis | — |
| 3. Person Plural | praeparauerant | — |
Futur II (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparavero | — |
| 2. Person Singular | praeparaveris, praepararis | — |
| 3. Person Singular | praeparaverit | — |
| 1. Person Plural | praeparaverimus | — |
| 2. Person Plural | praeparaveritis | — |
| 3. Person Plural | praeparaverint | — |
Präsens (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparem | praeparer |
| 2. Person Singular | praepares | praeparere, praepareris |
| 3. Person Singular | praeparet | praeparetur |
| 1. Person Plural | praeparemus | praeparemur |
| 2. Person Plural | praeparetis | praeparemini |
| 3. Person Plural | praeparent | praeparentur |
Imperfekt (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praepararem | praepararer |
| 2. Person Singular | praeparares | praepararere, praeparareris |
| 3. Person Singular | praepararet | praepararetur |
| 1. Person Plural | praepararemus | praepararemur |
| 2. Person Plural | praepararetis | praepararemini |
| 3. Person Plural | praepararent | praepararentur |
Perfekt (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparaverim | — |
| 2. Person Singular | praeparaveris, praepararis | — |
| 3. Person Singular | praeparaverit | — |
| 1. Person Plural | praeparaverimus | — |
| 2. Person Plural | praeparaveritis | — |
| 3. Person Plural | praeparaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | praeparavissem | — |
| 2. Person Singular | praeparavisses | — |
| 3. Person Singular | praeparavisset | — |
| 1. Person Plural | praeparavissemus | — |
| 2. Person Plural | praeparavissetis | — |
| 3. Person Plural | praeparassent, praeparavissent, preparassent | — |
Imperativ I| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 2. Person Singular | praeparariue, praepara | praeparare, preparare |
| 3. Person Singular | — | — |
| 2. Person Plural | praeparate | praeparamini |
| 3. Person Plural | — | — |
Imperativ II| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 2. Person Singular | praeparato | praeparator |
| 3. Person Singular | praeparato | praeparator |
| 2. Person Plural | praeparatote | — |
| 3. Person Plural | praeparanto | praeparantor |
PPP| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | praeparata, praeparatus, praeparatum, praeparatum(que), preparatus | praeparata, praeparati, praeparati(que), praeparatae |
| Genitiv | praeparatae, praeparati, praeparati, praeparati(que), praeparati(que) | praeparatarum, praeparatorum, praeparatorum |
| Dativ | praeparato, praeparato, praeparatae | praeparatis |
| Akkusativ | praeparatam, praeparatum, praeparatum, praeparatum(que), praeparatum(que) | praeparatas, praeparata, praeparatos, preparatas |
| Ablativ | praeparato, praeparata, praeparato | praeparatis |
| Vokativ | praeparata, praeparatum, praeparatum(que), praeparate | praeparata, praeparati, praeparati(que), praeparatae |
PPA| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | praeparans | praeparantes, praeparantia |
| Genitiv | praeparantis | praeparantium, praeparantum |
| Dativ | praeparanti | praeparantibus |
| Akkusativ | praeparans, praeparantem | praeparantes, praeparantia |
| Ablativ | praeparante, praeparanti | praeparantibus |
| Vokativ | praeparans | praeparantes, praeparantia |
PFA| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | praeparatura, praeparaturum, praeparaturus | praeparatura, praeparaturae, praeparaturi |
| Genitiv | praeparaturae, praeparaturi, praeparaturi | praeparaturarum, praeparaturorum, praeparaturorum |
| Dativ | praeparaturae, praeparaturo, praeparaturo | praeparaturis |
| Akkusativ | praeparaturam, praeparaturum, praeparaturum | praeparatura, praeparaturas, praeparaturos |
| Ablativ | praeparatura, praeparaturo, praeparaturo | praeparaturis |
| Vokativ | praeparatura, praeparature, praeparaturum | praeparatura, praeparaturae, praeparaturi |
Gerundivum| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | praeparandum, praeparanda, praeparandus | praeparanda, praeparandi, praeparandae |
| Genitiv | praeparandi, praeparandi, praeparandae | praeparandarum, praeparandorum, praeparandorum |
| Dativ | praeparando, praeparando, praeparandae | praeparandis |
| Akkusativ | praeparandam, praeparandum, praeparandum | praeparandos, praeparanda, praeparandas |
| Ablativ | praeparando, praeparanda, praeparando | praeparandis |
| Vokativ | praeparanda, praeparandum, praeparande | praeparanda, praeparandi, praeparandae |
152 (251) Formen für „praeparare“
