Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praenatare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenato	praenator
2. Person Singular	praenatas	praenatare, praenataris
3. Person Singular	praenatat	praenatatur
1. Person Plural	praenatamus	praenatamur
2. Person Plural	praenatatis	praenatamini
3. Person Plural	praenatant	praenatantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenatabam	praenatabar
2. Person Singular	praenatabas	praenatabare, praenatabaris
3. Person Singular	praenatabat	praenatabatur
1. Person Plural	praenatabamus	praenatabamur
2. Person Plural	praenatabatis	praenatabamini
3. Person Plural	praenatabant	praenatabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenatabo	praenatabor
2. Person Singular	praenatabis	praenatabere, praenataberis
3. Person Singular	praenatabit	praenatabitur
1. Person Plural	praenatabimus	praenatabimur
2. Person Plural	praenatabitis	praenatabimini
3. Person Plural	praenatabunt	praenatabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenatavi	—
2. Person Singular	praenatavisti	—
3. Person Singular	praenatavit	—
1. Person Plural	praenatavimus	—
2. Person Plural	praenatavistis	—
3. Person Plural	praenatare, praenataverunt, praenatavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenataveram	—
2. Person Singular	praenataveras	—
3. Person Singular	praenataverat	—
1. Person Plural	praenataveramus	—
2. Person Plural	praenataveratis	—
3. Person Plural	praenataverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenatavero	—
2. Person Singular	praenataveris, praenataris	—
3. Person Singular	praenataverit	—
1. Person Plural	praenataverimus	—
2. Person Plural	praenataveritis	—
3. Person Plural	praenataverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenatem	praenater
2. Person Singular	praenates	praenatere, praenateris
3. Person Singular	praenatet	praenatetur
1. Person Plural	praenatemus	praenatemur
2. Person Plural	praenatetis	praenatemini
3. Person Plural	praenatent	praenatentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenatarem	praenatarer
2. Person Singular	praenatares	praenatarere, praenatareris
3. Person Singular	praenataret	praenataretur
1. Person Plural	praenataremus	praenataremur
2. Person Plural	praenataretis	praenataremini
3. Person Plural	praenatarent	praenatarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenataverim	—
2. Person Singular	praenataris, praenataveris	—
3. Person Singular	praenataverit	—
1. Person Plural	praenataverimus	—
2. Person Plural	praenataveritis	—
3. Person Plural	praenataverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praenatavissem	—
2. Person Singular	praenatavisses	—
3. Person Singular	praenatavisset	—
1. Person Plural	praenatavissemus	—
2. Person Plural	praenatavissetis	—
3. Person Plural	praenatavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praenatare	praenatavisse
Passiv	praenatari, praenatarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praenata	praenatare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praenatate	praenatamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praenatato	praenatator
3. Person Singular	praenatato	praenatator
2. Person Plural	praenatatote	—
3. Person Plural	praenatanto	praenatantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	praenatatum, praenatatus, praenatata	praenatati, praenatata, praenatatae
Genitiv	praenatati, praenatati, praenatatae	praenatatarum, praenatatorum, praenatatorum
Dativ	praenatato, praenatato, praenatatae	praenatatis
Akkusativ	praenatatam, praenatatum, praenatatum	praenatatos, praenatatas, praenatata
Ablativ	praenatata, praenatato, praenatato	praenatatis
Vokativ	praenatatum, praenatate, praenatata	praenatati, praenatata, praenatatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	praenatans	praenatantes, praenatantia
Genitiv	praenatantis	praenatantium, praenatantum
Dativ	praenatanti	praenatantibus
Akkusativ	praenatans, praenatantem	praenatantia, praenatantes
Ablativ	praenatante, praenatanti	praenatantibus
Vokativ	praenatans	praenatantes, praenatantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	praenataturum, praenataturus, praenatatura	praenataturi, praenatatura, praenataturae
Genitiv	praenataturi, praenataturi, praenataturae	praenataturarum, praenataturorum, praenataturorum
Dativ	praenataturo, praenataturo, praenataturae	praenataturis
Akkusativ	praenataturum, praenataturum, praenataturam	praenataturas, praenatatura, praenataturos
Ablativ	praenatatura, praenataturo, praenataturo	praenataturis
Vokativ	praenataturum, praenatature, praenatatura	praenataturi, praenatatura, praenataturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	praenatandus, praenatanda, praenatandum	praenatandi, praenatanda, praenatandae
Genitiv	praenatandi, praenatandi, praenatandae	praenatandorum, praenatandorum, praenatandarum
Dativ	praenatando, praenatando, praenatandae	praenatandis
Akkusativ	praenatandum, praenatandum, praenatandam	praenatandas, praenatanda, praenatandos
Ablativ	praenatanda, praenatando, praenatando	praenatandis
Vokativ	praenatandum, praenatande, praenatanda	praenatandi, praenatanda, praenatandae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum