Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praefinire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefinio	praefinior
2. Person Singular	praefinis	praefinire, praefiniris
3. Person Singular	praefinit	praefinitur
1. Person Plural	praefinimus	praefinimur
2. Person Plural	praefinitis	praefinimini
3. Person Plural	praefiniunt	praefiniuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefinbam, praefiniebam	praefiniebar
2. Person Singular	praefiniebas, praefinbas	praefiniebare, praefiniebaris
3. Person Singular	praefiniebat, praefinbat	praefiniebatur
1. Person Plural	praefinbamus, praefiniebamus	praefiniebamur
2. Person Plural	praefiniebatis, praefinbatis	praefiniebamini
3. Person Plural	praefiniebant, praefinbant	praefiniebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefiniam, praefinibo	praefiniar, praefinibor
2. Person Singular	praefinies, praefinibis	praefiniere, praefiniberis, praefinieris
3. Person Singular	praefiniet, praefinibit	praefiniberit, praefinietur
1. Person Plural	praefinibimus, praefiniemus	praefinibimur, praefiniemur
2. Person Plural	praefinietis, praefinibitis	praefinibimini, praefiniemini
3. Person Plural	praefinibunt, praefinient	praefinibuntur, praefinientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefinivi	—
2. Person Singular	praefinivisti	—
3. Person Singular	praefinivit	—
1. Person Plural	praefinivimus	—
2. Person Plural	praefinivistis	—
3. Person Plural	praefiniere, praefiniverunt, praefinivere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefiniveram	—
2. Person Singular	praefiniveras	—
3. Person Singular	praefiniverat	—
1. Person Plural	praefiniveramus	—
2. Person Plural	praefiniveratis	—
3. Person Plural	praefiniverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefinivero	—
2. Person Singular	praefiniveris, praefinieris	—
3. Person Singular	praefiniverit	—
1. Person Plural	praefiniverimus	—
2. Person Plural	praefiniveritis	—
3. Person Plural	praefiniverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefiniam	praefiniar
2. Person Singular	praefinias	praefiniare, praefiniaris
3. Person Singular	praefiniat	praefiniatur
1. Person Plural	praefiniamus	praefiniamur
2. Person Plural	praefiniatis	praefiniamini
3. Person Plural	praefiniant	praefiniantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefinirem	praefinirer
2. Person Singular	praefinires	praefinirere, praefinireris
3. Person Singular	praefiniret	praefiniretur
1. Person Plural	praefiniremus	praefiniremur
2. Person Plural	praefiniretis	praefiniremini
3. Person Plural	praefinirent	praefinirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefiniverim	—
2. Person Singular	praefiniveris, praefinieris	—
3. Person Singular	praefiniverit	—
1. Person Plural	praefiniverimus	—
2. Person Plural	praefiniveritis	—
3. Person Plural	praefiniverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefinivissem	—
2. Person Singular	praefinivisses	—
3. Person Singular	praefinivisset	—
1. Person Plural	praefinivissemus	—
2. Person Plural	praefinivissetis	—
3. Person Plural	praefinivissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praefinire	praefinivisse
Passiv	praefinirier, praefiniri	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praefini	praefinire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praefinite	praefinimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praefinito	praefinitor
3. Person Singular	praefinito	praefinitor
2. Person Plural	praefinitote	—
3. Person Plural	praefiniunto	praefiniuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	praefinitum, praefinitus, praefinita	praefinitae, praefiniti, praefinita
Genitiv	praefinitae, praefiniti, praefiniti	praefinitorum, praefinitorum, praefinitarum
Dativ	praefinito, praefinitae, praefinito	praefinitis
Akkusativ	praefinitam, praefinitum, praefinitum	praefinita, praefinitos, praefinitas
Ablativ	praefinito, praefinito, praefinita	praefinitis
Vokativ	praefinitum, praefinite, praefinita	praefinitae, praefiniti, praefinita

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	praefiniens	praefinientia, praefinientes
Genitiv	praefinientis	praefinientium, praefinientum
Dativ	praefinienti	praefinientibus
Akkusativ	praefiniens, praefinientem	praefinientes, praefinientia
Ablativ	praefinienti, praefiniente	praefinientibus
Vokativ	praefiniens	praefinientia, praefinientes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	praefiniturum, praefiniturus, praefinitura	praefiniturae, praefinituri, praefinitura
Genitiv	praefiniturae, praefinituri, praefinituri	praefiniturorum, praefiniturorum, praefiniturarum
Dativ	praefiniturae, praefinituro, praefinituro	praefinituris
Akkusativ	praefinituram, praefiniturum, praefiniturum	praefinituros, praefinituras, praefinitura
Ablativ	praefinituro, praefinituro, praefinitura	praefinituris
Vokativ	praefiniturum, praefiniture, praefinitura	praefiniturae, praefinituri, praefinitura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	praefiniendum, praefiniundum, praefiniendus, praefinienda, praefiniundus, praefiniunda	praefiniendae, praefiniundae, praefiniendi, praefiniundi, praefinienda, praefiniunda
Genitiv	praefiniundae, praefiniendi, praefiniendi, praefiniundi, praefiniundi, praefiniendae	praefiniendorum, praefiniendorum, praefiniundorum, praefiniundorum, praefiniendarum, praefiniundarum
Dativ	praefiniundo, praefiniendae, praefiniundae, praefiniendo, praefiniendo, praefiniundo	praefiniendis, praefiniundis
Akkusativ	praefiniendam, praefiniundam, praefiniendum, praefiniendum, praefiniundum, praefiniundum	praefiniunda, praefiniendos, praefiniundos, praefiniendas, praefiniundas, praefinienda
Ablativ	praefiniendo, praefiniundo, praefiniundo, praefinienda, praefiniunda, praefiniendo	praefiniendis, praefiniundis
Vokativ	praefiniendum, praefiniende, praefiniundum, praefiniunde, praefinienda, praefiniunda	praefiniendae, praefiniundae, praefiniendi, praefiniundi, praefinienda, praefiniunda

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum