Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praeficere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefigo, praeficio	praefigor, praeficior
2. Person Singular	praeficis	praeficeris, praeficere
3. Person Singular	praeficit	praeficitur
1. Person Plural	praeficimus	praeficimur
2. Person Plural	praeficitis	praeficimini
3. Person Plural	praefigunt, praeficiunt	praefiguntur, praeficiuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefigebam, praeficiebam	praefigebar, praeficiebar
2. Person Singular	praefigebas, praeficiebas	praefigebare, praefigebaris, praeficiebare, praeficiebaris
3. Person Singular	praefigebat, praeficiebat	praefigebatur, praeficiebatur
1. Person Plural	praeficiebamus, praefigebamus	praefigebamur, praeficiebamur
2. Person Plural	praefigebatis, praeficiebatis	praefigebamini, praeficiebamini
3. Person Plural	praeficiebant, praefigebant	praefigebantur, praeficiebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefigam, praeficiam	praefigar, praeficiar
2. Person Singular	praefiges, praeficies	praeficere, praeficeris, praeficiere, praeficieris
3. Person Singular	praefiget, praeficiet	praefigetur, praeficietur
1. Person Plural	praefigemus, praeficiemus	praefigemur, praeficiemur
2. Person Plural	praefigetis, praeficietis	praefigemini, praeficiemini
3. Person Plural	praeficient, praefigent	praeficientur, praefigentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefeci, praefixi	—
2. Person Singular	praefixisti, praefecisti	—
3. Person Singular	prefecit, praefixit, praefecit	—
1. Person Plural	praefecimus, praefiximus, prefiximus	—
2. Person Plural	praefixistis, praefecistis	—
3. Person Plural	praefecere, praefixerunt, praefixere, praefecerunt, praefeceruntque	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefeceram, praefixeram	—
2. Person Singular	praefixeras, praefeceras	—
3. Person Singular	praefeceratque, praefixerat, praefecerat	—
1. Person Plural	praefeceramus, praefixeramus	—
2. Person Plural	praefixeratis, praefeceratis	—
3. Person Plural	praefixerant, praefecerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefixero, praefecero	—
2. Person Singular	praefeceris, praefixeris	—
3. Person Singular	praefecerit, praefixerit	—
1. Person Plural	praefecerimus, praefixerimus	—
2. Person Plural	praefeceritis, praefixeritis	—
3. Person Plural	praefecerint, praefixerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefigam, praeficiam	praefigar, praeficiar
2. Person Singular	praefigas, praeficias	praefigare, praefigaris, praeficiare, praeficiaris
3. Person Singular	praefigat, praeficiat	praefigatur, praeficiatur
1. Person Plural	praefigamus, praeficiamus	praeficiamur, praefigamur
2. Person Plural	praefigatis, praeficiatis	praeficiamini, praefigamini
3. Person Plural	praefigant, praeficiant	praefigantur, praeficiantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praeficerem	praeficerer
2. Person Singular	praeficeres	praeficerere, praeficereris
3. Person Singular	praeficeret, praeficeretque	praeficeretur
1. Person Plural	praeficeremus	praeficeremur
2. Person Plural	praeficeretis	praeficeremini
3. Person Plural	praeficerent	praeficerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefecerim, praefixerim	—
2. Person Singular	praefeceris, praefixeris	—
3. Person Singular	praefecerit, praefixerit	—
1. Person Plural	praefecerimus, praefixerimus	—
2. Person Plural	praefeceritis, praefixeritis	—
3. Person Plural	praefecerint, praefixerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefecissem, praefixissem	—
2. Person Singular	praefecisses, praefixisses	—
3. Person Singular	praefecisset, praefixisset	—
1. Person Plural	praefecissemus, praefixissemus	—
2. Person Plural	praefixissetis, praefecissetis	—
3. Person Plural	praefecissent, praefixissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praeficere	praefecisse, praefixisse
Passiv	praeficier, praefici	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praefice	praeficere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praeficite	praeficimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praeficito	praeficitor
3. Person Singular	praeficito	praeficitor
2. Person Plural	praeficitote	—
3. Person Plural	praeficunto	praeficuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum