Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praeferre"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praefero	praeferor
2. Person Singular	praefers, praefersque	praeferris
3. Person Singular	praefert	prefertur, praefertur
1. Person Plural	praeferimus	—
2. Person Plural	praefertis	praeferimini
3. Person Plural	praeferunt	praeferuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praeferebam	praeferebar
2. Person Singular	praeferebas	praeferebare, praeferebaris
3. Person Singular	praeferebat	praeferebatur
1. Person Plural	praeferebamus	praeferebamur
2. Person Plural	praeferebatis	praeferebamini
3. Person Plural	praeferebant	praeferebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praeferam	praeferar
2. Person Singular	praeferes	praeferere, praefereris
3. Person Singular	praeferet	praeferetur
1. Person Plural	praeferemus	praeferemur
2. Person Plural	praeferetis	praeferemini
3. Person Plural	praeferent	praeferentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praetuli	—
2. Person Singular	praetulisti	—
3. Person Singular	praetulit	—
1. Person Plural	praetulimus	—
2. Person Plural	praetulistis	—
3. Person Plural	praetulerunt, praetulere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praetuleram	—
2. Person Singular	praetuleras	—
3. Person Singular	praetulerat	—
1. Person Plural	praetuleramus	—
2. Person Plural	praetuleratis	—
3. Person Plural	praetulerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praetulero	—
2. Person Singular	praetuleris	—
3. Person Singular	praetulerit	—
1. Person Plural	praetulerimus	—
2. Person Plural	praetuleritis	—
3. Person Plural	praetulerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praeferam	praeferar
2. Person Singular	praeferas	praeferare, praeferaris
3. Person Singular	praeferat	praeferatur
1. Person Plural	praeferamus	praeferamur
2. Person Plural	praeferatis	praeferamini
3. Person Plural	praeferant	praeferantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praeferrem	praeferrer
2. Person Singular	praeferres	praeferrere, praeferreris
3. Person Singular	praeferret	praeferretur
1. Person Plural	praeferremus	praeferremur
2. Person Plural	praeferretis	praeferremini
3. Person Plural	praeferrent	praeferrentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praetulerim	—
2. Person Singular	praetuleris	—
3. Person Singular	praetulerit	—
1. Person Plural	praetulerimus	—
2. Person Plural	praetuleritis	—
3. Person Plural	praetulerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praetulissem	—
2. Person Singular	praetulisses	—
3. Person Singular	praetulisset	—
1. Person Plural	praetulissemus	—
2. Person Plural	praetulissetis	—
3. Person Plural	praetulissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praeferre, preferre	praetulisse
Passiv	praeferri, praeferrier, praeferrique	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praefer, prefer, praefertim	preferre, praeferre
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praeferte	praeferimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praeferto	praefertor
3. Person Singular	praeferto	praefertor
2. Person Plural	praefertote	—
3. Person Plural	praeferunto	praeferuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum