| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecutio | praecutior |
| 2. Person Singular | praecutis | praecutere, praecuteris |
| 3. Person Singular | praecutit | praecutitur |
| 1. Person Plural | praecutimus | praecutimur |
| 2. Person Plural | praecutitis | praecutimini |
| 3. Person Plural | praecutiunt | praecutiuntur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecutiebam | praecutiebar |
| 2. Person Singular | praecutiebas | praecutiebare, praecutiebaris |
| 3. Person Singular | praecutiebat | praecutiebatur |
| 1. Person Plural | praecutiebamus | praecutiebamur |
| 2. Person Plural | praecutiebatis | praecutiebamini |
| 3. Person Plural | praecutiebant | praecutiebantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecutiam | praecutiar |
| 2. Person Singular | praecuties | praecutiere, praecutieris |
| 3. Person Singular | praecutiet | praecutietur |
| 1. Person Plural | praecutiemus | praecutiemur |
| 2. Person Plural | praecutietis | praecutiemini |
| 3. Person Plural | praecutient | praecutientur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecussi | — |
| 2. Person Singular | praecussisti | — |
| 3. Person Singular | praecussit | — |
| 1. Person Plural | praecussimus | — |
| 2. Person Plural | praecussistis | — |
| 3. Person Plural | praecussere, praecusserunt | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecusseram | — |
| 2. Person Singular | praecusseras | — |
| 3. Person Singular | praecusserat | — |
| 1. Person Plural | praecusseramus | — |
| 2. Person Plural | praecusseratis | — |
| 3. Person Plural | praecusserant | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecussero | — |
| 2. Person Singular | praecusseris | — |
| 3. Person Singular | praecusserit | — |
| 1. Person Plural | praecusserimus | — |
| 2. Person Plural | praecusseritis | — |
| 3. Person Plural | praecusserint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecutiam | praecutiar |
| 2. Person Singular | praecutias | praecutiare, praecutiaris |
| 3. Person Singular | praecutiat | praecutiatur |
| 1. Person Plural | praecutiamus | praecutiamur |
| 2. Person Plural | praecutiatis | praecutiamini |
| 3. Person Plural | praecutiant | praecutiantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecuterem | praecuterer |
| 2. Person Singular | praecuteres | praecuterere, praecutereris |
| 3. Person Singular | praecuteret | praecuteretur |
| 1. Person Plural | praecuteremus | praecuteremur |
| 2. Person Plural | praecuteretis | praecuteremini |
| 3. Person Plural | praecuterent | praecuterentur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecusserim | — |
| 2. Person Singular | praecusseris | — |
| 3. Person Singular | praecusserit | — |
| 1. Person Plural | praecusserimus | — |
| 2. Person Plural | praecusseritis | — |
| 3. Person Plural | praecusserint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecussissem | — |
| 2. Person Singular | praecussisses | — |
| 3. Person Singular | praecussisset | — |
| 1. Person Plural | praecussissemus | — |
| 2. Person Plural | praecussissetis | — |
| 3. Person Plural | praecussissent | — |
| Präsens | Perfekt | |
|---|---|---|
| Aktiv | praecutere | praecussisse |
| Passiv | praecuti, praecutier | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | praecutae, praecute | praecutere |
| 3. Person Singular | — | — |
| 2. Person Plural | praecutite | praecutimini |
| 3. Person Plural | — | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | praecutito | praecutitor |
| 3. Person Singular | praecutito | praecutitor |
| 2. Person Plural | praecutitote | — |
| 3. Person Plural | praecutunto | praecutuntor |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecussa, praecussum, praecussus | praecussa, praecussae, praecussi |
| Genitiv | praecussae, praecussi | praecussarum, praecussorum |
| Dativ | praecussae, praecusso | praecussis |
| Akkusativ | praecussam, praecussum | praecussa, praecussas, praecussos |
| Ablativ | praecussa, praecusso | praecussis |
| Vokativ | praecussa, praecusse, praecussum | praecussa, praecussae, praecussi |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecutiens | praecutientes, praecutientia |
| Genitiv | praecutientis | praecutientium, praecutientum |
| Dativ | praecutienti | praecutientibus |
| Akkusativ | praecutiens, praecutientem | praecutientes, praecutientia |
| Ablativ | praecutiente, praecutienti | praecutientibus |
| Vokativ | praecutiens | praecutientes, praecutientia |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecussura, praecussurum, praecussurus | praecussura, praecussurae, praecussuri |
| Genitiv | praecussurae, praecussuri | praecussurarum, praecussurorum |
| Dativ | praecussurae, praecussuro | praecussuris |
| Akkusativ | praecussuram, praecussurum | praecussura, praecussuras, praecussuros |
| Ablativ | praecussura, praecussuro | praecussuris |
| Vokativ | praecussura, praecussure, praecussurum | praecussura, praecussurae, praecussuri |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecutienda, praecutiendum, praecutiendus, praecutiunda, praecutiundum, praecutiundus | praecutienda, praecutiendae, praecutiendi, praecutiunda, praecutiundae, praecutiundi |
| Genitiv | praecutiendae, praecutiendi, praecutiundae, praecutiundi | praecutiendarum, praecutiendorum, praecutiundarum, praecutiundorum |
| Dativ | praecutiendae, praecutiendo, praecutiundae, praecutiundo | praecutiendis, praecutiundis |
| Akkusativ | praecutiendam, praecutiendum, praecutiundam, praecutiundum | praecutienda, praecutiendas, praecutiendos, praecutiunda, praecutiundas, praecutiundos |
| Ablativ | praecutienda, praecutiendo, praecutiunda, praecutiundo | praecutiendis, praecutiundis |
| Vokativ | praecutienda, praecutiende, praecutiendum, praecutiunda, praecutiunde, praecutiundum | praecutienda, praecutiendae, praecutiendi, praecutiunda, praecutiundae, praecutiundi |
152 (258) Formen für „praecutere“