Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecutio | praecutior |
2. Person Singular | praecutis | praecuteris, praecutere |
3. Person Singular | praecutit | praecutitur |
1. Person Plural | praecutimus | praecutimur |
2. Person Plural | praecutitis | praecutimini |
3. Person Plural | praecutiunt | praecutiuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecutiebam | praecutiebar |
2. Person Singular | praecutiebas | praecutiebare, praecutiebaris |
3. Person Singular | praecutiebat | praecutiebatur |
1. Person Plural | praecutiebamus | praecutiebamur |
2. Person Plural | praecutiebatis | praecutiebamini |
3. Person Plural | praecutiebant | praecutiebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecutiam | praecutiar |
2. Person Singular | praecuties | praecutiere, praecutieris |
3. Person Singular | praecutiet | praecutietur |
1. Person Plural | praecutiemus | praecutiemur |
2. Person Plural | praecutietis | praecutiemini |
3. Person Plural | praecutient | praecutientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecussi | — |
2. Person Singular | praecussisti | — |
3. Person Singular | praecussit | — |
1. Person Plural | praecussimus | — |
2. Person Plural | praecussistis | — |
3. Person Plural | praecusserunt, praecussere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecusseram | — |
2. Person Singular | praecusseras | — |
3. Person Singular | praecusserat | — |
1. Person Plural | praecusseramus | — |
2. Person Plural | praecusseratis | — |
3. Person Plural | praecusserant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecussero | — |
2. Person Singular | praecusseris | — |
3. Person Singular | praecusserit | — |
1. Person Plural | praecusserimus | — |
2. Person Plural | praecusseritis | — |
3. Person Plural | praecusserint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecutiam | praecutiar |
2. Person Singular | praecutias | praecutiare, praecutiaris |
3. Person Singular | praecutiat | praecutiatur |
1. Person Plural | praecutiamus | praecutiamur |
2. Person Plural | praecutiatis | praecutiamini |
3. Person Plural | praecutiant | praecutiantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecuterem | praecuterer |
2. Person Singular | praecuteres | praecuterere, praecutereris |
3. Person Singular | praecuteret | praecuteretur |
1. Person Plural | praecuteremus | praecuteremur |
2. Person Plural | praecuteretis | praecuteremini |
3. Person Plural | praecuterent | praecuterentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecusserim | — |
2. Person Singular | praecusseris | — |
3. Person Singular | praecusserit | — |
1. Person Plural | praecusserimus | — |
2. Person Plural | praecusseritis | — |
3. Person Plural | praecusserint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | praecussissem | — |
2. Person Singular | praecussisses | — |
3. Person Singular | praecussisset | — |
1. Person Plural | praecussissemus | — |
2. Person Plural | praecussissetis | — |
3. Person Plural | praecussissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | praecutere | praecussisse |
Passiv | praecutier, praecuti | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | praecutae, praecute | praecutere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | praecutite | praecutimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | praecutito | praecutitor |
3. Person Singular | praecutito | praecutitor |
2. Person Plural | praecutitote | — |
3. Person Plural | praecutunto | praecutuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | praecussum, praecussus, praecussa | praecussa, praecussae, praecussi |
Genitiv | praecussae, praecussi, praecussi | praecussorum, praecussorum, praecussarum |
Dativ | praecusso, praecusso, praecussae | praecussis |
Akkusativ | praecussam, praecussum, praecussum | praecussa, praecussos, praecussas |
Ablativ | praecussa, praecusso, praecusso | praecussis |
Vokativ | praecussum, praecusse, praecussa | praecussa, praecussae, praecussi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | praecutiens | praecutientes, praecutientia |
Genitiv | praecutientis | praecutientium, praecutientum |
Dativ | praecutienti | praecutientibus |
Akkusativ | praecutiens, praecutientem | praecutientes, praecutientia |
Ablativ | praecutiente, praecutienti | praecutientibus |
Vokativ | praecutiens | praecutientes, praecutientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | praecussurum, praecussurus, praecussura | praecussura, praecussurae, praecussuri |
Genitiv | praecussurae, praecussuri, praecussuri | praecussurorum, praecussurorum, praecussurarum |
Dativ | praecussuro, praecussuro, praecussurae | praecussuris |
Akkusativ | praecussuram, praecussurum, praecussurum | praecussura, praecussuros, praecussuras |
Ablativ | praecussuro, praecussuro, praecussura | praecussuris |
Vokativ | praecussurum, praecussure, praecussura | praecussura, praecussurae, praecussuri |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum