Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praecutere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecutio	praecutior
2. Person Singular	praecutis	praecuteris, praecutere
3. Person Singular	praecutit	praecutitur
1. Person Plural	praecutimus	praecutimur
2. Person Plural	praecutitis	praecutimini
3. Person Plural	praecutiunt	praecutiuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecutiebam	praecutiebar
2. Person Singular	praecutiebas	praecutiebare, praecutiebaris
3. Person Singular	praecutiebat	praecutiebatur
1. Person Plural	praecutiebamus	praecutiebamur
2. Person Plural	praecutiebatis	praecutiebamini
3. Person Plural	praecutiebant	praecutiebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecutiam	praecutiar
2. Person Singular	praecuties	praecutiere, praecutieris
3. Person Singular	praecutiet	praecutietur
1. Person Plural	praecutiemus	praecutiemur
2. Person Plural	praecutietis	praecutiemini
3. Person Plural	praecutient	praecutientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecussi	—
2. Person Singular	praecussisti	—
3. Person Singular	praecussit	—
1. Person Plural	praecussimus	—
2. Person Plural	praecussistis	—
3. Person Plural	praecusserunt, praecussere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecusseram	—
2. Person Singular	praecusseras	—
3. Person Singular	praecusserat	—
1. Person Plural	praecusseramus	—
2. Person Plural	praecusseratis	—
3. Person Plural	praecusserant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecussero	—
2. Person Singular	praecusseris	—
3. Person Singular	praecusserit	—
1. Person Plural	praecusserimus	—
2. Person Plural	praecusseritis	—
3. Person Plural	praecusserint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecutiam	praecutiar
2. Person Singular	praecutias	praecutiare, praecutiaris
3. Person Singular	praecutiat	praecutiatur
1. Person Plural	praecutiamus	praecutiamur
2. Person Plural	praecutiatis	praecutiamini
3. Person Plural	praecutiant	praecutiantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecuterem	praecuterer
2. Person Singular	praecuteres	praecuterere, praecutereris
3. Person Singular	praecuteret	praecuteretur
1. Person Plural	praecuteremus	praecuteremur
2. Person Plural	praecuteretis	praecuteremini
3. Person Plural	praecuterent	praecuterentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecusserim	—
2. Person Singular	praecusseris	—
3. Person Singular	praecusserit	—
1. Person Plural	praecusserimus	—
2. Person Plural	praecusseritis	—
3. Person Plural	praecusserint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecussissem	—
2. Person Singular	praecussisses	—
3. Person Singular	praecussisset	—
1. Person Plural	praecussissemus	—
2. Person Plural	praecussissetis	—
3. Person Plural	praecussissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praecutere	praecussisse
Passiv	praecuti, praecutier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praecutae, praecute	praecutere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praecutite	praecutimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praecutito	praecutitor
3. Person Singular	praecutito	praecutitor
2. Person Plural	praecutitote	—
3. Person Plural	praecutunto	praecutuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	praecussum, praecussus, praecussa	praecussae, praecussi, praecussa
Genitiv	praecussae, praecussi, praecussi	praecussorum, praecussorum, praecussarum
Dativ	praecusso, praecusso, praecussae	praecussis
Akkusativ	praecussam, praecussum, praecussum	praecussa, praecussos, praecussas
Ablativ	praecusso, praecusso, praecussa	praecussis
Vokativ	praecussum, praecusse, praecussa	praecussa, praecussae, praecussi

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	praecutiens	praecutientes, praecutientia
Genitiv	praecutientis	praecutientium, praecutientum
Dativ	praecutienti	praecutientibus
Akkusativ	praecutientem, praecutiens	praecutientes, praecutientia
Ablativ	praecutienti, praecutiente	praecutientibus
Vokativ	praecutiens	praecutientes, praecutientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	praecussurum, praecussurus, praecussura	praecussurae, praecussuri, praecussura
Genitiv	praecussurae, praecussuri, praecussuri	praecussurorum, praecussurorum, praecussurarum
Dativ	praecussuro, praecussurae, praecussuro	praecussuris
Akkusativ	praecussuram, praecussurum, praecussurum	praecussura, praecussuros, praecussuras
Ablativ	praecussuro, praecussuro, praecussura	praecussuris
Vokativ	praecussurum, praecussure, praecussura	praecussurae, praecussuri, praecussura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	praecutiendum, praecutiundum, praecutiendus, praecutienda, praecutiundus, praecutiunda	praecutiunda, praecutiendae, praecutiundae, praecutiendi, praecutiundi, praecutienda
Genitiv	praecutiendae, praecutiundae, praecutiendi, praecutiendi, praecutiundi, praecutiundi	praecutiendorum, praecutiendorum, praecutiundorum, praecutiundorum, praecutiendarum, praecutiundarum
Dativ	praecutiendo, praecutiendo, praecutiundo, praecutiundo, praecutiendae, praecutiundae	praecutiundis, praecutiendis
Akkusativ	praecutiendam, praecutiundam, praecutiendum, praecutiendum, praecutiundum, praecutiundum	praecutienda, praecutiunda, praecutiendos, praecutiundos, praecutiendas, praecutiundas
Ablativ	praecutiunda, praecutiendo, praecutiendo, praecutiundo, praecutiundo, praecutienda	praecutiundis, praecutiendis
Vokativ	praecutiendum, praecutiende, praecutiundum, praecutiunde, praecutienda, praecutiunda	praecutienda, praecutiunda, praecutiendae, praecutiundae, praecutiendi, praecutiundi

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum