Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praecipere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecipiopraecipior
2. Person Singularpraecipispraeciperis
3. Person Singularpraecipit, praecipitatquepraecipitur
1. Person Pluralpraecipimuspraecipimur
2. Person Pluralpraecipitis, praecipitisquepraecipimini
3. Person Pluralpraecipiuntpraecipiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecipiebampraecipiebar
2. Person Singularpraecipiebaspraecipiebare, praecipiebaris
3. Person Singularprecipiebat, praecipiebatpraecipiebatur
1. Person Pluralpraecipiebamuspraecipiebamur
2. Person Pluralpraecipiebatispraecipiebamini
3. Person Pluralpraecipiebantpraecipiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecipiampraecipiar
2. Person Singularpraecipiespraecipiere, praecipieris
3. Person Singularpraecipietpraecipietur
1. Person Pluralpraecipiemuspraecipiemur
2. Person Pluralpraecipietispraecipiemini
3. Person Pluralpraecipientpraecipientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecepi
2. Person Singularpraecepisti
3. Person Singularprecepit, naturapraecepit, praecepit, praecepitque
1. Person Pluralpraecepimus, precepimus
2. Person Pluralpraecepistis
3. Person Pluralpraeceperunt, praecepere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeceperam
2. Person Singularpraeceperas
3. Person Singularpraeceperat
1. Person Pluralpraeceperamus
2. Person Pluralpraeceperatis
3. Person Pluralpraeceperant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecepero
2. Person Singularpraeceperis
3. Person Singularpraeceperit
1. Person Pluralpraeceperimus
2. Person Pluralpraeceperitis
3. Person Pluralpraeceperint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecipiampraecipiar
2. Person Singularpraecipiaspraecipiare, praecipiaris
3. Person Singularpraecipiatpraecipiatur
1. Person Pluralpraecipiamuspraecipiamur
2. Person Pluralpraecipiatispraecipiamini
3. Person Pluralpraecipiantpraecipiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeciperempraeciperer
2. Person Singularpraeciperespraeciperere, praecipereris
3. Person Singularpraeciperetpraeciperetur
1. Person Pluralpraeciperemuspraeciperemur
2. Person Pluralpraeciperetispraeciperemini
3. Person Pluralpraeciperentpraeciperentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeceperim
2. Person Singularpraeceperis
3. Person Singularpraeceperit
1. Person Pluralpraeceperimus
2. Person Pluralpraeceperitis
3. Person Pluralpraeceperint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecepissem
2. Person Singularpraecepisses
3. Person Singularpraecepisset
1. Person Pluralpraecepissemus
2. Person Pluralpraecepissetis
3. Person Pluralpraecepissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraecipere, preciperepraecepisse
Passivpraecipi, praecipier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraecipepraecipere, precipere
3. Person Singular
2. Person Pluralpraecipitepraecipimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraecipitopraecipitor
3. Person Singularpraecipitopraecipitor
2. Person Pluralpraecipitote
3. Person Pluralpraecipuntopraecipuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativpraeceptum, praeceptus, praeceptapraecepti, praecepta, praeceptae
Genitivpraecepti, praecepti, praeceptaepraeceptarum, praeceptorum, praeceptorum
Dativpraecepto, praecepto, praeceptaepraeceptis
Akkusativpraeceptum, praeceptum, praeceptampraeceptas, praecepta, praeceptos
Ablativpraecepta, praecepto, praeceptopraeceptis
Vokativpraeceptum, praecepte, praeceptapraecepti, praecepta, praeceptae
PPA
 SingularPlural
Nominativpraecipienspraecipientes, praecipientia
Genitivpraecipientispraecipientium, praecipientum
Dativpraecipientipraecipientibus
Akkusativpraecipiens, praecipientempraecipientia, praecipientes
Ablativpraecipiente, praecipientipraecipientibus
Vokativpraecipienspraecipientia, praecipientes
PFA
 SingularPlural
Nominativpraecepturus, praeceptura, praecepturumpraecepturi, praeceptura, praecepturae
Genitivpraecepturi, praecepturi, praecepturaepraecepturorum, praecepturorum, praecepturarum
Dativpraecepturo, praecepturo, praecepturaepraecepturis
Akkusativpraecepturum, praecepturum, praecepturampraecepturas, praeceptura, praecepturos
Ablativpraeceptura, praecepturo, praecepturopraecepturis
Vokativpraecepturum, praecepture, praecepturapraecepturi, praeceptura, praecepturae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativpraecipiendum, praecipiundum, praecipiendus, praecipienda, praecipiundus, praecipiundapraecipiendi, praecipiundi, praecipienda, praecipiunda, praecipiendae, praecipiundae
Genitivpraecipiendi, praecipiendi, praecipiundi, praecipiundi, praecipiendae, praecipiundaepraecipiundorum, praecipiendarum, praecipiundarum, praecipiendorum, praecipiendorum, praecipiundorum
Dativpraecipiendo, praecipiendo, praecipiundo, praecipiundo, praecipiendae, praecipiundaepraecipiendis, praecipiundis
Akkusativpraecipiundam, praecipiendum, praecipiendum, praecipiundum, praecipiundum, praecipiendampraecipiundos, praecipiendas, praecipiundas, praecipienda, praecipiunda, praecipiendos
Ablativpraecipienda, praecipiunda, praecipiendo, praecipiendo, praecipiundo, praecipiundopraecipiendis, praecipiundis
Vokativpraecipiendum, praecipiende, praecipiundum, praecipiunde, praecipienda, praecipiundapraecipiundae, praecipiendi, praecipiundi, praecipienda, praecipiunda, praecipiendae

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativpraeceptivam
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativpraecipitiopraecipiis
Akkusativ
Ablativpraecipitio, praeceptricepraecipiis
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum