Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praecingere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecingopraecingor
2. Person Singularpraecingispraecingere, praecingeris
3. Person Singularpraecingitpraecingitur
1. Person Pluralpraecingimuspraecingimur
2. Person Pluralpraecingitispraecingimini
3. Person Pluralpraecinguntpraecinguntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecingebampraecingebar
2. Person Singularpraecingebaspraecingebare, praecingebaris
3. Person Singularpraecingebatpraecingebatur
1. Person Pluralpraecingebamuspraecingebamur
2. Person Pluralpraecingebatispraecingebamini
3. Person Pluralpraecingebantpraecingebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecingampraecingar
2. Person Singularpraecingespraecingeris, praecingere
3. Person Singularpraecingetpraecingetur
1. Person Pluralpraecingemuspraecingemur
2. Person Pluralpraecingetispraecingemini
3. Person Pluralpraecingentpraecingentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecinxi
2. Person Singularpraecinxisti
3. Person Singularpraecinxit
1. Person Pluralpraecinximus
2. Person Pluralpraecinxistis
3. Person Pluralpraecinxerunt, praecinxere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecinxeram
2. Person Singularpraecinxeras
3. Person Singularpraecinxerat
1. Person Pluralpraecinxeramus
2. Person Pluralpraecinxeratis
3. Person Pluralpraecinxerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecinxero
2. Person Singularpraecinxeris
3. Person Singularpraecinxerit
1. Person Pluralpraecinxerimus
2. Person Pluralpraecinxeritis
3. Person Pluralpraecinxerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecingampraecingar
2. Person Singularpraecingaspraecingare, praecingaris
3. Person Singularpraecingatpraecingatur
1. Person Pluralpraecingamuspraecingamur
2. Person Pluralpraecingatispraecingamini
3. Person Pluralpraecingantpraecingantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecingerempraecingerer
2. Person Singularpraecingerespraecingerere, praecingereris
3. Person Singularpraecingeretpraecingeretur
1. Person Pluralpraecingeremuspraecingeremur
2. Person Pluralpraecingeretispraecingeremini
3. Person Pluralpraecingerentpraecingerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecinxerim
2. Person Singularpraecinxeris
3. Person Singularpraecinxerit
1. Person Pluralpraecinxerimus
2. Person Pluralpraecinxeritis
3. Person Pluralpraecinxerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecinxissem
2. Person Singularpraecinxisses
3. Person Singularpraecinxisset
1. Person Pluralpraecinxissemus
2. Person Pluralpraecinxissetis
3. Person Pluralpraecinxissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraecingerepraecinxisse
Passivpraecingi, praecingier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraecingepraecingere
3. Person Singular
2. Person Pluralpraecingitepraecingimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraecingitopraecingitor
3. Person Singularpraecingitopraecingitor
2. Person Pluralpraecingitote
3. Person Pluralpraecinguntopraecinguntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativpraecinctiones
Genitivpraecinctionis
Dativ
Akkusativpraecinctionempraecinctiones, praecinctionis
Ablativpraecinctione
Vokativpraecinctiones

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum