Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praecinere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecino	praecinor
2. Person Singular	praecinis	praecinere, praecineris
3. Person Singular	praecinit	praecinitur
1. Person Plural	praecinimus	praecinimur
2. Person Plural	praecinitis	praecinimini
3. Person Plural	praecinunt	praecinuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinebam	praecinebar
2. Person Singular	praecinebas	praecinebare, praecinebaris
3. Person Singular	praecinebat	praecinebatur
1. Person Plural	praecinebamus	praecinebamur
2. Person Plural	praecinebatis	praecinebamini
3. Person Plural	praecinebant	praecinebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinam	praecinar
2. Person Singular	praecines	praecineris, praecinere
3. Person Singular	praecinet	praecinetur
1. Person Plural	praecinemus	praecinemur
2. Person Plural	praecinetis	praecinemini
3. Person Plural	praecinent	praecinentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinui	—
2. Person Singular	praecinuisti	—
3. Person Singular	praecinuit	—
1. Person Plural	praecinuimus	—
2. Person Plural	praecinuistis	—
3. Person Plural	praecinuerunt, praecinuere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinueram	—
2. Person Singular	praecinueras	—
3. Person Singular	praecinuerat	—
1. Person Plural	praecinueramus	—
2. Person Plural	praecinueratis	—
3. Person Plural	praecinuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinuero	—
2. Person Singular	praecinueris	—
3. Person Singular	praecinuerit	—
1. Person Plural	praecinuerimus	—
2. Person Plural	praecinueritis	—
3. Person Plural	praecinuerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinam	praecinar
2. Person Singular	praecinas	praecinare, praecinaris
3. Person Singular	praecinat	praecinatur
1. Person Plural	praecinamus	praecinamur
2. Person Plural	praecinatis	praecinamini
3. Person Plural	praecinant	praecinantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinerem	praecinerer
2. Person Singular	praecineres	praecinerere, praecinereris
3. Person Singular	praecineret	praecineretur
1. Person Plural	praecineremus	praecineremur
2. Person Plural	praecineretis	praecineremini
3. Person Plural	praecinerent	praecinerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinuerim	—
2. Person Singular	praecinueris	—
3. Person Singular	praecinuerit	—
1. Person Plural	praecinuerimus	—
2. Person Plural	praecinueritis	—
3. Person Plural	praecinuerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecinuissem	—
2. Person Singular	praecinuisses	—
3. Person Singular	praecinuisset	—
1. Person Plural	praecinuissemus	—
2. Person Plural	praecinuissetis	—
3. Person Plural	praecinuissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praecinere	praecinuisse
Passiv	praecini, praecinier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praecine	praecinere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praecinite	praecinimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praecinito	praecinitor
3. Person Singular	praecinito	praecinitor
2. Person Plural	praecinitote	—
3. Person Plural	praecinunto	praecinuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	praecentus, praecenta, praecentum	praecenti, praecenta, praecentae
Genitiv	praecenti, praecenti, praecentae	praecentorum, praecentorum, praecentarum
Dativ	praecento, praecento, praecentae	praecentis
Akkusativ	praecentum, praecentum, praecentam	praecentas, praecenta, praecentos
Ablativ	praecenta, praecento, praecento	praecentis
Vokativ	praecentum, praecente, praecenta	praecenti, praecenta, praecentae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	praecinens	praecinentes, praecinentia
Genitiv	praecinentis	praecinentium, praecinentum
Dativ	praecinenti	praecinentibus
Akkusativ	praecinens, praecinentem	praecinentia, praecinentes
Ablativ	praecinente, praecinenti	praecinentibus
Vokativ	praecinens	praecinentes, praecinentia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	praecenturus, praecentura, praecenturum	praecenturi, praecentura, praecenturae
Genitiv	praecenturi, praecenturi, praecenturae	praecenturorum, praecenturorum, praecenturarum
Dativ	praecenturo, praecenturo, praecenturae	praecenturis
Akkusativ	praecenturum, praecenturum, praecenturam	praecentura, praecenturos, praecenturas
Ablativ	praecentura, praecenturo, praecenturo	praecenturis
Vokativ	praecenture, praecentura, praecenturum	praecenturi, praecentura, praecenturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	praecinundum, praecinendus, praecinenda, praecinundus, praecinunda, praecinendum	praecinendi, praecinundi, praecinenda, praecinunda, praecinendae, praecinundae
Genitiv	praecinendi, praecinendi, praecinundi, praecinundi, praecinendae, praecinundae	praecinundarum, praecinendorum, praecinendorum, praecinundorum, praecinundorum, praecinendarum
Dativ	praecinendo, praecinendo, praecinundo, praecinundo, praecinendae, praecinundae	praecinendis, praecinundis
Akkusativ	praecinundam, praecinendum, praecinendum, praecinundum, praecinundum, praecinendam	praecinundos, praecinendas, praecinundas, praecinenda, praecinunda, praecinendos
Ablativ	praecinenda, praecinunda, praecinendo, praecinendo, praecinundo, praecinundo	praecinendis, praecinundis
Vokativ	praecinendum, praecinende, praecinundum, praecinunde, praecinenda, praecinunda	praecinendi, praecinundi, praecinenda, praecinunda, praecinendae, praecinundae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum