| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecino | praecinor |
| 2. Person Singular | praecinis | praecinere, praecineris |
| 3. Person Singular | praecinit | praecinitur |
| 1. Person Plural | praecinimus | praecinimur |
| 2. Person Plural | praecinitis | praecinimini |
| 3. Person Plural | praecinunt | praecinuntur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinebam | praecinebar |
| 2. Person Singular | praecinebas | praecinebare, praecinebaris |
| 3. Person Singular | praecinebat | praecinebatur |
| 1. Person Plural | praecinebamus | praecinebamur |
| 2. Person Plural | praecinebatis | praecinebamini |
| 3. Person Plural | praecinebant | praecinebantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinam | praecinar |
| 2. Person Singular | praecines | praecinere, praecineris |
| 3. Person Singular | praecinet | praecinetur |
| 1. Person Plural | praecinemus | praecinemur |
| 2. Person Plural | praecinetis | praecinemini |
| 3. Person Plural | praecinent | praecinentur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinui | — |
| 2. Person Singular | praecinuisti | — |
| 3. Person Singular | praecinuit | — |
| 1. Person Plural | praecinuimus | — |
| 2. Person Plural | praecinuistis | — |
| 3. Person Plural | praecinuere, praecinuerunt | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinueram | — |
| 2. Person Singular | praecinueras | — |
| 3. Person Singular | praecinuerat | — |
| 1. Person Plural | praecinueramus | — |
| 2. Person Plural | praecinueratis | — |
| 3. Person Plural | praecinuerant | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinuero | — |
| 2. Person Singular | praecinueris | — |
| 3. Person Singular | praecinuerit | — |
| 1. Person Plural | praecinuerimus | — |
| 2. Person Plural | praecinueritis | — |
| 3. Person Plural | praecinuerint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinam | praecinar |
| 2. Person Singular | praecinas | praecinare, praecinaris |
| 3. Person Singular | praecinat | praecinatur |
| 1. Person Plural | praecinamus | praecinamur |
| 2. Person Plural | praecinatis | praecinamini |
| 3. Person Plural | praecinant | praecinantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinerem | praecinerer |
| 2. Person Singular | praecineres | praecinerere, praecinereris |
| 3. Person Singular | praecineret | praecineretur |
| 1. Person Plural | praecineremus | praecineremur |
| 2. Person Plural | praecineretis | praecineremini |
| 3. Person Plural | praecinerent | praecinerentur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinuerim | — |
| 2. Person Singular | praecinueris | — |
| 3. Person Singular | praecinuerit | — |
| 1. Person Plural | praecinuerimus | — |
| 2. Person Plural | praecinueritis | — |
| 3. Person Plural | praecinuerint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | praecinuissem | — |
| 2. Person Singular | praecinuisses | — |
| 3. Person Singular | praecinuisset | — |
| 1. Person Plural | praecinuissemus | — |
| 2. Person Plural | praecinuissetis | — |
| 3. Person Plural | praecinuissent | — |
| Präsens | Perfekt | |
|---|---|---|
| Aktiv | praecinere | praecinuisse |
| Passiv | praecini, praecinier | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | praecine | praecinere |
| 3. Person Singular | — | — |
| 2. Person Plural | praecinite | praecinimini |
| 3. Person Plural | — | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | praecinito | praecinitor |
| 3. Person Singular | praecinito | praecinitor |
| 2. Person Plural | praecinitote | — |
| 3. Person Plural | praecinunto | praecinuntor |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecenta, praecentum, praecentus | praecenta, praecentae, praecenti |
| Genitiv | praecentae, praecenti | praecentarum, praecentorum |
| Dativ | praecentae, praecento | praecentis |
| Akkusativ | praecentam, praecentum | praecenta, praecentas, praecentos |
| Ablativ | praecenta, praecento | praecentis |
| Vokativ | praecenta, praecente, praecentum | praecenta, praecentae, praecenti |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecinens | praecinentes, praecinentia |
| Genitiv | praecinentis | praecinentium, praecinentum |
| Dativ | praecinenti | praecinentibus |
| Akkusativ | praecinens, praecinentem | praecinentes, praecinentia |
| Ablativ | praecinente, praecinenti | praecinentibus |
| Vokativ | praecinens | praecinentes, praecinentia |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecentura, praecenturum, praecenturus | praecentori, praecentura, praecenturae, praecenturi |
| Genitiv | praecentori, praecenturae, praecenturi | praecenturarum, praecenturorum |
| Dativ | praecenturae, praecenturo | praecenturis |
| Akkusativ | praecenturam, praecenturum | praecentura, praecenturas, praecenturos |
| Ablativ | praecentura, praecenturo | praecenturis |
| Vokativ | praecentura, praecenture, praecenturum | praecentori, praecentura, praecenturae, praecenturi |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | praecinenda, praecinendum, praecinendus, praecinunda, praecinundum, praecinundus | praecinenda, praecinendae, praecinendi, praecinunda, praecinundae, praecinundi |
| Genitiv | praecinendae, praecinendi, praecinundae, praecinundi | praecinendarum, praecinendorum, praecinundarum, praecinundorum |
| Dativ | praecinendae, praecinendo, praecinundae, praecinundo | praecinendis, praecinundis |
| Akkusativ | praecinendam, praecinendum, praecinundam, praecinundum | praecinenda, praecinendas, praecinendos, praecinunda, praecinundas, praecinundos |
| Ablativ | praecinenda, praecinendo, praecinunda, praecinundo | praecinendis, praecinundis |
| Vokativ | praecinenda, praecinende, praecinendum, praecinunda, praecinunde, praecinundum | praecinenda, praecinendae, praecinendi, praecinunda, praecinundae, praecinundi |
152 (261) Formen für „praecinere“