Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praecavere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecaveo	praecaveor
2. Person Singular	praecaves	precavere, praecavere, praecaveris
3. Person Singular	praecavet	praecavetur
1. Person Plural	praecavemus	praecavemur
2. Person Plural	praecavetis	praecavemini
3. Person Plural	praecavent	praecaventur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecavebam	praecavebar
2. Person Singular	praecavebas	praecavebare, praecavebaris
3. Person Singular	praecavebat	praecavebatur
1. Person Plural	praecavebamus	praecavebamur
2. Person Plural	praecavebatis	praecavebamini
3. Person Plural	praecavebant	praecavebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecavebo	praecavebor
2. Person Singular	praecavebis	praecaveberis, praecavebere
3. Person Singular	praecavebit	praecavebitur
1. Person Plural	praecavebimus	praecavebimur
2. Person Plural	praecavebitis	praecavebimini
3. Person Plural	praecavebunt	praecavebuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecavi, praecari	—
2. Person Singular	praecavisti	—
3. Person Singular	praecavit	—
1. Person Plural	praecavimus	—
2. Person Plural	praecavistis	—
3. Person Plural	precavere, praecaverunt, praecavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecaveram	—
2. Person Singular	praecaveras	—
3. Person Singular	praecaverat	—
1. Person Plural	praecaveramus	—
2. Person Plural	praecaveratis	—
3. Person Plural	praecaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecavero, precaro	—
2. Person Singular	praecaveris	—
3. Person Singular	praecaverit	—
1. Person Plural	praecaverimus	—
2. Person Plural	praecaveritis	—
3. Person Plural	praecaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecaveam	praecavear
2. Person Singular	praecaveas	praecaveare, praecavearis
3. Person Singular	praecaveat	praecaveatur
1. Person Plural	praecaveamus	praecaveamur
2. Person Plural	praecaveatis	praecaveamini
3. Person Plural	praecaveant	praecaveantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecaverem	praecaverer
2. Person Singular	praecaveres	praecaverere, praecavereris
3. Person Singular	praecaueret	praecaveretur
1. Person Plural	praecaveremus	praecaveremur
2. Person Plural	praecaveretis	praecaveremini
3. Person Plural	praecaverent	praecaverentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecaverim	—
2. Person Singular	praecaveris	—
3. Person Singular	praecaverit	—
1. Person Plural	praecaverimus	—
2. Person Plural	praecaveritis	—
3. Person Plural	praecaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praecavissem	—
2. Person Singular	praecavisses	—
3. Person Singular	praecavisset	—
1. Person Plural	praecavissemus	—
2. Person Plural	praecavissetis	—
3. Person Plural	praecavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	precavere, praecavere	praecavisse
Passiv	praecaveri, praecaverier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praecave	precavere, praecavere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praecavete	praecavemini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praecaveto	praecavetor
3. Person Singular	praecaveto	praecavetor
2. Person Plural	praecavetote	—
3. Person Plural	praecavento	praecaventor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	praecauta, praecautum, praecautus	praecauti, praecauta, praecautae
Genitiv	praecautae, praecauti, praecauti	praecautorum, praecautorum, praecautarum
Dativ	praecauto, praecauto, praecautae	praecautis
Akkusativ	praecautam, praecautum, praecautum	praecauta, praecautos, praecautas
Ablativ	praecauta, praecauto, praecauto	praecautis
Vokativ	praecauta, praecautum, praecaute	praecauti, praecauta, praecautae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	praecavens	praecaventia, praecaventes
Genitiv	praecaventis	praecaventium, praecaventum
Dativ	praecaventi	praecaventibus
Akkusativ	praecavens, praecaventem	praecaventia, praecaventes
Ablativ	praecavente, praecaventi	praecaventibus
Vokativ	praecavens	praecaventia, praecaventes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	praecauturum, praecauturus, praecautura	praecautura, praecauturae, praecauturi
Genitiv	praecauturae, praecauturi, praecauturi	praecauturorum, praecauturorum, praecauturarum
Dativ	praecauturo, praecauturo, praecauturae	praecauturis
Akkusativ	praecauturam, praecauturum, praecauturum	praecautura, praecauturos, praecauturas
Ablativ	praecautura, praecauturo, praecauturo	praecauturis
Vokativ	praecautura, praecauturum, praecauture	praecauturi, praecautura, praecauturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	praecavendus, praecauenda, praecauendum	praecavendae, praecauenda, praecavendi
Genitiv	praecavendae, praecavendi, praecavendi	praecavendorum, praecavendorum, praecavendarum
Dativ	praecavendae, praecavendo, praecavendo	praecavendis
Akkusativ	praecavendam, praecauendum, praecauendum	praecavendos, praecavendas, praecauenda
Ablativ	praecavendo, praecavendo, praecauenda	praecavendis
Vokativ	praecavende, praecauenda, praecauendum	praecavendae, praecauenda, praecavendi

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum