Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „praebere“

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebeo	praebeor
2. Person Singular	praebes	praebere, praeberis, braebere
3. Person Singular	praebet, praebet(que), prahebet	praebetur
1. Person Plural	praebemus	praebemur
2. Person Plural	praebetis	praebaemini, praebemini
3. Person Plural	praebent	praebentur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebebam	praebebar
2. Person Singular	praebebas	praebebare, praebebaris
3. Person Singular	praebebat, praebebat(que)	praebebatur
1. Person Plural	praebebamus	praebebamur
2. Person Plural	praebebatis	praebebamini
3. Person Plural	praebebant	praebebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebebo	praebebor
2. Person Singular	praebebis	praebebere, praebeberis
3. Person Singular	praebebit	praebebitur
1. Person Plural	praebebimus	praebebimur
2. Person Plural	praebebitis	praebebimini
3. Person Plural	praebebunt	praebebuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebui	—
2. Person Singular	praebuisti	—
3. Person Singular	praebuit, praebuit(que), praevuit	—
1. Person Plural	praebuimus	—
2. Person Plural	praebuistis	—
3. Person Plural	praebuerunt, praebuere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebueram	—
2. Person Singular	praebueras	—
3. Person Singular	praebuerat, praebuerat(que)	—
1. Person Plural	praebueramus	—
2. Person Plural	praebueratis	—
3. Person Plural	praebuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebuero	—
2. Person Singular	praebueris	—
3. Person Singular	praebuerit	—
1. Person Plural	praebuerimus	—
2. Person Plural	praebueritis	—
3. Person Plural	praebuerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebeam	praebear
2. Person Singular	praebeas	praebeare, praebearis
3. Person Singular	praebeat	praebeatur
1. Person Plural	praebeamus	praebeamur
2. Person Plural	praebeatis	praebeamini
3. Person Plural	praebeant	praebeantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praeberem	praeberer
2. Person Singular	praeberes	praeberere, praebereris
3. Person Singular	praeberet	praeberetur
1. Person Plural	praeberemus	praeberemur
2. Person Plural	praeberetis	praeberemini
3. Person Plural	praeberent	praeberentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebuerim	—
2. Person Singular	praebueris	—
3. Person Singular	praebuerit	—
1. Person Plural	praebuerimus	—
2. Person Plural	praebueritis	—
3. Person Plural	praebuerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	praebuissem	—
2. Person Singular	praebuisses	—
3. Person Singular	praebuisset, praebuisset(que)	—
1. Person Plural	praebuissemus	—
2. Person Plural	praebuissetis	—
3. Person Plural	praebuissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	praebere, braebere	praebuisse
Passiv	praeberi, praeberier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praebe, praebebeo, praebeomini, praebetue	praebere, braebere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	praebete	praebaemini, praebemini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	praebeto	praebetor
3. Person Singular	praebeto	praebetor
2. Person Plural	praebetote	—
3. Person Plural	praebento	praebentor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	praebita, praebitum, praebitus, praebitum(que)	praebita, praebiti, praebitae
Genitiv	praebiti, praebiti, praebitae	praebitarum, praebitorum, praebitorum
Dativ	praebito, praebito, praebitae	praebitis(que), praebitis
Akkusativ	praebitam, praebitum(que), praebitum, praebitum, praebitum(que)	praebita, praebitas, praebitos
Ablativ	praebita, praebito, praebito	praebitis(que), praebitis
Vokativ	praebita, praebitum, praebitum(que), praebite, praebiteros	praebita, praebiti, praebitae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	praebens	praebentes, praebentia, praeventia
Genitiv	praebentis(que), praebentis	praebentium, praebentum
Dativ	praebenti	praebentibus
Akkusativ	praebentem, praebens	praebentes, praebentia, praeventia
Ablativ	praebente, praebenti	praebentibus
Vokativ	praebens	praebentes, praebentia, praeventia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	praebitura, praebiturus, praebiturum	praebituri, praebitura, praebiturae
Genitiv	praebituri, praebituri, praebiturae	praebiturarum, praebiturorum, praebiturorum
Dativ	praebiturae, praebituro, praebituro	praebituris
Akkusativ	praebituram, praebiturum, praebiturum	praebituros, praebitura, praebituras
Ablativ	praebitura, praebituro, praebituro	praebituris
Vokativ	praebitura, praebiturum, praebiture	praebituri, praebitura, praebiturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	praebenda, praebendum, praebenda(que), praebendus	praebenda, praebenda(que), praebendi, praebendae
Genitiv	praebendi, praebendi, praebendae	praebendarum, praebendorum, praebendorum
Dativ	praebendo, praebendo, praebendae	praebendis
Akkusativ	praebendam, praebendum, praebendum	praebenda, praebendas, praebenda(que), praebendos
Ablativ	praebendo, praebendo, praebenda, praebenda(que)	praebendis
Vokativ	praebenda, praebendum, praebenda(que), praebende	praebenda, praebenda(que), praebendi, praebendae

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	praebare	—
Vokativ	—	—

153 (258) Formen für „praebere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum