Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "plicare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plico	plicor
2. Person Singular	plicas	plicare, plicaris
3. Person Singular	plicat	plicatur
1. Person Plural	plicamus	plicamur
2. Person Plural	simplicatis, plicatis	plicamini
3. Person Plural	plicant	plicantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicabam	plicabar
2. Person Singular	plicabas	plicabare, plicabaris
3. Person Singular	plicabat	plicabatur
1. Person Plural	plicabamus	plicabamur
2. Person Plural	plicabatis	plicabamini
3. Person Plural	plicabant	plicabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicabo	plicabor
2. Person Singular	plicabis	plicabere, plicaberis
3. Person Singular	plicabit	plicabitur
1. Person Plural	plicabimus	plicabimur
2. Person Plural	plicabitis	plicabimini
3. Person Plural	plicabunt	plicabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicavi, plicui	—
2. Person Singular	plicuisti, plicavisti	—
3. Person Singular	plicavit, plicuit	—
1. Person Plural	plicavimus, plicuimus	—
2. Person Plural	plicavistis, plicuistis	—
3. Person Plural	plicaverunt, plicuerunt, plicare, plicavere, plicuere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicaveram, plicueram	—
2. Person Singular	plicaveras, plicueras	—
3. Person Singular	plicaverat, plicuerat	—
1. Person Plural	plicaveramus, plicueramus	—
2. Person Plural	plicaveratis, plicueratis	—
3. Person Plural	plicaverant, plicuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicavero, plicuero	—
2. Person Singular	plicueris, plicaris, plicaveris	—
3. Person Singular	plicaverit, plicuerit	—
1. Person Plural	plicaverimus, plicuerimus	—
2. Person Plural	plicaveritis, plicueritis	—
3. Person Plural	sidisplicuerint, plicaverint, plicuerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicem	plicer
2. Person Singular	plices	plicere, pliceris
3. Person Singular	plicet	plicetur
1. Person Plural	plicemus	plicemur
2. Person Plural	plicetis	plicemini
3. Person Plural	plicent	plicentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicarem	plicarer
2. Person Singular	plicares	plicareris, plicarere
3. Person Singular	plicaret	plicaretur
1. Person Plural	plicaremus	plicaremur
2. Person Plural	plicaretis	plicaremini
3. Person Plural	plicarent	plicarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicaverim, plicuerim	—
2. Person Singular	plicaris, plicaveris, plicueris	—
3. Person Singular	plicaverit, plicuerit	—
1. Person Plural	plicaverimus, plicuerimus	—
2. Person Plural	plicaveritis, plicueritis	—
3. Person Plural	sidisplicuerint, plicaverint, plicuerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	plicavissem, plicuissem	—
2. Person Singular	plicavisses, plicuisses	—
3. Person Singular	plicavisset, plicuisset	—
1. Person Plural	plicavissemus, plicuissemus	—
2. Person Plural	plicavissetis, plicuissetis	—
3. Person Plural	plicavissent, plicuissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	plicare	plicavisse, plicuisse
Passiv	plicari, plicarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	plica	plicare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	plicate	plicamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	plicato	plicator
3. Person Singular	plicato	plicator
2. Person Plural	plicatote	—
3. Person Plural	plicanto	plicantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	plicatio	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	plicatio	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum