Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "perturbare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturboperturbor
2. Person Singularperturbasperturbaris, perturbare, perturbaremediocriter
3. Person Singularperturbatusque, perturbatperturbatur
1. Person Pluralperturbamusperturbamur
2. Person Pluralperturbatissimum, perturbatisperturbamini
3. Person Pluralperturbant, perturbantqueperturbantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbabamperturbabar
2. Person Singularperturbabasperturbabare, perturbabaris
3. Person Singularperturbabatperturbabatur
1. Person Pluralperturbabamusperturbabamur
2. Person Pluralperturbabatisperturbabamini
3. Person Pluralperturbabantperturbabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbaboperturbabor
2. Person Singularperturbabisperturbabere, perturbaberis
3. Person Singularperturbabitperturbabitur
1. Person Pluralperturbabimusperturbabimur
2. Person Pluralperturbabitisperturbabimini
3. Person Pluralperturbabuntperturbabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbavi
2. Person Singularperturbasti, perturbavisti
3. Person Singularperturbauit
1. Person Pluralperturbavimus
2. Person Pluralperturbavistis
3. Person Pluralperturbarunt, perturbaverunt, perturbavere, perturbare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbaveram
2. Person Singularperturbaveras
3. Person Singularperturbaverat
1. Person Pluralperturbaveramus
2. Person Pluralperturbaveratis
3. Person Pluralperturbaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbavero
2. Person Singularperturbaris, perturbaveris
3. Person Singularperturbaverit
1. Person Pluralperturbaverimus
2. Person Pluralperturbaveritis
3. Person Pluralperturbaverint, perturbarint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbemperturber
2. Person Singularperturbesperturbere, perturberis
3. Person Singularperturbetperturbetur
1. Person Pluralperturbemusperturbemur
2. Person Pluralperturbetisperturbemini
3. Person Pluralperturbentperturbentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbaremperturbarer
2. Person Singularperturbaresperturbarere, perturbareris
3. Person Singularperturbaretperturbaretur
1. Person Pluralperturbaremusperturbaremur
2. Person Pluralperturbaretisperturbaremini
3. Person Pluralperturbarentperturbarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbaverim
2. Person Singularperturbaris, perturbaveris
3. Person Singularperturbaverit
1. Person Pluralperturbaverimus
2. Person Pluralperturbaveritis
3. Person Pluralperturbaverint, perturbarint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularperturbavissem
2. Person Singularperturbavisses
3. Person Singularperturbasset, perturbavisset
1. Person Pluralperturbavissemus
2. Person Pluralperturbavissetis
3. Person Pluralperturbavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivperturbare, perturbaremediocriterperturbavisse
Passivperturbari, perturbarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularperturbaperturbare, perturbaremediocriter
3. Person Singular
2. Person Pluralperturbateperturbamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularperturbatoperturbator
3. Person Singularperturbatoperturbator
2. Person Pluralperturbatote
3. Person Pluralperturbantoperturbantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativperturbatiora
Genitiv
Dativ
Akkusativperturbatiora
Ablativ
Vokativperturbatiora
Superlativ
 SingularPlural
Nominativperturbatissimum
Genitiv
Dativ
Akkusativperturbatissimum, perturbatissimum
Ablativ
Vokativperturbatissimum

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum