Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "persolvere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolvopersolvor
2. Person Singularpersolvispersoluere, persolveris
3. Person Singularpersoluitpersolvitur
1. Person Pluralpersolvimuspersolvimur
2. Person Pluralpersolvitispersolvimini
3. Person Pluralpersolvuntpersolvuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolvebampersolvebar
2. Person Singularpersolvebaspersolvebare, persolvebaris
3. Person Singularpersolvebatpersolvebatur
1. Person Pluralpersolvebamuspersolvebamur
2. Person Pluralpersolvebatispersolvebamini
3. Person Pluralpersolvebantpersolvebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolvampersolvar
2. Person Singularpersolvespersoluere, persolveris
3. Person Singularpersolvetpersolvetur
1. Person Pluralpersolvemuspersolvemur
2. Person Pluralpersolvetispersolvemini
3. Person Pluralpersolventpersolventur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolui
2. Person Singularpersolvisti
3. Person Singularpersoluit
1. Person Pluralpersolvimus
2. Person Pluralpersolvistis
3. Person Pluralpersolverunt, persoluere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolveram
2. Person Singularpersolveras
3. Person Singularpersolverat
1. Person Pluralpersolveramus
2. Person Pluralpersolveratis
3. Person Pluralpersolverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolvero
2. Person Singularpersolveris
3. Person Singularpersolverit
1. Person Pluralpersolverimus
2. Person Pluralpersolveritis
3. Person Pluralpersolverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolvampersolvar
2. Person Singularpersolvaspersolvare, persolvaris
3. Person Singularpersolvatpersolvatur
1. Person Pluralpersolvamuspersolvamur
2. Person Pluralpersolvatispersolvamini
3. Person Pluralpersolvantpersolvantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolverempersolverer
2. Person Singularpersolverespersolverere, persolvereris
3. Person Singularpersolveretpersolveretur
1. Person Pluralpersolveremuspersolveremur
2. Person Pluralpersolveretispersolveremini
3. Person Pluralpersolverentpersolverentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolverim
2. Person Singularpersolveris
3. Person Singularpersolverit
1. Person Pluralpersolverimus
2. Person Pluralpersolveritis
3. Person Pluralpersolverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpersolvissem
2. Person Singularpersolvisses
3. Person Singularpersolvisset
1. Person Pluralpersolvissemus
2. Person Pluralpersolvissetis
3. Person Pluralpersolvissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpersoluerepersolvisse
Passivpersolui, persolvier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpersolvepersoluere
3. Person Singular
2. Person Pluralpersolvitepersolvimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpersolvitopersolvitor
3. Person Singularpersolvitopersolvitor
2. Person Pluralpersolvitote
3. Person Pluralpersolvuntopersolvuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum