Formentabelle zu „permiscere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permisceo | permisceor |
2. Person Singular | permisces | permiscere, permisceris |
3. Person Singular | permiscet | permiscetur |
1. Person Plural | permiscemus | permiscemur |
2. Person Plural | permiscetis | permiscemini |
3. Person Plural | permiscent | permiscentur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscebam | permiscebar |
2. Person Singular | permiscebas | permiscebare, permiscebaris |
3. Person Singular | permiscebat | permiscebatur |
1. Person Plural | permiscebamus | permiscebamur |
2. Person Plural | permiscebatis | permiscebamini |
3. Person Plural | permiscebant | permiscebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscebo | permiscebor |
2. Person Singular | permiscebis | permiscebere, permisceberis |
3. Person Singular | permiscebit | permiscebitur |
1. Person Plural | permiscebimus | permiscebimur |
2. Person Plural | permiscebitis | permiscebimini |
3. Person Plural | permiscebunt | permiscebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscui | — |
2. Person Singular | permiscuisti | — |
3. Person Singular | permiscuit | — |
1. Person Plural | permiscuimus | — |
2. Person Plural | permiscuistis | — |
3. Person Plural | permiscuere, permiscuerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscueram | — |
2. Person Singular | permiscueras | — |
3. Person Singular | permiscuerat | — |
1. Person Plural | permiscueramus | — |
2. Person Plural | permiscueratis | — |
3. Person Plural | permiscuerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscuero | — |
2. Person Singular | permiscueris | — |
3. Person Singular | permiscuerit | — |
1. Person Plural | permiscuerimus | — |
2. Person Plural | permiscueritis | — |
3. Person Plural | permiscuerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permisceam | permiscear |
2. Person Singular | permisceas | permisceare, permiscearis |
3. Person Singular | permisceat | permisceatur |
1. Person Plural | permisceamus | permisceamur |
2. Person Plural | permisceatis | permisceamini |
3. Person Plural | permisceant | permisceantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscerem | permiscerer |
2. Person Singular | permisceres | permiscerere, permiscereris |
3. Person Singular | permisceret | permisceretur |
1. Person Plural | permisceremus | permisceremur |
2. Person Plural | permisceretis | permisceremini |
3. Person Plural | permiscerent | permiscerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscuerim | — |
2. Person Singular | permiscueris | — |
3. Person Singular | permiscuerit | — |
1. Person Plural | permiscuerimus | — |
2. Person Plural | permiscueritis | — |
3. Person Plural | permiscuerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | permiscuissem | — |
2. Person Singular | permiscuisses | — |
3. Person Singular | permiscuisset | — |
1. Person Plural | permiscuissemus | — |
2. Person Plural | permiscuissetis | — |
3. Person Plural | permiscuissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | permisce | permiscere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | permiscete | permiscemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | permisceto | permiscetor |
3. Person Singular | permisceto | permiscetor |
2. Person Plural | permiscetote | — |
3. Person Plural | permiscento | permiscentor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | permixtus, permixtum, permixta, inordinatapermixta | permixti, permixta, permixtae, inordinatapermixta |
Genitiv | permixti, permixtae | permixtarum, permixtorum |
Dativ | permixto, permixtae | permixtis |
Akkusativ | permixtam, permixtum | permixtos, permixta, inordinatapermixta, permixtas |
Ablativ | permixta, permixto, inordinatapermixta | permixtis |
Vokativ | permixta, permixtum, permixte, inordinatapermixta | permixti, permixta, permixtae, inordinatapermixta |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | permixtura, permixturum, permixturus | permixtura, permixturae, permixturi |
Genitiv | permixturae, permixturi | permixturarum, permixturorum |
Dativ | permixturae, permixturo | permixturis |
Akkusativ | permixturam, permixturum | permixtura, permixturas, permixturos |
Ablativ | permixtura, permixturo | permixturis |
Vokativ | permixtura, permixture, permixturum | permixtura, permixturae, permixturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | permiscenda, permiscendum, permiscendus | permiscenda, permiscendae, permiscendi |
Genitiv | permiscendae, permiscendi | permiscendarum, permiscendorum |
Dativ | permiscendae, permiscendo | permiscendis |
Akkusativ | permiscendam, permiscendum | permiscenda, permiscendas, permiscendos |
Ablativ | permiscenda, permiscendo | permiscendis |
Vokativ | permiscenda, permiscende, permiscendum | permiscenda, permiscendae, permiscendi |
152 (234) Formen für „permiscere“