Formentabelle zu „pensare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensabam | pensabar |
2. Person Singular | pensabas | pensabare, pensabaris |
3. Person Singular | pensabat | pensabatur |
1. Person Plural | pensabamus | pensabamur |
2. Person Plural | pensabatis | pensabamini |
3. Person Plural | pensabant | pensabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensabo | pensabor |
2. Person Singular | pensabis | pensabere, pensaberis |
3. Person Singular | pensabit | pensabitur |
1. Person Plural | pensabimus | pensabimur |
2. Person Plural | pensabitis | pensabimini |
3. Person Plural | pensabunt | pensabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensavi | — |
2. Person Singular | pensavisti | — |
3. Person Singular | pensauit | — |
1. Person Plural | pensavimus | — |
2. Person Plural | pensavistis | — |
3. Person Plural | pensare, pensavere, pensaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensaveram | — |
2. Person Singular | pensaveras | — |
3. Person Singular | pensaverat | — |
1. Person Plural | pensaveramus | — |
2. Person Plural | pensaveratis | — |
3. Person Plural | pensaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensavero | — |
2. Person Singular | pensaris, pensaveris | — |
3. Person Singular | pensaverit | — |
1. Person Plural | pensaverimus | — |
2. Person Plural | pensaveritis | — |
3. Person Plural | pensaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sinopensem, pensem | penser |
2. Person Singular | sinopenses, europenses, penses, benses | pensere, penseris |
3. Person Singular | penset | pensetur |
1. Person Plural | pensemus | pensemur |
2. Person Plural | pensetis | pensemini |
3. Person Plural | pensent | pensentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensarem | pensarer |
2. Person Singular | pensares | pensarere, pensareris |
3. Person Singular | pensaret | pensaretur |
1. Person Plural | pensaremus | pensaremur |
2. Person Plural | pensaretis | pensaremini |
3. Person Plural | pensarent | pensarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensaverim | — |
2. Person Singular | pensaris, pensaveris | — |
3. Person Singular | pensaverit | — |
1. Person Plural | pensaverimus | — |
2. Person Plural | pensaveritis | — |
3. Person Plural | pensaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pensavissem | — |
2. Person Singular | pensavisses | — |
3. Person Singular | pensavisset | — |
1. Person Plural | pensavissemus | — |
2. Person Plural | pensavissetis | — |
3. Person Plural | pensavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | pensare, impensare | pensavisse |
Passiv | pensari, pensarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | pensaque, pensa, supensa | pensare, impensare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | pensate | pensamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | pensato | pensator |
3. Person Singular | pensato | pensator |
2. Person Plural | pensatote | — |
3. Person Plural | pensanto | pensantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | pensata, pensatum, pensatus | pensatae, pensata, pensati |
Genitiv | pensatae, pensati | pensatarum, pensatorum |
Dativ | pensato, pensatae | pensatis |
Akkusativ | pensatam, pensatum | pensata, pensatas, pensatos |
Ablativ | pensato, pensata | pensatis |
Vokativ | pensata, pensate, pensatum | pensatae, pensata, pensati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | pensatura, pensaturum, pensaturus | pensatura, pensaturae, pensaturi |
Genitiv | pensaturae, pensaturi | pensaturarum, pensaturorum |
Dativ | pensaturae, pensaturo | pensaturis |
Akkusativ | pensaturam, pensaturum | pensatura, pensaturas, pensaturos |
Ablativ | pensatura, pensaturo | pensaturis |
Vokativ | pensatura, pensature, pensaturum | pensatura, pensaturae, pensaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | pensandum, pensanda, pensandus | pensanda, pensandae, pensandi |
Genitiv | pensandae, pensandi | pensandarum, pensandorum |
Dativ | pensando, pensandae | pensandis |
Akkusativ | pensandum, pensandam | pensanda, pensandas, pensandos |
Ablativ | pensando, pensanda | pensandis |
Vokativ | pensandum, pensanda, pensande | pensanda, pensandae, pensandi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | pensatione | — |
Vokativ | — | — |
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | pensens | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | pensens | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | pensens | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
156 (242) Formen für „pensare“