Formentabelle zu „peccare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccabam | peccabar |
2. Person Singular | peccabas | peccabare, peccabaris |
3. Person Singular | peccabat | peccabatur |
1. Person Plural | peccabamus | peccabamur |
2. Person Plural | peccabatis | peccabamini |
3. Person Plural | peccabant | peccabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccabo, peccaro | peccabor |
2. Person Singular | peccabis | peccabere, peccaberis |
3. Person Singular | peccabit | peccabitur |
1. Person Plural | peccabimus | peccabimur |
2. Person Plural | peccabitis | peccabimini |
3. Person Plural | peccabunt | peccabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pecavi, peccaui, peccavista | — |
2. Person Singular | peccavisti, peccasti | — |
3. Person Singular | peccauit | — |
1. Person Plural | peccauimus | — |
2. Person Plural | peccavistis | — |
3. Person Plural | peccavere, peccaverunt, peccare, fecipeccaverunt, pecare | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccaveram | — |
2. Person Singular | peccaveras | — |
3. Person Singular | peccaverat | — |
1. Person Plural | peccaveramus | — |
2. Person Plural | peccaveratis | — |
3. Person Plural | peccaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccaro, peccavero | — |
2. Person Singular | peccaris, peccaveris | — |
3. Person Singular | peccarit, peccaverit | — |
1. Person Plural | peccarimus, peccaverimus | — |
2. Person Plural | peccaveritis | — |
3. Person Plural | peccauerint, peccarint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccem | peccer |
2. Person Singular | pecces, peces | peccere, pecceris, aspeccere |
3. Person Singular | peccet | peccetur |
1. Person Plural | peccemus | peccemur |
2. Person Plural | peccetis | peccemini |
3. Person Plural | peccent | peccentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccarem | peccarer |
2. Person Singular | peccares | peccarere, peccareris |
3. Person Singular | peccaret | peccaretur |
1. Person Plural | peccaremus | peccaremur |
2. Person Plural | peccaretis | peccaremini |
3. Person Plural | peccarent | peccarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccaverim | — |
2. Person Singular | peccaris, peccaveris | — |
3. Person Singular | peccarit, peccaverit | — |
1. Person Plural | peccarimus, peccaverimus | — |
2. Person Plural | peccaveritis | — |
3. Person Plural | peccauerint, peccarint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | peccavissem | — |
2. Person Singular | peccavisses | — |
3. Person Singular | peccasset, peccavisset | — |
1. Person Plural | peccavissemus | — |
2. Person Plural | peccavissetis | — |
3. Person Plural | peccassent, peccavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | pecca, peccaminus, peccatine, peccatve | peccare, pecare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | peccate | peccamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | peccato, pecato, peccatoreis | peccator |
3. Person Singular | peccato, pecato, peccatoreis | peccator |
2. Person Plural | peccatote | — |
3. Person Plural | peccanto | peccantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | peccatum, peccata, peccatus | peccata, peccati, peccatae |
Genitiv | peccati, peccatae | peccatorum, peccatarum |
Dativ | peccato, pecato, peccatae, peccatoreis | peccatis |
Akkusativ | peccatum, peccatam | peccata, peccatas, peccatos |
Ablativ | peccata, peccato, pecato, peccatoreis | peccatis |
Vokativ | peccatum, peccata, peccate | peccata, peccati, peccatae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | peccatura, peccaturum, peccaturus | peccatura, peccaturae, peccaturi |
Genitiv | peccaturae, peccaturi | peccaturarum, peccaturorum |
Dativ | peccaturo, peccaturae | peccaturis |
Akkusativ | peccaturam, peccaturum | peccaturos, peccatura, peccaturas |
Ablativ | peccaturo, peccatura | peccaturis |
Vokativ | peccatura, peccature, peccaturum | peccatura, peccaturae, peccaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | peccandum, peccanda, peccandus | peccandi, peccanda, peccandae |
Genitiv | peccandi, peccandae | peccandarum, peccandorum |
Dativ | peccando, peccandae | peccandis |
Akkusativ | peccandum, peccandam | peccanda, peccandas, peccandos |
Ablativ | peccando, peccanda | peccandis |
Vokativ | peccandum, peccanda, peccande | peccandi, peccanda, peccandae |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | peccorum |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
153 (277) Formen für „peccare“