Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "oppugnare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugno, oppugno	oppugnor, oppugnor
2. Person Singular	oppugnas, oppugnas	oppugnare, oppugnaris, oppugnaris, oppugnare
3. Person Singular	oppugnat, oppugnat, oppugnatorias	oppugnatur, oppugnatur
1. Person Plural	oppugnamus, oppugnamus	oppugnamur, oppugnamur
2. Person Plural	oppugnatis, oppugnatis	oppugnamini, oppugnamini
3. Person Plural	obpugnant, oppugnant, oppugnant	oppugnantur, oppugnantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnabam, oppugnabam	oppugnabar, oppugnabar
2. Person Singular	oppugnabas, oppugnabas	oppugnabare, oppugnabaris, oppugnabare, oppugnabaris
3. Person Singular	oppugnabat, oppugnabat	oppugnabatur, oppugnabatur
1. Person Plural	oppugnabamus, oppugnabamus	oppugnabamur, oppugnabamur
2. Person Plural	oppugnabatis, oppugnabatis	oppugnabamini, oppugnabamini
3. Person Plural	oppugnabant, oppugnabant, obpugnabant	oppugnabantur, oppugnabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnabo, oppugnabo	oppugnabor, oppugnabor
2. Person Singular	oppugnabis, oppugnabis	oppugnabere, oppugnaberis, oppugnabere, oppugnaberis
3. Person Singular	oppugnabit, oppugnabit	oppugnabitur, oppugnabitur
1. Person Plural	oppugnabimus, oppugnarimus, oppugnabimus	oppugnabimur, oppugnabimur
2. Person Plural	oppugnabitis, oppugnabitis	oppugnabimini, oppugnabimini
3. Person Plural	oppugnabunt, oppugnabunt	oppugnabuntur, oppugnabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnavi, oppugnavi	—
2. Person Singular	oppugnavisti, oppugnavisti	—
3. Person Singular	oppugnauit, oppugnauit	—
1. Person Plural	oppugnavimus, oppugnavimus	—
2. Person Plural	oppugnavistis, oppugnavistis	—
3. Person Plural	oppugnare, oppugnaverunt, oppugnarunt, oppugnaverunt, oppugnavere, oppugnavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnaveram, oppugnaveram	—
2. Person Singular	oppugnaveras, oppugnaveras	—
3. Person Singular	oppugnaverat, oppugnaverat	—
1. Person Plural	oppugnaveramus, oppugnaveramus	—
2. Person Plural	oppugnaveratis, oppugnaveratis	—
3. Person Plural	oppugnaverant, oppugnaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnavero, oppugnavero	—
2. Person Singular	oppugnaveris, oppugnaveris, oppugnaris	—
3. Person Singular	oppugnaverit, oppugnaverit, oppugnarit	—
1. Person Plural	oppugnaverimus, oppugnaverimus	—
2. Person Plural	oppugnaveritis, oppugnaveritis	—
3. Person Plural	oppugnauerint, oppugnarint, oppugnauerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnem, oppugnem	oppugner, oppugner
2. Person Singular	oppugnes, oppugnes	oppugnere, oppugneris, oppugnere, oppugneris
3. Person Singular	oppugnet, oppugnet	oppugnetur, oppugnetur
1. Person Plural	oppugnemus, oppugnemus	oppugnemur, oppugnemur
2. Person Plural	oppugnetis, oppugnetis	oppugnemini, oppugnemini
3. Person Plural	oppugnent, oppugnent	oppugnentur, oppugnentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnarem, oppugnarem	oppugnarer, oppugnarer
2. Person Singular	oppugnares, oppugnares	oppugnarere, oppugnareris, oppugnarere, oppugnareris
3. Person Singular	oppugnaret, oppugnaret	oppugnaretur, oppugnaretur
1. Person Plural	oppugnaremus, oppugnaremus	oppugnaremur, oppugnaremur
2. Person Plural	oppugnaretis, oppugnaretis	oppugnaremini, oppugnaremini
3. Person Plural	oppugnarent, oppugnarent	oppugnarentur, oppugnarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnaverim, oppugnaverim	—
2. Person Singular	oppugnaveris, oppugnaveris, oppugnaris	—
3. Person Singular	oppugnaverit, oppugnaverit, oppugnarit	—
1. Person Plural	oppugnarimus, oppugnaverimus, oppugnaverimus	—
2. Person Plural	oppugnaveritis, oppugnaveritis	—
3. Person Plural	oppugnauerint, oppugnarint, oppugnauerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	oppugnavissem, oppugnavissem	—
2. Person Singular	oppugnavisses, oppugnavisses	—
3. Person Singular	oppugnavisset, oppugnavisset, oppugnasset	—
1. Person Plural	oppugnavissemus, oppugnavissemus	—
2. Person Plural	oppugnassetis, oppugnavissetis, oppugnavissetis	—
3. Person Plural	oppugnavissent, oppugnassent, oppugnavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	oppugnare, oppugnare	oppugnavisse, oppugnavisse
Passiv	oppugnari, oppugnari, oppugnarier, oppugnarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	oppugna, oppugna	oppugnare, oppugnare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	oppugnate, oppugnate	oppugnamini, oppugnamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	oppugnatoreis, oppugnato, oppugnato	oppugnatoriis, oppugnator, oppugnator
3. Person Singular	oppugnatoreis, oppugnato, oppugnato	oppugnatoriis, oppugnator, oppugnator
2. Person Plural	oppugnatote, oppugnatote	—
3. Person Plural	oppugnanto, oppugnanto	oppugnantor, oppugnantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	oppugnatus, oppugnata, oppugnatus, oppugnata, oppugnatum, obpugnatum, oppugnatum	oppugnati, oppugnati, oppugnata, oppugnata, oppugnatae, oppugnatae
Genitiv	oppugnati, oppugnati, oppugnati, oppugnati, oppugnatae, oppugnatae	oppugnatarum, oppugnatorum, oppugnatorum, oppugnatorum, oppugnatorum, oppugnatarum
Dativ	oppugnato, oppugnato, oppugnatae, oppugnatae, oppugnato, oppugnato	oppugnatis, oppugnatis
Akkusativ	oppugnatum, oppugnatum, oppugnatam, oppugnatum, oppugnatum, oppugnatam, obpugnatum, obpugnatum	oppugnatos, oppugnatas, oppugnata, oppugnata, oppugnatos, oppugnatas
Ablativ	oppugnata, oppugnata, oppugnato, oppugnato, oppugnato, oppugnato	oppugnatis, oppugnatis
Vokativ	oppugnatum, oppugnate, oppugnata, oppugnata, oppugnate, oppugnatum, obpugnatum	oppugnati, oppugnati, oppugnata, oppugnata, oppugnatae, oppugnatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	oppugnans, oppugnans	oppugnantes, oppugnantia, oppugnantes, oppugnantia
Genitiv	oppugnantis, oppugnantis	oppugnantium, oppugnantum, oppugnantium, oppugnantum, obpugnantium
Dativ	oppugnanti, oppugnanti	obpugnantibus, oppugnantibus, oppugnantibus
Akkusativ	oppugnans, oppugnantem, oppugnans, oppugnantem	oppugnantes, oppugnantia, oppugnantes, oppugnantia
Ablativ	oppugnanti, oppugnante, oppugnante, oppugnanti	obpugnantibus, oppugnantibus, oppugnantibus
Vokativ	oppugnans, oppugnans	oppugnantes, oppugnantia, oppugnantes, oppugnantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	oppugnatura, oppugnaturus, oppugnaturum, oppugnatura, oppugnaturum, oppugnaturus	oppugnaturi, oppugnatura, oppugnatura, oppugnaturi, oppugnaturae, oppugnaturae
Genitiv	oppugnaturi, oppugnaturi, oppugnaturi, oppugnaturi, oppugnaturae, oppugnaturae	oppugnaturorum, oppugnaturorum, oppugnaturorum, oppugnaturorum, oppugnaturarum, oppugnaturarum
Dativ	oppugnaturo, oppugnaturo, oppugnaturo, oppugnaturo, oppugnaturae, oppugnaturae	oppugnaturis, oppugnaturis
Akkusativ	oppugnaturum, oppugnaturum, oppugnaturum, oppugnaturum, oppugnaturam, oppugnaturam	oppugnatura, oppugnaturos, oppugnatura, oppugnaturos, oppugnaturas, oppugnaturas
Ablativ	oppugnaturo, oppugnaturo, oppugnatura, oppugnatura, oppugnaturo, oppugnaturo	oppugnaturis, oppugnaturis
Vokativ	oppugnature, oppugnatura, oppugnaturum, oppugnatura, oppugnaturum, oppugnature	oppugnaturi, oppugnatura, oppugnatura, oppugnaturi, oppugnaturae, oppugnaturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	oppugnanda, oppugnanda, obpugnandum, oppugnandum, oppugnandus, oppugnandum, oppugnandus	oppugnandi, oppugnanda, oppugnanda, oppugnandi, oppugnandae, oppugnandae
Genitiv	oppugnandi, oppugnandi, oppugnandae, oppugnandae, oppugnandi, oppugnandi	oppugnandorum, oppugnandorum, oppugnandorum, oppugnandorum, oppugnandarum, oppugnandarum
Dativ	oppugnando, oppugnando, oppugnando, oppugnandae, oppugnandae, oppugnando	oppugnandis, oppugnandis
Akkusativ	obpugnandum, obpugnandum, oppugnandum, oppugnandam, oppugnandum, oppugnandum, oppugnandum, oppugnandam	oppugnanda, oppugnanda, oppugnandos, oppugnandos, oppugnandas, oppugnandas
Ablativ	oppugnando, oppugnando, oppugnanda, oppugnanda, oppugnando, oppugnando	oppugnandis, oppugnandis
Vokativ	oppugnanda, oppugnanda, oppugnande, obpugnandum, oppugnandum, oppugnandum, oppugnande	oppugnandi, oppugnanda, oppugnanda, oppugnandi, oppugnandae, oppugnandae

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	oppugnatoriis, oppugnatoriis
Akkusativ	—	oppugnatorias, oppugnatorias
Ablativ	oppugnace, oppugnace	oppugnatoriis, oppugnatoriis
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum