Formentabelle zu „oportere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oporteo | oporteor |
2. Person Singular | oportes | oportere, oporteris |
3. Person Singular | oportet, nascioportet | oportetur |
1. Person Plural | oportemus | oportemur |
2. Person Plural | oportetis | oportemini |
3. Person Plural | oportent | oportentur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oportebam | oportebar |
2. Person Singular | oportebas | oportebare, oportebaris |
3. Person Singular | oportebat, opportebat | oportebatur |
1. Person Plural | oportebamus | oportebamur |
2. Person Plural | oportebatis | oportebamini |
3. Person Plural | oportebant | oportebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oportebo | oportebor |
2. Person Singular | oportebis | oportebere, oporteberis |
3. Person Singular | oportebit | oportebitur |
1. Person Plural | oportebimus | oportebimur |
2. Person Plural | oportebitis | oportebimini |
3. Person Plural | oportebunt | oportebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oportui | — |
2. Person Singular | oportuisti | — |
3. Person Singular | oportuit, opportuit | — |
1. Person Plural | oportuimus | — |
2. Person Plural | oportuistis | — |
3. Person Plural | oportuere, oportuerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oportueram | — |
2. Person Singular | oportueras | — |
3. Person Singular | oportuerat | — |
1. Person Plural | oportueramus | — |
2. Person Plural | oportueratis | — |
3. Person Plural | oportuerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oportuero | — |
2. Person Singular | oportueris | — |
3. Person Singular | oportuerit | — |
1. Person Plural | oportuerimus | — |
2. Person Plural | oportueritis | — |
3. Person Plural | oportuerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oporteam | oportear |
2. Person Singular | oporteas | oporteare, oportearis |
3. Person Singular | oporteat | oporteatur |
1. Person Plural | oporteamus | oporteamur |
2. Person Plural | oporteatis | oporteamini |
3. Person Plural | oporteant | oporteantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oporterem | oporterer |
2. Person Singular | oporteres | oporterere, oportereris |
3. Person Singular | oporteret, opporteret | oporteretur |
1. Person Plural | oporteremus | oporteremur |
2. Person Plural | oporteretis | oporteremini |
3. Person Plural | oporterent | oporterentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oportuerim | — |
2. Person Singular | oportueris | — |
3. Person Singular | oportuerit | — |
1. Person Plural | oportuerimus | — |
2. Person Plural | oportueritis | — |
3. Person Plural | oportuerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oportuissem | — |
2. Person Singular | oportuisses | — |
3. Person Singular | oportuisset | — |
1. Person Plural | oportuissemus | — |
2. Person Plural | oportuissetis | — |
3. Person Plural | oportuissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | oporte | oportere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | oportete | oportemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | oporteto | oportetor |
3. Person Singular | oporteto | oportetor |
2. Person Plural | oportetote | — |
3. Person Plural | oportento | oportentor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | oportuita, oportuitum, oportuitus | oportuita, oportuitae, oportuiti |
Genitiv | oportuitae, oportuiti | oportuitarum, oportuitorum |
Dativ | oportuitae, oportuito | oportuitis |
Akkusativ | oportuitam, oportuitum | oportuita, oportuitas, oportuitos |
Ablativ | oportuita, oportuito | oportuitis |
Vokativ | oportuita, oportuite, oportuitum | oportuita, oportuitae, oportuiti |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | oportens | oportentes, oportentia |
Genitiv | oportentis | oportentium, oportentum |
Dativ | oportenti | oportentibus |
Akkusativ | oportens, oportentem | oportentes, oportentia |
Ablativ | oportente, oportenti | oportentibus |
Vokativ | oportens | oportentes, oportentia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | oportuitura, oportuiturum, oportuiturus | oportuitura, oportuiturae, oportuituri |
Genitiv | oportuiturae, oportuituri | oportuiturarum, oportuiturorum |
Dativ | oportuiturae, oportuituro | oportuituris |
Akkusativ | oportuituram, oportuiturum | oportuitura, oportuituras, oportuituros |
Ablativ | oportuitura, oportuituro | oportuituris |
Vokativ | oportuitura, oportuiture, oportuiturum | oportuitura, oportuiturae, oportuituri |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | oportenda, oportendum, oportendus | oportenda, oportendae, oportendi |
Genitiv | oportendae, oportendi | oportendarum, oportendorum |
Dativ | oportendae, oportendo | oportendis |
Akkusativ | oportendam, oportendum | oportenda, oportendas, oportendos |
Ablativ | oportenda, oportendo | oportendis |
Vokativ | oportenda, oportende, oportendum | oportenda, oportendae, oportendi |
152 (229) Formen für „oportere“