Formentabelle zu „onerare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | onerabam | onerabar |
2. Person Singular | onerabas | onerabare, onerabaris |
3. Person Singular | onerabat | onerabatur |
1. Person Plural | onerabamus | onerabamur |
2. Person Plural | onerabatis | onerabamini |
3. Person Plural | onerabant | onerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | onerabo | onerabor |
2. Person Singular | onerabis | onerabere, oneraberis |
3. Person Singular | onerabit | onerabitur |
1. Person Plural | onerabimus | onerabimur |
2. Person Plural | onerabitis | onerabimini |
3. Person Plural | onerabunt | onerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oneravi | — |
2. Person Singular | onerasti, oneravisti | — |
3. Person Singular | oneravit | — |
1. Person Plural | oneravimus | — |
2. Person Plural | oneravistis | — |
3. Person Plural | onerarunt, onerare, oneravere, oneraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oneraveram | — |
2. Person Singular | oneraveras | — |
3. Person Singular | onerarat, oneraverat | — |
1. Person Plural | oneraveramus | — |
2. Person Plural | oneraveratis | — |
3. Person Plural | onerarant, oneraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oneravero | — |
2. Person Singular | oneraris, oneraveris | — |
3. Person Singular | oneraverit | — |
1. Person Plural | oneraverimus | — |
2. Person Plural | oneraveritis | — |
3. Person Plural | oneraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | onerem | onerer |
2. Person Singular | oneres | onerere, onereris |
3. Person Singular | oneret | oneretur |
1. Person Plural | oneremus | oneremur |
2. Person Plural | oneretis | oneremini |
3. Person Plural | onerent | onerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | onerarem | onerarer |
2. Person Singular | onerares | onerarere, onerareris |
3. Person Singular | oneraret | oneraretur |
1. Person Plural | oneraremus | oneraremur |
2. Person Plural | oneraretis | oneraremini |
3. Person Plural | onerarent | onerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oneraverim | — |
2. Person Singular | oneraris, oneraveris | — |
3. Person Singular | oneraverit | — |
1. Person Plural | oneraverimus | — |
2. Person Plural | oneraveritis | — |
3. Person Plural | oneraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | oneravissem | — |
2. Person Singular | oneravisses | — |
3. Person Singular | onerasset, oneravisset | — |
1. Person Plural | oneravissemus | — |
2. Person Plural | oneravissetis | — |
3. Person Plural | oneravissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | onera | onerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | onerate | oneramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | onerato | onerator |
3. Person Singular | onerato | onerator |
2. Person Plural | oneratote | — |
3. Person Plural | oneranto | onerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | oneratus, onerata, oneratum | onerati, onerata, oneratae |
Genitiv | onerati, oneratae | oneratarum, oneratorum |
Dativ | oneratae, onerato | oneratis |
Akkusativ | oneratum, oneratam | oneratas, oneratos, onerataque, onerata |
Ablativ | onerata, onerato | oneratis |
Vokativ | oneratum, onerata, onerate | onerati, onerataque, onerata, oneratae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | onerans | onerantes, onerantia |
Genitiv | onerantis | onerantium, onerantum |
Dativ | oneranti | onerantibus |
Akkusativ | onerans, onerantem | onerantes, onerantia |
Ablativ | onerante, oneranti | onerantibus |
Vokativ | onerans | onerantes, onerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | oneratura, oneraturum, oneraturus | oneratura, oneraturae, oneraturi |
Genitiv | oneraturae, oneraturi | oneraturarum, oneraturorum |
Dativ | oneraturae, oneraturo | oneraturis |
Akkusativ | oneraturam, oneraturum | oneraturos, oneratura, oneraturas |
Ablativ | oneratura, oneraturo | oneraturis |
Vokativ | oneratura, onerature, oneraturum | oneratura, oneraturae, oneraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | onerandum, oneranda, onerandus | onerandae, onerandi, oneranda |
Genitiv | onerandae, onerandi | onerandarum, onerandorum |
Dativ | onerandae, onerando | onerandis |
Akkusativ | onerandum, onerandam | onerandas, oneranda, onerandos |
Ablativ | oneranda, onerando | onerandis |
Vokativ | onerandum, oneranda, onerande | onerandae, onerandi, oneranda |
152 (255) Formen für „onerare“