Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "officere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularofficio, offigo, officioqueofficior
2. Person Singularofficisofficeris, officere
3. Person Singularofficitofficitur
1. Person Pluralofficimusofficimur
2. Person Pluralofficitisofficimini
3. Person Pluralofficiunt, offigunt, obfiguntofficiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularofficiebamofficiebar
2. Person Singularofficiebasofficiebare, officiebaris
3. Person Singularofficiebatofficiebatur
1. Person Pluralofficiebamusofficiebamur
2. Person Pluralofficiebatisofficiebamini
3. Person Pluralofficiebantofficiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularofficiamofficiar
2. Person Singularofficiesofficiere, officieris
3. Person Singularofficietofficietur
1. Person Pluralofficiemusofficiemur
2. Person Pluralofficietisofficiemini
3. Person Pluralofficientque, officientofficientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularoffeci
2. Person Singularoffecisti
3. Person Singularoffecit
1. Person Pluraloffecimus
2. Person Pluraloffecistis
3. Person Pluraloffecerunt, offecere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularoffeceram
2. Person Singularoffeceras
3. Person Singularoffecerat
1. Person Pluraloffeceramus
2. Person Pluraloffeceratis
3. Person Pluraloffecerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularoffecero
2. Person Singularoffeceris
3. Person Singularoffecerit
1. Person Pluraloffecerimus
2. Person Pluraloffeceritis
3. Person Pluraloffecerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularofficiamofficiar
2. Person Singularofficiasofficiare, officiaris
3. Person Singularofficiatofficiatur
1. Person Pluralofficiamusofficiamur
2. Person Pluralofficiatisofficiamini
3. Person Pluralofficiantofficiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularofficeremofficerer
2. Person Singularofficeresofficerere, officereris
3. Person Singularofficeretofficeretur
1. Person Pluralofficeremusofficeremur
2. Person Pluralofficeretisofficeremini
3. Person Pluralofficerentofficerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularoffecerim
2. Person Singularoffeceris
3. Person Singularoffecerit
1. Person Pluraloffecerimus
2. Person Pluraloffeceritis
3. Person Pluraloffecerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularoffecissem
2. Person Singularoffecisses
3. Person Singularoffecisset
1. Person Pluraloffecissemus
2. Person Pluraloffecissetis
3. Person Pluraloffecissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivofficereoffecisse
Passivoffici, officialiter, officinator, officier, officiante
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularofficeofficere
3. Person Singular
2. Person Pluralofficiteofficimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularofficitoofficitor
3. Person Singularofficitoofficitor
2. Person Pluralofficitote
3. Person Pluralofficuntoofficuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum