Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbo | occumbor |
2. Person Singular | occumbis | occumbere, occumberis |
3. Person Singular | occumbit | occumbitur |
1. Person Plural | occumbimus | occumbimur |
2. Person Plural | occumbitis | occumbimini |
3. Person Plural | occumbunt | occumbuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbebam | occumbebar |
2. Person Singular | occumbebas | occumbebare, occumbebaris |
3. Person Singular | occumbebat | occumbebatur |
1. Person Plural | occumbebamus | occumbebamur |
2. Person Plural | occumbebatis | occumbebamini |
3. Person Plural | occumbebant | occumbebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbam | occumbar |
2. Person Singular | occumbes | occumbere, occumberis |
3. Person Singular | occumbet | occumbetur |
1. Person Plural | occumbemus | occumbemur |
2. Person Plural | occumbetis | occumbemini |
3. Person Plural | occumbent | occumbentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbui | — |
2. Person Singular | occumbuisti | — |
3. Person Singular | occumbuit | — |
1. Person Plural | occumbuimus | — |
2. Person Plural | occumbuistis | — |
3. Person Plural | occumbuere, occumbuerunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbueram | — |
2. Person Singular | occumbueras | — |
3. Person Singular | occumbuerat | — |
1. Person Plural | occumbueramus | — |
2. Person Plural | occumbueratis | — |
3. Person Plural | occumbuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbuero | — |
2. Person Singular | occumbueris | — |
3. Person Singular | occumbuerit | — |
1. Person Plural | occumbuerimus | — |
2. Person Plural | occumbueritis | — |
3. Person Plural | occumbuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbam | occumbar |
2. Person Singular | occumbas | occumbare, occumbaris |
3. Person Singular | occumbat | occumbatur |
1. Person Plural | occumbamus | occumbamur |
2. Person Plural | occumbatis | occumbamini |
3. Person Plural | occumbant | occumbantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumberem | occumberer |
2. Person Singular | occumberes | occumberere, occumbereris |
3. Person Singular | occumberet | occumberetur |
1. Person Plural | occumberemus | occumberemur |
2. Person Plural | occumberetis | occumberemini |
3. Person Plural | occumberent | occumberentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbuerim | — |
2. Person Singular | occumbueris | — |
3. Person Singular | occumbuerit | — |
1. Person Plural | occumbuerimus | — |
2. Person Plural | occumbueritis | — |
3. Person Plural | occumbuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | occumbuissem | — |
2. Person Singular | occumbuisses | — |
3. Person Singular | occumbuisset | — |
1. Person Plural | occumbuissemus | — |
2. Person Plural | occumbuissetis | — |
3. Person Plural | occumbuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | occumbere | occumbuisse |
Passiv | occumbi, occumbier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | occumbe | occumbere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | occumbite | occumbimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | occumbito | occumbitor |
3. Person Singular | occumbito | occumbitor |
2. Person Plural | occumbitote | — |
3. Person Plural | occumbunto | occumbuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | occumbita, occumbitum, occumbitus | occumbita, occumbitae, occumbiti |
Genitiv | occumbitae, occumbiti | occumbitarum, occumbitorum |
Dativ | occumbitae, occumbito | occumbitis |
Akkusativ | occumbitam, occumbitum | occumbita, occumbitas, occumbitos |
Ablativ | occumbita, occumbito | occumbitis |
Vokativ | occumbita, occumbite, occumbitum | occumbita, occumbitae, occumbiti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | occumbens | occumbentes, occumbentia |
Genitiv | occumbentis | occumbentium, occumbentum |
Dativ | occumbenti | occumbentibus |
Akkusativ | occumbens, occumbentem | occumbentes, occumbentia |
Ablativ | occumbente, occumbenti | occumbentibus |
Vokativ | occumbens | occumbentes, occumbentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | occumbitura, occumbiturum, occumbiturus | occumbitura, occumbiturae, occumbituri |
Genitiv | occumbiturae, occumbituri | occumbiturarum, occumbiturorum |
Dativ | occumbiturae, occumbituro | occumbituris |
Akkusativ | occumbituram, occumbiturum | occumbitura, occumbituras, occumbituros |
Ablativ | occumbitura, occumbituro | occumbituris |
Vokativ | occumbitura, occumbiture, occumbiturum | occumbitura, occumbiturae, occumbituri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | occumbenda, occumbendum, occumbendus, occumbunda, occumbundum, occumbundus | occumbenda, occumbendae, occumbendi, occumbunda, occumbundae, occumbundi |
Genitiv | occumbendae, occumbendi, occumbundae, occumbundi | occumbendarum, occumbendorum, occumbundarum, occumbundorum |
Dativ | occumbendae, occumbendo, occumbundae, occumbundo | occumbendis, occumbundis |
Akkusativ | occumbendam, occumbendum, occumbundam, occumbundum | occumbenda, occumbendas, occumbendos, occumbunda, occumbundas, occumbundos |
Ablativ | occumbenda, occumbendo, occumbunda, occumbundo | occumbendis, occumbundis |
Vokativ | occumbenda, occumbende, occumbendum, occumbunda, occumbunde, occumbundum | occumbenda, occumbendae, occumbendi, occumbunda, occumbundae, occumbundi |
152 (257) Formen für „occumbere“