Formentabelle zu „obviare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obuio, obvioque | obvior |
2. Person Singular | obuias | obviare, obviaris |
3. Person Singular | obviat | obviatur |
1. Person Plural | obviamus | obviamur |
2. Person Plural | obviatis | obviamini |
3. Person Plural | obviant | obviantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviabam | obviabar |
2. Person Singular | obviabas | obviabare, obviabaris |
3. Person Singular | obviabat | obviabatur |
1. Person Plural | obviabamus | obviabamur |
2. Person Plural | obviabatis | obviabamini |
3. Person Plural | obviabant | obviabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviabo | obviabor |
2. Person Singular | obviabis | obviabere, obviaberis |
3. Person Singular | obviabit | obviabitur |
1. Person Plural | obviabimus | obviabimur |
2. Person Plural | obviabitis | obviabimini |
3. Person Plural | obviabunt | obviabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviavi | — |
2. Person Singular | obviavisti | — |
3. Person Singular | obviavit | — |
1. Person Plural | obviavimus | — |
2. Person Plural | obviavistis | — |
3. Person Plural | obviare, obviavere, obviaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviaveram | — |
2. Person Singular | obviaveras | — |
3. Person Singular | obviaverat | — |
1. Person Plural | obviaveramus | — |
2. Person Plural | obviaveratis | — |
3. Person Plural | obviaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviavero | — |
2. Person Singular | obviaris, obviaveris | — |
3. Person Singular | obviaverit | — |
1. Person Plural | obviaverimus | — |
2. Person Plural | obviaveritis | — |
3. Person Plural | obviaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviem | obvier |
2. Person Singular | obvies | obviere, obvieris |
3. Person Singular | obviet | obvietur |
1. Person Plural | obviemus | obviemur |
2. Person Plural | obvietis | obviemini |
3. Person Plural | obvient | obvientur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviarem | obviarer |
2. Person Singular | obviares | obviarere, obviareris |
3. Person Singular | obviaret | obviaretur |
1. Person Plural | obviaremus | obviaremur |
2. Person Plural | obviaretis | obviaremini |
3. Person Plural | obviarent | obviarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviaverim | — |
2. Person Singular | obviaris, obviaveris | — |
3. Person Singular | obviaverit | — |
1. Person Plural | obviaverimus | — |
2. Person Plural | obviaveritis | — |
3. Person Plural | obviaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obviavissem | — |
2. Person Singular | obviavisses | — |
3. Person Singular | obviavisset | — |
1. Person Plural | obviavissemus | — |
2. Person Plural | obviavissetis | — |
3. Person Plural | obviavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | obviare | obviavisse |
Passiv | obviari, obviarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | obuia, obviaque | obviare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | obviate | obviamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | obviato | obviator |
3. Person Singular | obviato | obviator |
2. Person Plural | obviatote | — |
3. Person Plural | obvianto | obviantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obviata, obviatum, obviatus | obviata, obviatae, obviati |
Genitiv | obviatae, obviati | obviatarum, obviatorum |
Dativ | obviatae, obviato | obviatis |
Akkusativ | obviatam, obviatum | obviata, obviatas, obviatos |
Ablativ | obviata, obviato | obviatis |
Vokativ | obviata, obviate, obviatum | obviata, obviatae, obviati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obvians | obviantes, obviantia |
Genitiv | obviantis | obviantium, obviantum |
Dativ | obvianti | obviantibus |
Akkusativ | obvians, obviantem | obviantes, obviantia |
Ablativ | obviante, obvianti | obviantibus |
Vokativ | obvians | obviantes, obviantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obviatura, obviaturum, obviaturus | obviatura, obviaturae, obviaturi |
Genitiv | obviaturae, obviaturi | obviaturarum, obviaturorum |
Dativ | obviaturae, obviaturo | obviaturis |
Akkusativ | obviaturam, obviaturum | obviatura, obviaturas, obviaturos |
Ablativ | obviatura, obviaturo | obviaturis |
Vokativ | obviatura, obviature, obviaturum | obviatura, obviaturae, obviaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obviandum, obvianda, obviandus | obvianda, obviandae, obviandi |
Genitiv | obviandae, obviandi | obviandarum, obviandorum |
Dativ | obviandae, obviando | obviandis |
Akkusativ | obviandum, obviandam | obvianda, obviandas, obviandos |
Ablativ | obvianda, obviando | obviandis |
Vokativ | obviandum, obvianda, obviande | obvianda, obviandae, obviandi |
152 (230) Formen für „obviare“