Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "obvertere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertoobvertor
2. Person Singularobvertisobverteris, obvertere
3. Person Singularobvertitobvertitur
1. Person Pluralobvertimusobvertimur
2. Person Pluralobvertitisobvertimini
3. Person Pluralobvertuntobvertuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertebamobvertebar
2. Person Singularobvertebasobvertebare, obvertebaris
3. Person Singularobvertebatobvertebatur
1. Person Pluralobvertebamusobvertebamur
2. Person Pluralobvertebatisobvertebamini
3. Person Pluralobvertebantobvertebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertamobvertar
2. Person Singularobvertesobvertere, obverteris
3. Person Singularobvertetobvertetur
1. Person Pluralobvertemusobvertemur
2. Person Pluralobvertetisobvertemini
3. Person Pluralobvertentobvertentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobuerti, obuertique
2. Person Singularobvertisti
3. Person Singularobvertit
1. Person Pluralobvertimus
2. Person Pluralobvertistis
3. Person Pluralobvertere, obverterunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobverteram
2. Person Singularobverteras
3. Person Singularobverterat
1. Person Pluralobverteramus
2. Person Pluralobverteratis
3. Person Pluralobverterant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertero
2. Person Singularobverteris
3. Person Singularobverterit
1. Person Pluralobverterimus
2. Person Pluralobverteritis
3. Person Pluralobverterint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertamobvertar
2. Person Singularobvertasobvertare, obvertaris
3. Person Singularobvertatobvertatur
1. Person Pluralobvertamusobvertamur
2. Person Pluralobvertatisobvertamini
3. Person Pluralobvertantobvertantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobverteremobverterer
2. Person Singularobverteresobverterere, obvertereris
3. Person Singularobverteretobverteretur
1. Person Pluralobverteremusobverteremur
2. Person Pluralobverteretisobverteremini
3. Person Pluralobverterentobverterentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobverterim
2. Person Singularobverteris
3. Person Singularobverterit
1. Person Pluralobverterimus
2. Person Pluralobverteritis
3. Person Pluralobverterint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertissem
2. Person Singularobvertisses
3. Person Singularobvertisset
1. Person Pluralobvertissemus
2. Person Pluralobvertissetis
3. Person Pluralobvertissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivobvertereobvertisse
Passivobuerti, obvertier, obuertique
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularobverteobvertere
3. Person Singular
2. Person Pluralobvertiteobvertimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularobvertitoobvertitor
3. Person Singularobvertitoobvertitor
2. Person Pluralobvertitote
3. Person Pluralobvertuntoobvertuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum