Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „obvertere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertoobvertor
2. Person Singularobvertisobvertere, obverteris
3. Person Singularobvertitobvertitur
1. Person Pluralobvertimusobvertimur
2. Person Pluralobvertitisobvertimini
3. Person Pluralobvertuntobvertuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertebamobvertebar
2. Person Singularobvertebasobvertebare, obvertebaris
3. Person Singularobvertebatobvertebatur
1. Person Pluralobvertebamusobvertebamur
2. Person Pluralobvertebatisobvertebamini
3. Person Pluralobvertebantobvertebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertamobvertar
2. Person Singularobvertesobvertere, obverteris
3. Person Singularobvertetobvertetur
1. Person Pluralobvertemusobvertemur
2. Person Pluralobvertetisobvertemini
3. Person Pluralobvertentobvertentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobuertique, obuerti
2. Person Singularobvertisti
3. Person Singularobvertit
1. Person Pluralobvertimus
2. Person Pluralobvertistis
3. Person Pluralobvertere, obverterunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobverteram
2. Person Singularobverteras
3. Person Singularobverterat
1. Person Pluralobverteramus
2. Person Pluralobverteratis
3. Person Pluralobverterant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertero
2. Person Singularobverteris
3. Person Singularobverterit
1. Person Pluralobverterimus
2. Person Pluralobverteritis
3. Person Pluralobverterint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertamobvertar
2. Person Singularobvertasobvertare, obvertaris
3. Person Singularobvertatobvertatur
1. Person Pluralobvertamusobvertamur
2. Person Pluralobvertatisobvertamini
3. Person Pluralobvertantobvertantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobverteremobverterer
2. Person Singularobverteresobverterere, obvertereris
3. Person Singularobverteretobverteretur
1. Person Pluralobverteremusobverteremur
2. Person Pluralobverteretisobverteremini
3. Person Pluralobverterentobverterentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobverterim
2. Person Singularobverteris
3. Person Singularobverterit
1. Person Pluralobverterimus
2. Person Pluralobverteritis
3. Person Pluralobverterint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobvertissem
2. Person Singularobvertisses
3. Person Singularobvertisset
1. Person Pluralobvertissemus
2. Person Pluralobvertissetis
3. Person Pluralobvertissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivobvertereobvertisse
Passivobuertique, obuerti, obvertier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularobverteobvertere
3. Person Singular
2. Person Pluralobvertiteobvertimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularobvertitoobvertitor
3. Person Singularobvertitoobvertitor
2. Person Pluralobvertitote
3. Person Pluralobvertuntoobvertuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativobuersus, obuersa, obversumobuersa, obversae, obversi
Genitivobversae, obversiobversarum, obversorum
Dativobverso, obversaeobversis
Akkusativobversam, obversumobuersa, obversas, obversos
Ablativobverso, obuersaobversis
Vokativobuersa, obverse, obversumobuersa, obversae, obversi
PPA
 SingularPlural
Nominativobvertensobvertentes, obvertentia
Genitivobvertentisobvertentium, obvertentum
Dativobvertentiobvertentibus
Akkusativobvertens, obvertentemobvertentes, obvertentia
Ablativobvertente, obvertentiobvertentibus
Vokativobvertensobvertentes, obvertentia
PFA
 SingularPlural
Nominativobversura, obversurum, obversurusobversura, obversurae, obversuri
Genitivobversurae, obversuriobversurarum, obversurorum
Dativobversurae, obversuroobversuris
Akkusativobversuram, obversurumobversura, obversuras, obversuros
Ablativobversura, obversuroobversuris
Vokativobversura, obversure, obversurumobversura, obversurae, obversuri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativobvertenda, obvertendum, obvertendus, obvertunda, obvertundum, obvertundusobvertenda, obvertendae, obvertendi, obvertunda, obvertundae, obvertundi
Genitivobvertendae, obvertendi, obvertundae, obvertundiobvertendarum, obvertendorum, obvertundarum, obvertundorum
Dativobvertendae, obvertendo, obvertundae, obvertundoobvertendis, obvertundis
Akkusativobvertendam, obvertendum, obvertundam, obvertundumobvertenda, obvertendas, obvertendos, obvertunda, obvertundas, obvertundos
Ablativobvertenda, obvertendo, obvertunda, obvertundoobvertendis, obvertundis
Vokativobvertenda, obvertende, obvertendum, obvertunda, obvertunde, obvertundumobvertenda, obvertendae, obvertendi, obvertunda, obvertundae, obvertundi

152 (259) Formen für „obvertere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum