Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtundo | obtundor |
2. Person Singular | obtundis | obtundere, optundere, obtunderis |
3. Person Singular | obtundit | obtunditur |
1. Person Plural | obtundimus | obtundimur |
2. Person Plural | obtunditis | obtundimini |
3. Person Plural | obtundunt | obtunduntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtundebam | obtundebar |
2. Person Singular | obtundebas | obtundebare, obtundebaris |
3. Person Singular | obtundebat | obtundebatur |
1. Person Plural | obtundebamus | obtundebamur |
2. Person Plural | obtundebatis | obtundebamini |
3. Person Plural | obtundebant | obtundebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtundam | obtundar |
2. Person Singular | obtundes | obtundere, optundere, obtunderis |
3. Person Singular | obtundet | obtundetur |
1. Person Plural | obtundemus | obtundemur |
2. Person Plural | obtundetis | obtundemini |
3. Person Plural | obtundent | obtundentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtudi | — |
2. Person Singular | obtudisti | — |
3. Person Singular | obtudit | — |
1. Person Plural | obtudimus | — |
2. Person Plural | obtudistis | — |
3. Person Plural | obtuderunt, obtudere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtuderam | — |
2. Person Singular | obtuderas | — |
3. Person Singular | obtuderat | — |
1. Person Plural | obtuderamus | — |
2. Person Plural | obtuderatis | — |
3. Person Plural | obtuderant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtudero | — |
2. Person Singular | obtuderis | — |
3. Person Singular | obtuderit | — |
1. Person Plural | obtuderimus | — |
2. Person Plural | obtuderitis | — |
3. Person Plural | obtuderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtundam | obtundar |
2. Person Singular | obtundas | obtundare, obtundaris |
3. Person Singular | obtundat, optundat | obtundatur |
1. Person Plural | obtundamus | obtundamur |
2. Person Plural | obtundatis | obtundamini |
3. Person Plural | obtundant | obtundantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtunderem | obtunderer |
2. Person Singular | obtunderes | obtunderere, obtundereris |
3. Person Singular | obtunderet | obtunderetur |
1. Person Plural | obtunderemus | obtunderemur |
2. Person Plural | obtunderetis | obtunderemini |
3. Person Plural | obtunderent | obtunderentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtuderim | — |
2. Person Singular | obtuderis | — |
3. Person Singular | obtuderit | — |
1. Person Plural | obtuderimus | — |
2. Person Plural | obtuderitis | — |
3. Person Plural | obtuderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obtudissem | — |
2. Person Singular | obtudisses | — |
3. Person Singular | obtudisset | — |
1. Person Plural | obtudissemus | — |
2. Person Plural | obtudissetis | — |
3. Person Plural | obtudissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | obtundere, optundere | obtudisse |
Passiv | obtundi, obtundier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | obtunde | obtundere, optundere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | obtundite | obtundimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | obtundito | obtunditor |
3. Person Singular | obtundito | obtunditor |
2. Person Plural | obtunditote | — |
3. Person Plural | obtundunto | obtunduntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obtunsus, obtunsa, obtusus, obtusum, obtusa, obtunsum | obtusa, obtunsa, obtunsi, obtusae, obtusi |
Genitiv | obtunsi, obtusae, obtusi | obtusarum, obtusorum |
Dativ | obtunso, obtusae, obtuso | obtusis, obtunsis |
Akkusativ | obtunsum, obtusum, obtusam | obtusa, obtunsa, obtusas, obtusos |
Ablativ | obtunsa, obtusa, obtunso, obtuso | obtusis, obtunsis |
Vokativ | obtusum, obtunsa, obtusa, obtunsum, obtuse | obtusa, obtunsa, obtunsi, obtusae, obtusi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obtundens | obtundentes, obtundentia |
Genitiv | obtundentis | obtundentium, obtundentum |
Dativ | obtundenti | obtundentibus |
Akkusativ | obtundens, obtundentem | obtundentes, obtundentia |
Ablativ | obtundente, obtundenti | obtundentibus |
Vokativ | obtundens | obtundentes, obtundentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obtusura, obtusurum, obtusurus | obtusura, obtusurae, obtusuri |
Genitiv | obtusurae, obtusuri | obtusurarum, obtusurorum |
Dativ | obtusurae, obtusuro | obtusuris |
Akkusativ | obtusuram, obtusurum | obtusura, obtusuras, obtusuros |
Ablativ | obtusura, obtusuro | obtusuris |
Vokativ | obtusura, obtusure, obtusurum | obtusura, obtusurae, obtusuri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obtundenda, obtundendum, obtundendus, obtundunda, obtundundum, obtundundus | obtundenda, obtundendae, obtundendi, obtundunda, obtundundae, obtundundi |
Genitiv | obtundendae, obtundendi, obtundundae, obtundundi | obtundendarum, obtundendorum, obtundundarum, obtundundorum |
Dativ | obtundendo, obtundendae, obtundundae, obtundundo | obtundendis, obtundundis |
Akkusativ | obtundendam, obtundendum, obtundundam, obtundundum | obtundenda, obtundendas, obtundendos, obtundunda, obtundundas, obtundundos |
Ablativ | obtundendo, obtundenda, obtundunda, obtundundo | obtundendis, obtundundis |
Vokativ | obtundenda, obtundende, obtundendum, obtundunda, obtundunde, obtundundum | obtundenda, obtundendae, obtundendi, obtundunda, obtundundae, obtundundi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obtusius, obtusior, obtunsior | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | obtusius | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | obtusius, obtusior, obtunsior | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
155 (290) Formen für „obtundere“