Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "obsistere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobsistoobsistor
2. Person Singularobsistisobsistere, obsisteris
3. Person Singularobsistitobsistitur
1. Person Pluralobsistimusobsistimur
2. Person Pluralobsistitisobsistimini
3. Person Pluralobsistuntobsistuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobsistebamobsistebar
2. Person Singularobsistebasobsistebare, obsistebaris
3. Person Singularobsistebat, obsistebatqueobsistebatur
1. Person Pluralobsistebamusobsistebamur
2. Person Pluralobsistebatisobsistebamini
3. Person Pluralobsistebantobsistebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobsistamobsistar
2. Person Singularobstiteris, obsistesobsisteris, obsistere
3. Person Singularobstiterit, obsistetobsistetur
1. Person Pluralobsistemus, obstiterimusobsistemur
2. Person Pluralobstiteritis, obsistetisobsistemini
3. Person Pluralobstiterint, obsistentobsistentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobstiti, obstiticula
2. Person Singularobstitisti
3. Person Singularobstitit
1. Person Pluralobstitimus
2. Person Pluralobstitistis
3. Person Pluralobstiterunt, obstitere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobstiteram
2. Person Singularobstiteras
3. Person Singularobstiterat
1. Person Pluralobstiteramus
2. Person Pluralobstiteratis
3. Person Pluralobstiterant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularobstitero
2. Person Singularobstiteris
3. Person Singularobstiterit
1. Person Pluralobstiterimus
2. Person Pluralobstiteritis
3. Person Pluralobstiterint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobsistamobsistar
2. Person Singularobsistasobsistare, obsistaris
3. Person Singularobsistatobsistatur
1. Person Pluralobsistamusobsistamur
2. Person Pluralobsistatisobsistamini
3. Person Pluralobsistantobsistantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobsisteremobsisterer
2. Person Singularobsisteresobsisterere, obsistereris
3. Person Singularobsisteretobsisteretur
1. Person Pluralobsisteremusobsisteremur
2. Person Pluralobsisteretisobsisteremini
3. Person Pluralobsisterentobsisterentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobstiterim
2. Person Singularobstiteris
3. Person Singularobstiterit
1. Person Pluralobstiterimus
2. Person Pluralobstiteritis
3. Person Pluralobstiterint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularobstitissem
2. Person Singularobstitisses
3. Person Singularobstitisset
1. Person Pluralobstitissemus
2. Person Pluralobstitissetis
3. Person Pluralobstitissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivobsistereobstitisse
Passivobsistier, obsistique, obsisti
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularobsisteobsistere
3. Person Singular
2. Person Pluralobsistiteobsistimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularobsistitoobsistitor
3. Person Singularobsistitoobsistitor
2. Person Pluralobsistitote
3. Person Pluralobsistuntoobsistuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum