Formentabelle zu „obscurare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscurabam | obscurabar |
2. Person Singular | obscurabas | obscurabare, obscurabaris |
3. Person Singular | obscurabat | obscurabatur |
1. Person Plural | obscurabamus | obscurabamur |
2. Person Plural | obscurabatis | obscurabamini |
3. Person Plural | obscurabant | obscurabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscurabo | obscurabor |
2. Person Singular | obscurabis | obscurabere, obscuraberis |
3. Person Singular | obscurabit | obscurabitur |
1. Person Plural | obscurabimus | obscurabimur |
2. Person Plural | obscurabitis | obscurabimini |
3. Person Plural | obscurabunt | obscurabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscuravi | — |
2. Person Singular | obscuravisti | — |
3. Person Singular | obscuravit | — |
1. Person Plural | obscuravimus | — |
2. Person Plural | obscuravistis | — |
3. Person Plural | obscurare, obscuravere, obscuraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscuraveram | — |
2. Person Singular | obscuraveras | — |
3. Person Singular | obscuraverat | — |
1. Person Plural | obscuraveramus | — |
2. Person Plural | obscuraveratis | — |
3. Person Plural | obscuraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscuravero | — |
2. Person Singular | obscuraris, obscuraveris | — |
3. Person Singular | obscuraverit | — |
1. Person Plural | obscuraverimus | — |
2. Person Plural | obscuraveritis | — |
3. Person Plural | obscuraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscurem | obscurer |
2. Person Singular | obscures | obscurere, obscureris |
3. Person Singular | obscuret | obscuretur |
1. Person Plural | obscuremus | obscuremur |
2. Person Plural | obscuretis | obscuremini |
3. Person Plural | obscurent | obscurentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscurarem | obscurarer |
2. Person Singular | obscurares | obscurarere, obscurareris |
3. Person Singular | obscuraret | obscuraretur |
1. Person Plural | obscuraremus | obscuraremur |
2. Person Plural | obscuraretis | obscuraremini |
3. Person Plural | obscurarent | obscurarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscuraverim | — |
2. Person Singular | obscuraris, obscuraveris | — |
3. Person Singular | obscuraverit | — |
1. Person Plural | obscuraverimus | — |
2. Person Plural | obscuraveritis | — |
3. Person Plural | obscuraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obscuravissem | — |
2. Person Singular | obscuravisses | — |
3. Person Singular | obscuravisset | — |
1. Person Plural | obscuravissemus | — |
2. Person Plural | obscuravissetis | — |
3. Person Plural | obscuravissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | obscura, obscura(que), apparereobscura | obscurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | obscurate | obscuramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | obscurato | obscurator |
3. Person Singular | obscurato | obscurator |
2. Person Plural | obscuratote | — |
3. Person Plural | obscuranto | obscurantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obscurata, obscuratum, obscuratus | obscurata, obscuratae, obscurati |
Genitiv | obscuratae, obscurati, obscurati | obscuratarum, obscuratorum, obscuratorum |
Dativ | obscuratae, obscurato, obscurato | obscuratis |
Akkusativ | obscuratum, obscuratum, obscuratam | obscurata, obscuratas, obscuratos |
Ablativ | obscurato, obscurata, obscurato | obscuratis |
Vokativ | obscurata, obscuratum, obscurate | obscurata, obscuratae, obscurati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obscurans | obscurantes, obscurantia |
Genitiv | obscurantis | obscurantium, obscurantum |
Dativ | obscuranti | obscurantibus |
Akkusativ | obscurans, obscurantem | obscurantes, obscurantia |
Ablativ | obscurante, obscuranti | obscurantibus |
Vokativ | obscurans | obscurantes, obscurantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obscuratura, obscuraturum, obscuraturus | obscuratura, obscuraturae, obscuraturi |
Genitiv | obscuraturae, obscuraturi, obscuraturi | obscuraturarum, obscuraturorum, obscuraturorum |
Dativ | obscuraturae, obscuraturo, obscuraturo | obscuraturis |
Akkusativ | obscuraturam, obscuraturum, obscuraturum | obscuratura, obscuraturas, obscuraturos |
Ablativ | obscuratura, obscuraturo, obscuraturo | obscuraturis |
Vokativ | obscuratura, obscurature, obscuraturum | obscuratura, obscuraturae, obscuraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obscuranda, obscurandum, obscurandus | obscuranda, obscurandae, obscurandi |
Genitiv | obscurandae, obscurandi, obscurandi | obscurandarum, obscurandorum, obscurandorum |
Dativ | obscurandae, obscurando, obscurando | obscurandis |
Akkusativ | obscurandam, obscurandum, obscurandum | obscuranda, obscurandas, obscurandos |
Ablativ | obscuranda, obscurando, obscurando | obscurandis |
Vokativ | obscuranda, obscurande, obscurandum | obscuranda, obscurandae, obscurandi |
152 (231) Formen für „obscurare“