Formentabelle zu „objacere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obiaceo | objaceor |
2. Person Singular | objaces | objacere, objaceris |
3. Person Singular | objacet | objacetur |
1. Person Plural | objacemus | objacemur |
2. Person Plural | objacetis | objacemini |
3. Person Plural | objacent | objacentur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacebam | objacebar |
2. Person Singular | objacebas | objacebare, objacebaris |
3. Person Singular | objacebat | objacebatur |
1. Person Plural | objacebamus | objacebamur |
2. Person Plural | objacebatis | objacebamini |
3. Person Plural | objacebant | objacebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacebo | objacebor |
2. Person Singular | objacebis | objacebere, objaceberis |
3. Person Singular | objacebit | objacebitur |
1. Person Plural | objacebimus | objacebimur |
2. Person Plural | objacebitis | objacebimini |
3. Person Plural | objacebunt | objacebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacui | — |
2. Person Singular | objacuisti | — |
3. Person Singular | objacuit | — |
1. Person Plural | objacuimus | — |
2. Person Plural | objacuistis | — |
3. Person Plural | objacuere, objacuerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacueram | — |
2. Person Singular | objacueras | — |
3. Person Singular | objacuerat | — |
1. Person Plural | objacueramus | — |
2. Person Plural | objacueratis | — |
3. Person Plural | objacuerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacuero | — |
2. Person Singular | objacueris | — |
3. Person Singular | objacuerit | — |
1. Person Plural | objacuerimus | — |
2. Person Plural | objacueritis | — |
3. Person Plural | objacuerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objaceam | objacear |
2. Person Singular | objaceas | objaceare, objacearis |
3. Person Singular | objaceat | objaceatur |
1. Person Plural | objaceamus | objaceamur |
2. Person Plural | objaceatis | objaceamini |
3. Person Plural | objaceant | objaceantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacerem | objacerer |
2. Person Singular | objaceres | objacerere, objacereris |
3. Person Singular | objaceret | objaceretur |
1. Person Plural | objaceremus | objaceremur |
2. Person Plural | objaceretis | objaceremini |
3. Person Plural | objacerent | objacerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacuerim | — |
2. Person Singular | objacueris | — |
3. Person Singular | objacuerit | — |
1. Person Plural | objacuerimus | — |
2. Person Plural | objacueritis | — |
3. Person Plural | objacuerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objacuissem | — |
2. Person Singular | objacuisses | — |
3. Person Singular | objacuisset | — |
1. Person Plural | objacuissemus | — |
2. Person Plural | objacuissetis | — |
3. Person Plural | objacuissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | objacere | objacuisse |
Passiv | objaceri, objacerier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | objace | objacere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | objacete | objacemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | objaceto | objacetor |
3. Person Singular | objaceto | objacetor |
2. Person Plural | objacetote | — |
3. Person Plural | objacento | objacentor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | objacita, objacitum, objacitus | objacita, objacitae, objaciti |
Genitiv | objacitae, objaciti | objacitarum, objacitorum |
Dativ | objacitae, objacito | objacitis |
Akkusativ | objacitam, objacitum | objacita, objacitas, objacitos |
Ablativ | objacita, objacito | objacitis |
Vokativ | objacita, objacite, objacitum | objacita, objacitae, objaciti |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | objacitura, objaciturum, objaciturus | objacitura, objaciturae, objacituri |
Genitiv | objaciturae, objacituri | objaciturarum, objaciturorum |
Dativ | objaciturae, objacituro | objacituris |
Akkusativ | objacituram, objaciturum | objacitura, objacituras, objacituros |
Ablativ | objacitura, objacituro | objacituris |
Vokativ | objacitura, objaciture, objaciturum | objacitura, objaciturae, objacituri |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | objacenda, objacendum, objacendus | objacenda, objacendae, objacendi |
Genitiv | objacendae, objacendi | objacendarum, objacendorum |
Dativ | objacendae, objacendo | objacendis |
Akkusativ | objacendam, objacendum | objacenda, objacendas, objacendos |
Ablativ | objacenda, objacendo | objacendis |
Vokativ | objacenda, objacende, objacendum | objacenda, objacendae, objacendi |
152 (225) Formen für „objacere“